Universidá de Valencia
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Universidá de Valencia (oficialmente Universitat de València-Estudi General, en valencianu), fundada en 1499 sol nome de Estudi General, ye una de les universidaes más importantes y antigües d'España. Ye una universidá pública, empobinada a la docencia ya investigación en casi tolos ámbitos del saber.
| Universidá de Valencia | |
|---|---|
 | |
 | |
| Situación | |
| País |  España |
| Autonomía |  Comunidá Valenciana |
| Provincia | Provincia de València |
| Comarques | [[d:Special:EntityPage/Q2263209|10px |
| Conceyu | [[València|{{{2}}} |
| Coordenaes | 39°28′45″N 0°21′33″W |
  Universidá de Valencia Universidá de Valencia (España) | |
| Datos | |
| Tipu | universidá pública |
| Fundación | 30 abril 1499 |
| Fundador | Fernandu II d'Aragón |
| Rector |
Maria Vicenta Mestre Escrivà (es)  , Esteban Morcillo Sánchez, Francisco Tomás Vert (es) , Pedro Ruiz Torres, Ramon Lapiedra Civera, Joaquín Colomer Sala, Vicente Gandía Gomar (es) , Manuel Cobo del Rosal, José Báguena Candela y Rafael Bartual Vicens |
| Alumnos | 58 390 (2014) |
| Miembru de |
Asociación d'Universidaes Europees, Red Vives de Universidades (es) , Grupo Compostela (es) , Conferencia de Rectores de las Universidades Españolas (es) , Unión de Editoriales Universitarias Españolas (es) y Coalition for Advancing Research Assessment (en) |
| Propietaria de |
La Nau (es) , Instituto Interuniversitario López Piñero (es) , Xardín Botánicu de la Universidá de Valencia, RODERIC (es) , Biblioteca Histórica de la Universidá de Valencia y Biblioteca de la Universidad de Valencia (es) |
| Web oficial | |
 | |
Estremar en cuatro campus principales: Blasco Ibáñez, Tarongers, Ontinyent y Burjasot-Paterna, cuntando amás con numberoses estensiones, delegaciones, centros adscritos y allugamientos exemplares, como l'edificiu históricu de La Nave —en valencianu La Nau—, el Xardín Botánicu o'l Palaciu de Cerveró. Dispón de rede inalámbrica en toles sos instalaciones, servicios de corréu electrónicu pa tolos estudiantes, llaboratorios, centru d'Idiomes ya instalaciones deportives.
Nel cursu 2012/2013 cuntaba con 63 940 alumnos ente toles sos titulaciones, siendo asina la mayor universidá en númberu d'alumnos de los siete que conformaben el sistema universitariu de la Comunidá Valenciana (cuntando tamién los dos universidaes privaes de l'autonomía) y la séptima a nivel nacional. Cuenta coles mesmes con 1853 emplegaos d'Alministración y Servicios y 3849 docentes ya investigadores.
La Universidá de Valencia asitiar ente les cuatro más destacaes d'España nel campu de la I+D+i, cuntando con 18 Institutos Universitarios d'Investigación (trés d'ellos centros mistos col Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques). Ye de destacar el Parque Científicu de la Universidá de Valencia, nel que s'alluguen grupos d'investigación xunto col viveru d'empreses de base teunolóxica, y empreses spin-off de la mesma universidá y otres esternes.
Nel añu 2012 llogró'l premiu Ability Awards como meyor organización del sector públicu español,[1] y en 2013 llogró los premios CERMI.es pola so dimensión inclusiva de la discapacidá[2] y como meyor institución Erasmus d'España.[3] En 2014, la Universitat de València llogró un premiu UNESCO pol so observatoriu d'insertamientu llaboral.[4]
El so rector actual (dende 2010) ye'l profesor Esteban Morcillo Sánchez, reelixíu en febreru de 2014 nun procesu eleutoral en que llogró'l 59,5% de los votos y el sofitu mayoritariu de tolos colexos eleutorales (PDI, PAS, estudiantes y PIF).[5]
La Biblioteca de la Universidá de Valencia, con 1 392 793 volúmenes, ye la cuarta biblioteca universitaria más grande d'España tres la Biblioteca de la Universidá Complutense de Madrid y les biblioteques de la Universidá de Barcelona y la Universidá de Sevilla.[6]
Historia
Antecedentes
A pesar de que yá dende'l sieglu XIII esistía en Valencia la posibilidá de cursar ciertes enseñances cimeres, éstes yeren impartíes por cases y entidaes distintes. Por ello, los Xuraos de Valencia esforciar n'axuntar toes los estudios dependientes de la ciudá y de la ilesia nun únicu "Estudi General." Frutu d'esti trabayu fueron los estatutos publicaos en 1412 y aprobaos pol gobiernu municipal y l'obispu Hugo de Llupià. Primeramente les aules establecer nunos locales sitos xunto a la Ilesia de San Llorienzo, anque la llibertá d'educación dada polos fueros de Valencia dexó que s'establecieren escueles tamién n'otros puntos. Esta primer unificación de los estudios duró namái hasta 1416, anque sirvió de base pa la futura creación de la Universidá.
Fundación
La Universidá de Valencia nació gracies a la iniciativa del conceyu de la ciudá. Mientres el sieglu XV, Valencia vivió un florecimientu económico y cultural (vease Sieglu d'Oru valenciano), gracies al comerciu con Italia.[7] Yera la ciudá más poblada de la Corona d'Aragón y, sicasí, nun tenía universidá. El conceyu deseyaba que los estudios impartíos na so ciudá algamaren el rangu d'estudios universitarios, igualándolos a los impartíos en Salamanca, Bolonia y otres universidaes del momentu. Dende'l puntu de vista loxísticu, el conceyu alcordó l'alquisición de cases y finques que sirvieren d'instalaciones del Estudiu Xeneral, ente que dende'l puntu de vista alministrativu encargar a los Xuraos de Valencia qu'ellaboraren unos segundos estatutos que previeren la concesión de títulos académicos de nivel universitariu. La resultancia de lo primero foi la compra a Isabel Saranyó, el 1 d'abril de 1493, d'una casa con güertes y patios que se convertiría na primer sede de la Universidá: l'actual Edificiu de la Nave. La resultancia de lo segundo foi la redaición de les Constituciones del Estudiu Xeneral el 30 d'abril de 1499.
Col aparatu loxísticu y alministrativu yá preparáu, namái faltaben les correspondientes llicencies pa empecipiar les sos actividaes. Aprovechando la circunstancia de que'l papa Alexandru VI yera valencianu, de la Casa de Borja, los xuraos y el arzobispu de Valencia, sobrín del papa, allegaron al pontífiz pa consiguir la bulda d'ereición.[7] La bulda foi expedida'l 22 de xineru de 1500, reconociendo la nueva universidá y autorizando al arzobispu de Valencia a otorgar los títulos de bachiller y doctor en nome de l'autoridá pontificia. Una vegada llograda la bulda pontificia, pa consiguir el favor del rei Fernando'l Católicu unvióse una embaxada a Sevilla, onde s'atopaba'l monarca, pa llograr la so aprobación. El rei dio la so aprobación nel privilexu confirmatorio de 16 de febreru de 1502:
Atendiendo al pidimientu de los queríos y fieles los nuesos Xuraos, Racional y Síndicu de la nuesa Ciudá de Valencia, entendemos col mayor cuidáu y con gran desvelu entendistis y entendéis na ereición del Estudiu Xeneral nesta nuesa Ciudá por qu'en ella esista Universidá xeneral [...] y qu'ensin nuesa espresa llicencia y facultá nun sía valedera. A clamiástisnos humildemente que pa la predicha ereición otorgáramos el nuesu Decretu y autoridá y llicencia y facultá plenaria coles prerrogativas, gracies y facultaes infrascritas nos dignásemos fundar. A les vueses súpliques benignamente inclinaos y alvirtiendo cuánta utilidá siguir a la nuesa Ciudá de Valencia y a los naturales d'ella y del Reinu y queriendo dar esti favor y tamién el ennoblecimiento, aumentu y utilidá de dicha Ciudá, de nuesa cierta ciencia y espresamente allabamos, aprobemos, ratificamos, decretamos y autorizamos y confirmamos la ereición de dichu Estudio [...] y d'el nuesu regio poder queremos y discernimos que dichu Estudiu sía alzáu y gocie pa toos de llibertaes, inmunidaes, privilexos, exenciones, favores, gracies, prerrogativas y preeminencias como l'Estudiu Xeneral de Salamanca y otros similares puedan gociar.[8]
N'ochobre d'esi mesmu añu, tres la fiesta de San Lucas, inauguróse l'Estudiu Xeneral de Valencia y empezaron les clases.[9] La universidá nació con toles facultaes: Teoloxía, Artes, Filosofía, Medicina y Derechu.[9]
La nueva universidá tenía como referentes académicos a la Universidá de Salamanca, en teoloxía, y la Universidá de Boloña, en derechu.[10] Sicasí, no alministrativo nun adoptó'l sistema de gobiernu democráticu d'aquelles universidaes. El rector yera nomáu y podía ser cesáu pol Conceyu a voluntá y los estudiantes nun teníen nengún poder de participación nel gobiernu del centru.[11] L'Estudiu financiar con fondos públicos de la ciudá y coles matrícules de los estudiantes.[12] Les facultaes más favorecíes yeren Teoloxía y Derechu, como asocedía en Salamanca, y Medicina, que los sos profesores cobraben 35 llibres añales. Los profesores de les facultaes de Filosofía y Artes recibíen 25 llibres añales.[12]
Información académica
Organización
El Conseyu de Direición, conformáu pol rector, la secretaria xeneral, les y los vicerrectores, el delegáu del rector pa estudiantes y el xerente actual conformar:[13]
| Nome | Cargu | Facultá d'orixe |
|---|---|---|
| Esteban Morcillo Sánchez | Rector | Facultá de Medicina y Odontología |
| María José Añón Roig | Secretaria Xeneral | Facultá de Derechu |
| María Vicenta Mestre Escrivá | Vicerrectora d'Ordenación Académica y Profesoráu | Facultá de Psicología |
| Pilar Campins Falcó | Vicerrectora d'Investigación y Política Científica | Facultá de Química |
| Guillermo Palao Moreno | Vicerrector d'Internacionalización y Cooperación | Facultá de Derechu |
| Antonio Ariño Villarroya | Vicerrector de Cultura ya Igualdá | Facultá de Sociales |
| Isabel Vázquez Navarro | Vicerrectora d'Estudios de Grau y Política Llingüística | Escuela Téunica Cimera d'Inxeniería |
| Ramón López Martín | Vicerrector de Polítiques de Formación y Calidá Educativa | Facultá de Filosofía y Ciencies de la Educación |
| Jorge Hermosilla Pla | Vicerrector de Participación y Proyeición Territorial | Facultá de Xeografía y Historia |
| Rafael Crespo García | Vicerrectora d'Estudios de Posgráu | Facultá de Matemática |
| Juan Luis Gandía Cabedo | Vicerrector d'Economía ya Infraestructures | Facultá d'Economía |
| Joan Oltra Vidal | Gerente | -- |
| Jordi Caparrós Gutiérrez | Delegáu del Rector pa Estudiantes | Facultá de Filoloxía, Traducción y Comunicación |
La Universidá de Valencia tien 18 Facultaes y Escueles alcontraes nos sos trés grandes campus urbanos. Caúna alluga Departamentos, hasta un total de 92, y ufierten diverses titulaciones de grau, másteres oficiales y programes de doctoráu.
- Campus de Burjasot-Paterna *
Escuela Téunica Cimera d'Inxeniería
- Facultá de Ciencies Biolóxiques
- Facultá de Ciencies Matemátiques
- Facultá de Farmacia *
Facultá de Física * Facultá de Química ;Campus de Blasco Ibáñez
- Facultá de Fisioterapia *
Facultá d'Enfermería y Podoloxía
- Facultá de Ciencies de l'Actividá Física y el Deporte *
Facultá de Filoloxía, Traducción y Comunicación
- Facultá de Filosofía y Ciencies de la Educación
- Facultá de Xeografía y Historia
- Facultá de Medicina y Odontoloxía
- Facultá de Psicoloxía ;Campus
de Tarongers
- Facultá de Ciencies Sociales
- Facultá d'Economía *
Facultá de Derechu * Facultá de Maxisteriu ;Campus d'Onteniente
- Facultá d'Economía *
Facultá de Maxisteriu
La Universidá de Valencia cunta tamién con delles fundaciones:
- La Fundació Xeneral de la Universitat de València, facilita l'alquisición y usos d'elementos, documentos y asesoramientu del alumnáu.
- La Tenda, alquisición de productos y elementos d'usu cotidianu del alumnáu y profesoráu.
- Centru de Documentación Europea. Esti centru facilita la documentación ufiertada pola comunidá europea.
- El Patronatu Martínez Guerricabeitia foi creáu en 1989 por iniciativa del empresariu Jesús Martínez Guerricabeitia y de la Fundació Xeneral de la Universitat de València, cola cuenta de fomentar y espublizar l'actividá creativa nel campu de les artes plástiques contemporánees y amontar el patrimoniu artísticu de la Universidá de Valencia.
- Observatoriu d'Insertamientu Profesional y Asesoramientu Llaboral. Información sobre beques y l'accesu al mundu llaboral.
- El Patronatu d'Actividaes Musicales nació cola voluntá de promover l'espardimientu y creación musical dientro de la Universidá y la so redolada.
- La Fundación Universidá-Empresa, xestiona al traviés del so departamentu de Formación de Posgráu y d'Especialización, los cursos de posgráu y especialización de la Universidá de Valencia.
- La Fundación Parque Científicu de la Universidá de Valencia, xestiona'l Parque Científicu de la Universidá de Valencia nel que s'alluguen grupos d'investigación xunto col viveru d'empreses de base teunolóxica, tanto esternes como ufierta de la mesma universidá.
- La Fundación Lluís Alcanyís
Programa de posgráu
La Universidá de Valencia ufierta 117 másteres oficiales y 59 Doctoraos afechos al Espaciu Européu d'Educación Cimera. Los estudios de máster, impartíos por profesores d'universidá, cola collaboración de prestixosos profesionales ya investigadores, tienen una duración ente unu y dos años (de 60 a 120 creitos ECTS).
Cubren toles cañes del saber nes cañes d'Artes y Humanidaes, Ciencies, Ciencies de la Salú, Inxeniería y Arquiteutura, y Ciencies Sociales y Xurídiques.
Otres enseñances
L'Institutu Confucio de la Universidá de Valencia promueve la llingua y cultura china y sofita la enseñanza del chinu. Ta ente los venti meyores institutos Confucio del mundu y reconocíu en 2015 como "Institutu Confucio Modelu", un gallardón dau a tan solo 15 institutos Confucio en tol mundu d'ente les más de 450 instituciones. Les sos instalaciones allugar na Facultá de Filoloxía, Traducción y Comunicación (Blasco Ibáñez, 32), según nel Campus de Tarongers (c/del Serpis, 29).
El Centru Internacional de Gandía de la Universidá de Valencia ufierta cursos, másteres y seminarios, y desenvuelve l'Espaciu de Cultura Brasilanu. Mientres el branu realiza la Universidá de Branu (Universitat d'Estiu) de Gandía, siendo una de les más antigües d'España nel so xéneru.
El Centru d'Idiomes de la Universidá de Valencia ufierta enseñanza de llingües a la comunidá universitaria. Ta abiertu a toles persones que deseyen ameyorar la so conocencia de llingües.
Investigación
La Universidá de Valencia desenvuelve un intensu llabor investigador al traviés de los sos departamentos académicos de cada Facultá o Escuela, los sos Institutos Universitarios d'Investigación, el Parque Científicu de la Universidá de Valencia, y otros.
Los Institutos Universitarios d'Investigación son estructures multidisciplinarias d'investigación. La so finalidá ye desenvolver la demanda social d'investigación en campos específicos y la tresferencia de conocencia. Puede ver el detalle de cada unu de los institutos amosaos de siguío.
- Institutos d'investigación
- Centro d'Investigaciones sobre Desertificación (CIDE)
- Institutu Cavanilles de Biodiversidá y Bioloxía Evolutiva *
Institutu de Ciencia de los Materiales (ICMUV)
- Institutu de Ciencia Molecular (ICMOL)
- Institutu de Creatividá ya Innovaciones Educatives
- Institutu Universitariu d'Investigación en Criminoloxía y Ciencies penales
- Institutu de Derechos Humanos (IUDHUV)
- Institutu d'Economía Internacional
- Institutu d'Economía Social y Cooperativa (IUDESCOOP)
- Institutu d'Estudios de la Muyer
- Institutu de Física Corpuscular (IFIC)
- Institutu d'Historia de la Medicina y de la Ciencia López Piñero
- Institutu d'Investigación en Psicoloxía de los Recursos Humanos, del Desenvolvimientu organizacional y de la Calidá de Vida Llaboral (IDOCAL)
- Institutu de Robótica y Teunoloxíes de la Información y les Comunicaciones (IRTIC).[14]
- Institutu d'Investigación en Tráficu y Seguridá Vial (INTRAS).[15]
- Institutu Interuniversitario de Desenvolvimientu Local (IIDL).[16]
- Institutu Interuniversitario de Filoloxía Valenciana (IIFV).[17]
El Parque Científicu de la Universidá de Valencia (Parc Científic) concíbese como un llugar d'alcuentru ente la Universidá de Valencia y les empreses. Con más de 200 000 m², allugar nel conceyu de Paterna, cerca del campus universitariu de Burjasot-Paterna, a 12 km del centru de la ciudá de Valencia y a 5 km del aeropuertu. El Parque Científicu convertir nun polu d'atraición pa incentivar la tresferencia de conocencia.
La Universidá de Valencia espubliza la so actividá científica al traviés de la revista Mètode, y el boletín I+D+i+a.
Collaboraciones
Los programes d'intercambiu con otres instituciones académiques estranxeres y los programes de cooperación internacional y ayuda al desenvolvimientu, dexen a los estudiantes realizar parte de los sos estudios n'Europa, Norteamérica, América Llatina, y Asia. Desenvuélvense tres tipos de programes de movilidá: El programa Erasmus, los programes internacionales de movilidá (PIM), y los programes específicos de movilidá. En rellación cola movilidá d'estudiantes nel marcu del programa Erasmus, la Universitat de València ta ente les diez más actives d'Europa.
Instalaciones
Biblioteques
L'orixe de la Biblioteca de la Universidá de Valencia remontar a la donación, en 1785, de los llibros de Francisco Pérez Bayer. Inaugurar en 1788, siendo rector Vicente Blasco García. Anguaño, la biblioteca histórica ta asitiada nel edificiu de La Nave (cai de la Universidá, 2, Valencia). Equí caltiénense manuscritos, incunables ya impresos publicaos ente los sieglos XVI al XX. Mientres la Guerra de la Independencia una bomba provocó una quema nel edificiu de la Universidá y provocó la perda de la mayor parte del fondu fundacional.
La biblioteca universitaria foi, mientres la Guerra Civil y dempués, depositaria de los llibros requisados a particulares y a instituciones, que constitúin un fondu de gran utilidá pal estudiu de la historia social y les artes gráfiques d'esta dómina. Destaca la coleición de cartelos de la Guerra Civil española.
El sieglu XX vio l'apaición de distintes facultaes y escueles universitaries, y la creación de les sos correspondientes biblioteques. Tamién nacieron biblioteques departamentales. A partir de l'aprobación de los Estatutos de la Universidá de Valencia en 1985 configuróse un serviciu xeneral denomináu Serviciu d'Información Bibliográfica (SIB), qu'apigura a toes y cada una de les biblioteques esistentes na Universidá dotándoles de preseos de cohesión.
L'añu 1990 inauguróse la Biblioteca de Ciencies "Eduard Boscà"; l'añu 1999, la Biblioteca de Ciencies Sociales "Gregori Maians"; l'añu 2002, la Biblioteca d'Humanidaes "Joan Reglà"; y en 2009, la biblioteca de Ciencies de la Salú "Pelegrí Casanova". Y en setiembre de 2010 inaugúrase la Biblioteca d'Educación "María Moliner" nel Campus de Tarongers. L'esquema organizativo completar con otres biblioteques más pequeñes.
Agospiamientu
La Universidá de Valencia cunta con un colexu mayor propiu: el Colexu Mayor Rector Peset. Esisten otros seis colexos mayores adscritos a la Universidá: Albalat, Ausiàs March, L'Alamea, L'Asunción de La nuesa Señora, San Xuan de Ribera y Saomar. Tamién tien una residencia d'estudiantes: la Residencia d'Estudiantes Damià Bonet.
Comunidá
Antiguos estudiantes y profesores
_retrato.png)
- Celia Amorós
- Pío Baroja
- Adela Cortina
- Francisco Bonilla Martí
- Fernando Bonilla
- Antonio José de Cavanilles
- Pedro Cavadas
- José de Calasanz
- Joan Fuster
- Ramón Gómez Ferrer
- Juan Miquel González d'Audicana
- Lluís Guarner
- Joan Lerma
- Teodor Llorente Olivares
- Miguel Martí Pastor
- Gregorio Mayans
- Bernat Montagud
- Mateo Orfila
- Pilar Pedraza
- Antonio Pellicer Martínez
- Santiago Posteguillo
- Juan Piris Frígola
- Vicente Wenceslao Querol
- José Remohí
- Vicente Salvá
- Manuel Sanchís Guarner
- Francisco Sosa Wagner
- Francisco Tomás y Valiente
- Amelia Valcárcel
- Juan Luis Vives
Campus d'Excelencia y premios recién
En 2010 la Universidá de Valencia consiguió la reconocencia como Campus d'Excelencia Internacional a los sos proyeutos conxuntos VLC/Campus[18] y CAMPUSHABITAT5O (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)..[19]
Nel añu 2012 la Universidá de Valencia llogró'l premiu Ability Awards como meyor organización del sector públicu español.[1]
Mientres 2013 la Universidá foi gallardoniada colos premios CERMI.es pola so dimensión inclusiva de la discapacidá[2] y como meyor institución Erasmus d'España.[3]
Ver tamién
- Doctores honoris causa pola Universidá de Valencia
- Asociaciones d'estudiantes de la Universidá de Valencia
- Clasificación académica d'universidaes d'España
- Ranking d'universidaes españoles
- Universidaes españoles nel Sieglu d'Oru
- Ruta de los Borja
- Universidá Politéunica de Valencia
Notes y referencies
Bibliografía
Enllaces esternos
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
