З

Сымбалі з падобным напісаньнем: З · з

Сымбалі з падобным напісаньнем: 3 · Յ · Ვ · ვ · Კ · კ · Პ · პ · Ჳ · ჳ · Ɜ · ɜ · ဒ · Ȝ · ȝ · Ɛ · ɛ · Ʒ · ʒ · Ǯ · ǯ

З, з (зэ; курсіў: З з) — літара кірылічнага альфабэту. У беларускай мове пазначае зычны гук [z]. Прысутнічае ва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (дзявятая ў беларускім, расейскім, сэрбскім і македонскім, восьмая ў баўгарскім, дзясятая ва ўкраінскім).

Літара кірыліцы З
Зз
Выява
◄  Є Ж Ӂ Ѕ З И І Ї Й  ►
Беларускі альфабэт:
◄ Дз Е Ё Ж З І Й К Л ►
У лацінцы	Z · z
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[z], [ts]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter ze cyrillic small letter ze
Юнікод	З: U+0417 з: U+0437
HTML	З‎: &#1047, &#x417 з‎: &#1079, &#x437
UTF-16	З‎: 0x417 з‎: 0x437
URL-код	З: %D0%97 з: %D0%B7
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Гісторыя

Літара выкарыстоўваецца ў альфабэтах народаў былога СССР. У царкоўнаславянскім альфабэце носіць назву Зямля. У глаголіцы мае парадкавую лічбу 7, а ў кірыліцы — 9. Паходзіць ад грэцкай літары Ζ ζ, таму ў старых баўгарскіх і славянскіх літарах звычайна мае Z-падобны выгляд.

Характарыстыка

З / з, кап.: з лац.: Z / z · бел. араб.: ضْ
Назва	па-беларуску: зэ
Пазыцыя	9 (у беларускім альфабэце)
Гук	зычны[1]
МФА	[z][2]
Прыклад	Заслаўе

Крыніцы

1. Б. Тарашкевіч. Беларуская граматыка для школ. Вільня: Беларуская друкарня ім. Фр. Скарыны, 1929. — Выданне пятае, пераробленае і пашыранае. — Мн.: «Народная асвета», 1991 [факсімільн.].
2. Канвэртар МФА. // З. Baltoslav.eu. Праверана 10 сьнежня 2023 г.