El sieglu VI d. C. (sieglu sestu dempués de Cristu) o sieglu VI EC (sieglu sestu de la era común) empezó'l 1 de xineru del añu 501 y terminó'l 31 d'avientu del 600. Unos años dempués del fin de la dómina clásica (derrumbe del Imperiu romanu occidental nel añu 476) y l'entamu de la dómina medieval.
Dempués de la Cayida del Imperiu romanu d'Occidente cayida del Imperiu romanu occidental a finales del sieglu anterior, Europa ye quebrada en munchos reinos xermánicos pequeños, que compitieron constantemente per tierra y recursos. Finalmente los francos aportaron a dominantes, y espandiéronse pa escontra fora un dominiu importante que tomaba gran parte de Francia y d'Alemaña.
Mentanto, l'Imperiu romanu del este que sobrevivió empezó a ampliase sol mandu del emperador Xustinianu I, que repunxo eventualmente África del norte de los vándalos, y procuró recuperar dafechu Italia tamién cola esperanza de restablecer el control romanu sobre les tierres gobernaes una vegada pol Imperiu romanu occidental. Dempués de la muerte de Xustinianu I, la mayor parte de los sos llogros sumieron. L'Imperiu sasánida algamó un picu de grandor con Cosroes I nel 6º sieglu.
530-560: En Suramérica, socede unu de los más fuertes eventos del Fenómenu del Neñu, que produció agües enchentes siguíes de trenta años de seca ente los años, provocando la cayida de los oráculos empobinaos por sacerdotes guerreros, provocando l'abandonu de los patrones culturales del Entemediu Tempranu, especialmente los de (Moche, Naza, Lima) favoreciendo'l posterior surdimientu del modelu d'estáu Huari.
587: Recaredo I, rei de los visigodos, convertir al catolicismu, siendo'l primer rei visigodu católicu.
589: El rei Recaredo I convoca'l Tercer Conceyu de Toledo, onde la relixón oficial de los visigodos pasa a ser el catolicismu en sustitución del arrianismu.