Летувіская мова
балтыйская мова / From Wikipedia, the free encyclopedia
Летуві́ская мо́ва (гістарычная жамойцкая або жмудзінская мова[lower-alpha 1]; лет. lietuvių kalba) — нацыянальная мова летувісаў, мова ўсходнебалтыйскай падгрупы балтыйскай групы, якой карыстаецца каля 3 млн чалавек у Летуве, а таксама ў Беларусі, паўночна-ўсходняй Польшчы, Расеі, ЗША, Канадзе, Аўстраліі і Нямеччыне. Дзяржаўная мова Летувы. Утварылася ў канцы XIX стагодзьдзя на базе гістарычнай жамойцкай мовы — архаічных гаворак ваколіцаў Коўна, Шаўляў і Клайпеды[4].
- Ня варта блытаць зь літоўскай мовай.
- Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Жамойцкая мова (неадназначнасьць).
Хуткія факты Ужываецца ў, Рэгіён ...
Летувіская мова лац. Letuviskaja mova | |
lietuvių kalba | |
Ужываецца ў | Летуве, Польшчы, Беларусі і 14 іншых краінах |
---|---|
Рэгіён | Летува, Беларусь, Польшча ды іншыя |
Колькасьць карыстальнікаў | звыш 3 мільёнаў |
Клясыфікацыя | ІндаэўрапейскаяБалтыйскія |
Афіцыйны статус | |
Афіцыйная мова ў | Летуве, Эўразьвязе, Прызнаная мова меншасьці: Польшчы, ЗША |
Рэгулюецца | Дзяржаўнай камісіяй летувіскай мовы (Valstybinė lietuvių kalbos komisija) Дзяржаўная моўная інспэкцыя (Valstybinė kalbos inspekcija)[1] |
Статус: | 1 дзяржаўная[d][2] |
Пісьмо | лацінскае пісьмо |
Коды мовы | |
ISO 639-1 | lt |
ISO 639-2(Б) | lit |
ISO 639-2(Т) | lit |
ISO 639-3 | lit |
SIL | LIT |
Закрыць