Johan Cruyff

Johan Cruyff
Vida
Nacimientu	Betondorp (en) y Ámsterdam, 25 d'abril de 1947
Nacionalidá	Reinu de los Países Baxos
Llingua materna	neerlandés
Muerte	Barcelona, 24 de marzu de 2016 (68 años)
Causa de la muerte	cáncanu de pulmón
Familia
Casáu con	Danny Coster (es) (1968 – m. 2016)
Fíos/es	Jordi Cruyff
Estudios
Estudios	Escuela dominical (es)
Llingües falaes	neerlandés; castellanu
Oficiu
Oficiu	futbolista, entrenador de fútbol, entrenador
Trayeutoria
	Participante Copa Mundial de Fútbol de 1974 ; Eurocopa 1976 ;
Posición o especialidá	centrocampista; delanteru
Pesu	68 kg
Altor	178 cm
Premios	ver caballeru de la Orde d'Orange-Nassau ; Futbolista del año en los Países Bajos (1968, 1972, 1984) ; Balón d'Oru (1971, 1973, 1974) ; Dutch Sportsman of the year (1973, 1974) ; Premiu Don Balón (1977, 1978) ; Cruz de Sant Jordi (2006) ; Medallas de oro de la ciudad de Barcelona al mérito cultural, cienfífico, cívico o deportivo (2016) ;
IMDb	nm1095991
	johancruyff.com

Hendrik Johannes Cruijff, conocíu internacionalmente como Johan Cruyff (25 d'abril de 1947, Betondorp ^(en) y Ámsterdam – 24 de marzu de 2016, Barcelona) foi un futbolista neerlandés, entrenador del FC Barcelona, presidente d'honor del FC Barcelona^[10] y collaborador de la federación catalana en proyeutos deportivos y sociales.^[11] El so apellíu escríbese Cruyff en grafía tradicional o Cruijff n'ortografía neerlandesa reformada.

Datos rápidos Vida, Nacimientu ...

Zarrar

Militó diez temporaes nel primer equipu del Ajax Ámsterdam, fichando en 1973 pol FC Barcelona, del que se colaría en 1978 pa recalar na Lliga de Fútbol d'Estaos Xuníos. Ellí tuvo tres temporaes, entrepolaes con una temporada nel Levante UD que militaba na Segunda División d'España, pa volver finalmente en 1981 a la lliga neerlandesa, militando dos temporaes nel Ajax y la so última temporada como xugador nel Feyenoord de Rotterdam.

Recibió'l Balón d'Oru en trés causes (1971, 1973 y 1974), marca que comparte con Michel Platini y Marco van Basten. Cruyff foi'l más famosu esponente de la filosofía de fútbol conocida como «Fútbol total», desenvuelta por Rinus Michels.^[12]

En 1984, en retirándose como xugador de los terrenes de xuegu, Cruyff convertir n'entrenador del Ajax y más tarde n'entrenador del FC Barcelona, clubes de los que sigue siendo un influyente asesor.^[13]

Ye consideráu pola FIFA unu de los cuatro meyores xugadores de fútbol del sieglu XX, xunto a Pelé, Franz Beckenbauer, y Alfredo Di Stéfano,^{[ensin referencies]} y el meyor d'Europa.^[14] Tamién foi escoyíu en segunda posición como Meyor Xugador del Sieglu XX pola IFFHS^[15] y en 1999 como'l 3º Meyor Xugador del Sieglu por tolos ganadores del Balón d'Oru hasta la fecha.^[16]

Hendrik Johannes Cruijff nació'l 25 d'abril de 1947, a les 13:00 hores, en Linnaeusstraat, y creció nun barriu nes contornes d'Ámsterdam, a mediu quilómetru del campu del Ajax. Fíu de Hermanus Cornelius Cruijff, dueñu d'una tienda de frutes y verdures, y de Petronella Bernarda Draaijer, qu'ayudaba na tienda y en casa.^[17]

Cruyff ta casáu dende'l 2 d'avientu de 1968 con Danny Coster, fía del empresariu Cor Coster. Tien 3 fíos fruto de dichu matrimoniu: Chantal (nacida'l 16 de payares de 1970), Susila (nacida'l 27 de xineru de 1972) y Jordi (nacíu'l 9 de febreru de 1974). La familia vive en Barcelona dende 1973, con un periodu d'interrupción de seis años dende avientu de 1981 hasta xineru de 1988, mientres el cual vivieron en Vinkeveen, Países Baxos. En 1993 naz el so primer nietu, Jessua Andrea, fíu de Chantal y l'ex-porteru del Barça Jesús Mariano Angoy. Más tarde nacería Gianluca, segundu fíu de la pareya.^[17]

Cruyff escoyó'l nome de Jordi pal so tercer fíu debíu al patrón de Cataluña, San Jordi, más conocíu como San Jorge de Lydda. Esti fechu foi vistu como una provocación contra'l dictador d'España Francisco Franco, que prohibiera cualquier simboloxía nacionalista catalana, faciéndola illegal. Ello ye que Johan Cruyff tuvo que viaxar a Países Baxos pa rexistrar al so fíu col nome de Jordi, yá que n'España prohibir les autoridaes, y namái-y lo dexaben faer sol nome de Jorge. La decisión de Cruyff de faer un esfuerciu tan grande pa llamar al so fíu como'l patrón de Cataluña ye una de les razones poles qu'él ye tan bien consideráu en Barcelona y pol nacionalismu catalán.^[18]

Como xugador

Ajax

La infancia de Johan Cruyff, Jopie según llamábalu cariñosamente la so madre, tuvo amestada a un balón de fútbol y al Ajax d'Ámsterdam, pos con namái diez años foi escoyíu ente otros 300 neños pa formar parte de les categoríes inferiores del club. La so madre trabayaba como personal de llimpieza nel club y convenció al entrenador por qu'escoyera a Johan pa formar parte de los sos xugadores.^[12]

El 8 de xunetu de 1959, cuando tenía doce años, el so padre finó d'un ataque al corazón, polo que se vio obligáu a ayudar cola economía familiar. Un añu dempués abandonaría los estudios pa dedicase puramente al fútbol y al añu siguiente atoparía una nueva figura paterna nel cuidador del campu del Ajax al qu'ayudaba nel so trabayu.

L'entrenador Rinus Michels preparó un programa d'exerciciu físicu pa Johan, concebíu especialmente pa desenvolver la so complexón sonce, con cuenta de fuera capaz de soportar los rigores d'una carrera profesional.^[19] Dientro de la estructura del Ajax pasó rápido por toles categoríes inferiores (incluyíos trabayos como'l de llimpiabotes y cuidador del vestuariu), hasta que consiguió llegar a la primer plantía, por encamientu de Vic Buckingham, y debutar na Primer Lliga neerlandesa a la edá de 17 años, marcando l'únicu gol del so equipu'l día del so debú.^[12]

El partíu del so debú celebró'l 15 de payares de 1964, enfrentándose al GVAV Groningen. Producíase asina l'entamu de la carrera del consideráu meyor xugador européu de la historia, que contribuyiría en faer al Ajax el claru dominador del fútbol del vieyu continente, consiguiendo 6 Lligues y 4 Copes, 3 Copes d'Europa, 1 Copa Intercontinental y 1 Supercopa d'Europa.

Cruyff empezó realmente a ganase un puestu na temporada 1965-1966, consolidándose como xugador del primer equipu n'anotando dos goles nel Tornéu Olímpicu contra'l DWS Amsterdam el 24 d'ochobre de 1965 (acabando'l partíu con una victoria por 2-0). Nos siete partíos d'iviernu, marcó ocho veces y en marzu de 1966 llogró'l so primera 'hat-trick' nun partíu de lliga contra'l Telstar (ganáu por 6-2). Cuatro díes más tarde, nun partíu de Copa contra'l BV Veendam (7-0), marcó 4 de los goles. En total esa temporada, Cruyff anotó 25 goles en 23 partíos y el Ajax ganó'l Campeonatu de Lliga.

Na temporada 1966-1967 el Ajax volvió ganar el Campeonatu de Lliga, pero tamién ganó Copa de los Países Baxos, el primer «doblete» de Cruyff. Johan terminó la temporada como'l máximu goliador de la Eredivisie con 33 goles.

Na temporada 1967-1968, Cruyff ganó la lliga per tercer añu consecutivu. Tamién foi nomáu futbolista neerlandés del añu per segunda vegada consecutiva, una fazaña que repitiría en 1969. El 28 de mayu de 1969, Cruyff participó na so primer final de la Copa d'Europa contra'l AC Milan, pero l'equipu italianu terminó ganando 4-1.

Na temporada 1969-1970, Johan ganó'l so segundu «doblete» de Lliga y Copa, pero al empiezu de la temporada 1970-1971 Cruyff sufrió una llarga mancadura na vería, nun pudiendo tornar a xugar hasta'l 30 d'ochobre de 1970 contra'l PSV. Nesti partíu nun pudo llevar el so habitual númberu 9 yá que taba siendo usáu por Gerrie Mühren, polo qu'utiliza'l númberu 14, daqué en principiu estrañu, pos nos años 70 nun esistíen les camisetes personalizaes y los númberos cimeros al 11 taben acutaos a los suplentes. A otru día pudo lleese na prensa neerlandesa que paecía que yá tou taba bien con Cruyff, sacante'l númberu 14 nel so llombu. La superstición del xugador, y quiciabes la so rebeldía ante la prensa, fixeron que dende entós fora'l so númberu favoritu, llevándolo nos partíos como internacional y nos sos futuros equipos.^[20]

La figura de Johan Cruyff convertir nun referente del mundu del fútbol, consiguiendo en trés causes el Balón d'Oru, dau pola revista francesa France Football, nos años 1971, 1973 y 1974 (estos dos últimos vistiendo yá la camiseta del Futbol Club Barcelona).^[21]

FC Barcelona

La rotura col Ajax llegó na temporada 1973-74, cuando'l club de la capital neerlandesa axustó'l trespasu de Cruyff al Real Madrid.^[22] Al sabelo'l xugador, fixo amuesa d'una rebeldía que tamién-y caracterizó mientres tola so carrera, nun fichando pol Real Madrid, sinón pol so máximu rival, el Barcelona.^[23] El trespasu de Cruyff al Barcelona convertir nel más caru na historia del fútbol hasta esi momentu (60 millones de pesetes) y robló un contratu de 12.000 dólares mensuales.^[24]^[17]

Cruyff foi recibíu en Barcelona como un auténticu ídolu,^[20] y ye que l'afición blaugrana vía nél la única esperanza de que'l so equipu saliera a flote, pos s'atopaba penúltimu na clasificación d'una lliga que diba catorce años que nun ganaba. Y Johan nun defraudó a naide: nel so debú na lliga, el 28 d'ochobre de 1973 ante'l Granada CF, ayudó con 2 tantos, pa consiguir un resultáu de 4-0. L'equipu dio un xiru de magar, consiguiendo nun perder nin un solu alcuentru dende la llegada del moteyáu el Flacu, y llogrando ganar por fin el campeonatu Primer División d'España 1973/74 dempués de llongures 14 años, la novena lliga pal club.

Ente los futbolistes más destacaos que lo acompañaben nel Barça taben el peruanu Hugo Sotil, Carles Rexach y Asensi, con ellos y so la so batuta, l'equipu consiguió un finxu que foi difícil igualar (hasta'l 2010),^[25]^[26] y ye que venció por 0-5 na so visita al Santiago Bernabéu del Real Madrid, el 17 de febreru de 1974. Acabó la temporada con 24 goles nel so haber, destacar un gol de «espuela» (col talón)^[27] convertíu al Atlético de Madrid nun partíu nel Camp Nou, siendo unu de los goles polos que más se-y recuerda y que-y ganó'l nomatu de holandés volador.^[28]

Nes 2 temporaes siguientes el club nun consiguió nengún títulu, anque Johan siguió marcando la diferencia como estrella futbolística. Na temporada 1975-76 xugó 29 partíos de Lliga, nos que marcó 6 goles; 10 partíos de Copa, nos que marcó 3 y 9 alcuentros de Copa d'Europa, marcando 2 goles más. Esa mesma temporada empiecen los sos problemes col entrenador, Hennes Weisweiler, arriendes de una sustitución nel partíu de Lliga contra'l Sevilla FC y que perdieron por 2-0. L'entrenador sustituyó a Johan pol mozu Mir y xustificó el cambéu aduciendo que Johan nun xugaba bien fuera del Camp Nou. Johan abandonó'l campu bien enoxáu y anunció que'l 30 de xunu abandonaría'l club. Finalmente, yá que el públicu taba del llau de Johan, l'entrenador dimitió, siendo sustituyíu por Laureano Ruiz.^[29] En 1975 recibió'l Balón de bronce que lo reconoció como tercer meyor xugador del continente. La temporada 1976-77 rematar con 30 partíos de Lliga, nos que marcó 14 tantos; 9 de Copa del Rei, nos qu'anotó 6 goles; y 7 de Copa d'Europa, nos que convirtió 5 goles.

Na temporada 1977-1978, la so última temporada como blaugrana, el Barça consiguió la Copa del Rei, y Johan marcó 11 goles nes 3 competiciones. Los sos problemes cola direutiva fáen-y abandonar el fútbol español. Sicasí, la so estancia en Barcelona dexó una gran buelga na so persona, pos s'integró bien rápido na cultura catalana, hasta'l puntu de llamar al so tercer fíu, Jordi. Esto supúnxo-y problemes col réxime franquista de la España d'entós, al cual siempres amosar contrariu, que nun dexaba l'empléu de nomes en catalán.^[30]

Lliga de fútbol d'Estaos Xuníos

Tres un curtiu periodu d'inactividá, nel que se-y fixo un partíu homenaxe per parte del Ajax el 7 de payares de 1978 como despidida y agradecimientu por tolos años como ajaceid y que'l Ajax perdió 8-1 contra'l FC Bayern München, Cruyff decidió enrolarse na Lliga de Fútbol d'Estaos Xuníos (NASL), cuando yá tenía 30 años. Naquella dómina, el New York Cosmos que taba dirixíu por Warner Bros. y polos hermanos Nesuhi y Ahmed Ertegün, intentó fichar a Cruyff pa la so plantía nunes dures negociaciones, calificaes asina polos mesmos hermanos Ertegun nuna entrevista del documental «Once in a Lifetime», pero diches negociaciones nun llegaron a bon calce y Johan acabó fichando por Los Angeles Aztecs en 1979.^[31] Debutó'l 23 de mayu de dichu añu marcando 2 goles y con un resultáu final de 3-0. Convirtió un total de 16 goles en 27 partíos y foi escoyíu'l Meyor Xugador de la Lliga Americana. La temporada siguiente, en 1980, fichó polos Washington Diplomats, colos que xugó 27 partíos y marcó 10 goles. Esi añu foi incluyíu nel equipu ideal de la Lliga.^[32]

L'añu 1981 empezar na Segunda División española, xugando dellos meses col Levante UD al que llegó nel mes de marzu y onde anotó 2 goles en 10 partíos, pa darréu rematalo en Washington de nuevu, xugando 5 partíos nos que marcó 2 goles.^[17]

Vuelta a la Eredivisie

La carrera de Cruyff paecía tar llegando al so fin, pero sorprendentemente fichó de nuevu pol Ajax cola edá de 34 años. Mientres los sos dos temporaes nel club de la so infancia consiguió ganar la lliga en dambes, amás d'una Copa. Na so última temporada nel Ajax, la 1982-83, Cruyff creó'l penalti indireutu: en llugar de tirar a puerta sirvió una asistencia pal so compañeru Jesper Olsen, quien-y devolvió'l pase por que Cruyff pudiera marcar.^[33] Esa última temporada resultó especialmente complicada pal xugador, yá que se produció la muerte de quien fuera para él el so segundu padre, el cuidador del campu del Ajax. Cruyff cayó nun baxu estáu d'ánimu, y el presidente del Ajax llegó a declarar que al xugador faltábenlu capacidaes pa siguir xugando na primer división neerlandesa, razón pola cual nun-y anovó'l contratu.^[17]

Feyenoord

Y ye según salió a rellucir de nuevu l'espíritu rebalbu de Cruyff, que decidió fichar pol máximu rival del Ajax, el Feyenoord de Rotterdam, cuntando yá con 37 años. Na que foi la so última temporada consiguió faer doblete, ganando la Lliga y la Copa, amás de ser designáu como meyor xugador de la Eredivisie. La so carrera como xugador nun pudo terminar de manera más triunfal.

Cruyff carauterizar pol so fuerte temperamentu, que tráxolu de cutiu problemes, como cuando foi espulsáu contra la seleición de Checoslovaquia nel so segundu partíu como internacional y suspendíu de la seleición neerlandesa mientres un añu^[12] o como cuando perdió'l brazalete de capitán del Ajax nuna votación de los sos compañeros d'equipu en 1973.^[19]

Cola seleición nacional

En setiembre de 1966, Johan debutó como xugador de la seleición neerlandesa nun partíu frente a la seleición d'Hungría,^[19] marcando l'empate a 2 (resultancia final) nel últimu minutu del partíu.

A pesar de ser un fixu nes convocatories del escoyíu, tan solo apostó la Copa Mundial de Fútbol de 1974 n'Alemaña Federal. L'equipu taba encuadráu dientro del grupu 2 de la primer ronda xunto coles seleiciones d'Uruguái, Suecia y Bulgaria. Los neerlandeses llograron la primer posición del grupu en collechando 2 victories (0-2 frente a Uruguái y 1-4 frente a Bulgaria) y un empate (0-0 contra Suecia).

Na segunda ronda quedaron allugaos dientro del grupu A, xunto coles seleiciones de Brasil, Arxentina y Alemaña Democrática. El conxuntu neerlandés esplegó un xuegu que pasaría a la posteridá como Fútbol Total y que xiraba en redol a la figura de Johan Cruyff. Esta seleición sería recordada como la Naranxa Mecánica, siendo considerada unu de los equipos más grandes de la historia del fútbol.

El primer partíu d'esta segunda fase apostóse'l 26 de xunu nel estadiu Gelsenkirchen y enfrentó al combináu neerlandés cola seleición arxentina. El partíu acabó con un contundente 4-0 y Cruyff marcó'l primera y l'últimu gol, cuayando una gran actuación nel partíu. El siguiente atopo frente a la seleición d'Alemaña Democrática ganar por 0-2. El postreru partíu d'esta ronda apuéstase'l 3 de xunetu y la seleición neerlandesa vence por 2-0 al combináu brasilanu, unu de los goles marcaos por Johan.

La final del Mundial apostóse'l 7 de xunetu y tien como protagonistes a la seleición de los Países Baxos, con Cruyff al frente, y a la seleición d'Alemaña Federal, encabezada por Franz Beckenbauer. Nel primer minutu de la final, tres 16 pases ente los neerlandeses y ensin que los alemanes tocaren el balón acabó col penalti d'Uli Hoeness sobre Cruyff y que Neeskens marcaría. Alemaña llogró empatar, y enantes del final del primer tiempu Gerd Müller foi'l segundu tantu. Dempués la Naranxa mecánica esplegó'l so gran fútbol, pero nun los algamó pa vencer a los xermanos, quien llograron el títulu. Sicasí, Johan llograría'l gallardón como Meyor Futbolista del tornéu.^[34]

Rematáu'l Mundial, la seleición tuvo de xugar la etapa clasificatoria del Campeonatu Européu de 1976, na que participó Cruyff. L'equipu neerlandés taba encuadráu dientro del grupu 5 xunto a les seleiciones d'Italia, Polonia y Finlandia. El primer partíu de la fase de clasificación, apostáu'l 25 de setiembre de 1974, enfrentó a Finlandia cola seleición neerlandesa nel Olympiastadion de Ḥélsinki. La resultancia final foi de 1-3 y Johan marcó los dos primeros goles del so equipu que remontaben el tantu inicial de Rahja pa los finlandeses y el terceru foi obra de Neeskens. El siguiente partíu xugóse en casa el 20 de payares nel estadiu De Kuip de Rotterdam. La resultancia final foi de 3-1 y Cruyff marcó los dos últimos goles del so equipu que desfaíen l'empate qu'hasta esi momentu reinaba nel marcador polos goles de Boninsegna y de Rensenbrink. Johan nun volvió marcar nengún gol nel restu de partíos de la fase de clasificación na que la so seleición quedó primer del grupu con 4 victories, 2 derrotes y una puntuación final de 8 puntos (les victories valíen 2 puntos).

Nel añu 1976, Johan tamién participó na Eurocopa. La seleición nacional neerlandesa enfrentar en cuartos de final a la seleición de Bélxica. El partíu d'ida xugó'l 25 d'abril nel estadiu De Kuip. La resultancia de dichu partíu foi de 5-0 pa la seleición de los Países Baxos. El partíu de vuelta xugóse nel Estadiu Rei Balduino en Bruxeles el 22 de mayu, concluyendo'l partíu con un 1-2 a favor de los neerlandeses y nel que Johan marcó'l segundu gol.

En semifinales enfrentar contra la seleición de Checoslovaquia, que venía de ganar a Gales, el 16 de xunu nel Maksimir Stadium de Zagreb. Los checoslovacos vencieron por 3-1 na prórroga y el neerlandeses tuvieron que conformase col partíu pol tercer puestu contra l'equipu anfitrión, Yugoslavia, que venía de perder 2-4 frente a la seleición d'Alemaña federal.

Esti partíu foi apostáu'l 19 de xunu nel Maksimir Stadium, y acabó con un tantéu de 3-2 a favor de la seleición nacional de los Países Baxos na prórroga.^[35]

Al rematar el mundial de 1974, Johan yá amenaciara con nun volver apostar otru mundial, pos nun taba acordies coles concentraciones a les qu'obligaba la Federación de los Países Baxos. A esto sumóse la situación política d'Arxentina nel momentu de la disputa del mundial de 1978, con graves y sistemátiques violaciones a los derechos humanos. Como midida de protesta, dellos xugadores ente los que s'incluyía Cruyff, arrenunciaron a la disputa del mundial.

Los trés motivos polos que Johan decidió nun participar nel Mundial d'Arxentina fueron: la violación masiva de derechos humanos que realizaba la dictadura imperante,^[36] por mieu a un posible secuestru^[37] y por non llegar a un alcuerdu económicu cola firma deportiva Adidas pa llevar los trés tires de la marca na camiseta de la Seleición.^[38] Nel Mundial anterior yá tuvo problemes y vistió una camiseta con dos rayes de la marca que la patrocinaba, Puma, al contrariu que'l restu de compañeros que llucieron los trés rayes de Adidas.^[37]

N'abril de 2008, Cruyff desveló qu'a finales de 1977, cuando xugaba col FC Barcelona, foi víctima d'un intentu secuestro xunto a la so familia. Unos delincuentes entraron na so casa y arreyaron a Cruyff y la so esposa a una siella y apuntáronlos con un fusil na cabeza en presencia de los sos fíos.^[39]^[40]

Al amosar les sos intenciones d'abandonar la seleición, tres la clasificación pal mundial, dempués del partíu ganáu frente a la seleición vecina de Bélxica el 26 d'ochobre de 1977, llevar a cabu una gran fiesta entamada polos diarios deportivos De Telegraaf y Avro's Sportpanorama. La celebración llegó hasta bien entrada la madrugada y allegaron numberoses celebridaes de los Países Baxos, pero como fonderada atopaba la intención de faer camudar de paecer a Cruyff sobre'l so retiru. La cadena de televisión Tros había aconceyáu 14.000 firmes que sofitaben la participación del xugador nel mundial, sol lema Trek Cruijff over de streep (Convencer a Cruyff), que tamién se pudo lleer en pegatinas y camisetes.

A pesar de tolos esfuercios, Cruyff ratificar na so decisión: «Nun me pruyir esplicar toes estes coses porque solamente van causar más discutinios y esto nun me gusta nada. Tomé una decisión y quedo con ella».

Con esti episodiu ponía fin a la so participación cola seleición del so país, n'apostando 48 partíos y marcar un total de 33 goles, participando en 33 d'ellos como capitán.^[19]

Cruyff tamién apostó dos alcuentros cola seleición de Cataluña en 1973 y 1976, dambos de calter amistosu, por cuenta de la non oficialidá del equipu so los organismos internacionales.^[41]

Participaciones en Copa del Mundu

Más información Mundial, Sede ...

Mundial	Sede	Resultáu	Partíos	Goles
Copa Mundial de Fútbol de 1974	RFA	Subcampeón	7	3

Zarrar

Participaciones n'Eurocopa

Más información Eurocopa, Sede ...

Eurocopa	Sede	Resultáu
Eurocopa 1976	Yugoslavia	Tercer llugar

Zarrar

Como entrenador

Nun pasó enforma tiempu dende'l so retiru como xugador profesional hasta la so vuelta a los terrenes de xuegu. La temporada 1984-85 entró na organigrama deportivu como direutor deportivu del Ajax, con Leo Beenhakker nel banquín del equipu. Dende'l primer momentu Cruyff tenía les idees bien clares del tipu de política deportiva que quería pal equipu. Empecipió asina un proyeutu al llargu plazu, remocicando tola estructura deportiva p'afaela a una filosofía de xuegu lo más ofensiva posible, y encimentada nel cuidu minuciosu de la cantero. Si Cruyff carauterizar por un sistema de xuegu nel campu, foi pol 3-4-3, un sistema nel que se corríen grandes riesgos xugando con trés defenses, pero qu'apurría un poder ofensivo bien grande. Impunxo esti sistema a toles categoríes inferiores del Ajax, y frutu d'esti trabayu cola cantera foi la xeneración de moces compuesta por Ronald de Boer, el so hermanu Frank, Edgar Davids o Clarence Seedorf, que fadríen ganar al Ajax la Lliga de Campeones en 1995.

Y si Cruyff empezó'l proyeutu deportivu, él tenía de ser l'encargáu de llevalo a cabu, roblando como entrenador del equipu'l 6 de xunu de 1985. Sentáu nel banquín del Ajax permaneció dos temporaes y media, nes que'l novedosu xuegu del equipu esllumó a la Europa futbolística, hasta'l puntu de ser nomáu'l Premiu World Soccer al meyor entrenador del mundu meyor entrenador del mundu pola revista World Soccer Magacín. Nesta etapa'l Ajax ganó dos Copes de los Países Baxos y una Recopa d'Europa, anque nun consiguió imponese na lliga y nun terminó la tercer temporada.^[42]

Foi contratáu pol FC Barcelona'l 4 de mayu de 1988,^[43] col club desapaecíu nuna crisis deportiva similar a la de cuando llegó como xugador, inclusive colos xugadores pidiendo'l cese del presidente, José Luis Núñez, no que se denominó «el motín del Hesperia», por ser en dichu hotel onde tuvo llugar el comunicáu per parte de la plantía.^[44] Cruyff empezó a trabayar nun nuevu proyeutu al llargu plazu, prescindiendo de gran parte de la plantía y realizando fichaxes como los de Txiki Begiristain o José Mari Bakero.

Pero les sos dos primeres temporaes en Barcelona nun fueron fáciles. A pesar de llograr la Recopa d'Europa na so primer temporada, Cruyff intentaba faer entender que lo importante yera que l'equipu asumiera la so filosofía de xuegu. El segundu añu (temporada 1989-90) Cruyff decidió fichar a Michael Laudrup, que nun tuviera enforma ésitu nel so pasu pola Lliga italiana y pol que bien pocos apostaben.^[45] Nel branu de 1990 el so puestu nel banquín del Barça nun taba nada seguro, anque se consiguió ganar la Copa del Rei.

Pero Cruyff siguió y llegaron grandes allegríes pa él y pal club. Cola ayuda de Hristo Stoitchkov, consiguió ganar la lliga de 1990-91, empecipiándose asina un ciclu ganador del Barça y poniendo fin a l'anterior hexemonía del Real Madrid. La temporada 1991-92 ganó la lliga na última xornada, gracies a la derrota del Real Madrid nel estadiu del CD Tenerife nel so postreru partíu. Pero anguaño recordaríase pola final de la Copa d'Europa de Wembley, na que l'equipu empobináu por Cruyff, recordáu dende entós pol nomatu de Dream Team, imponer a la Sampdoria nel minutu 111 de la prórroga, gracies a un llibre direutu executáu por Koeman. Yera la primer victoria del Barça nuna final de la Copa d'Europa y l'equipu de Cruyff pasaría a la historia por ello.^[46]

Entá consiguiría dos lligues más (cuatro de forma consecutiva). La de 1992-93 producióse xusto como l'anterior, el Real Madrid apostaba'l so postreru partíu nuevamente en Tenerife, que volvió-y a ganar y la lliga foi pal Barça una vegada más. Y en la lliga 1993-94 nun faltó tampoco emoción, el Deportivo de La Coruña llegó con ventaya a la última xornada y disponía d'un penalti nel últimu minutu pa ser campeón, pero Miroslav Djukic falló y el Barça celebró'l so cuartu campeonatu lligueru.^[47] Esta temporada, col fichaxe de Romário, tamién foi recordada por un 5-0 al Real Madrid.

El Barça tamién llegó a la final de la daquella yá llamada Lliga de Campeones, apostada n'Atenes y frente al AC Milan. Sicasí'l Milán enxaretó-y un claru 4-0. El Dream Team de Cruyff llegaba al so fin d'esta miente, precisando una renovación de la so plantía.^[48]

Cruyff empezó a trabayar entós nuna nueva xeneración de canteranos, qu'emularen a los sos predecesores Josep Guardiola, Albert Ferrer o Guillermo Amor y atópase na llamada Quinta del Mini, una remesa de canteranos con grandes cualidaes encabezada por Iván de la Peña, xunto a Albert Celades, los hermanos Óscar y Roger García o'l so propiu fíu Jordi Cruyff. Pero estos nuevos futbolistes precisaben tiempu p'acoplase y les comparances coles figures consagraes nun los ayudar. El Barça nun consiguió ganar nengún títulu y el Real Madrid devolvió-y el 5-0 de la temporada anterior.

La temporada 1995-96 presentábase como un duru exame al téunicu, yá que precisaba consiguir resultancies inmediates, y pallo fichóse a Luís Figo. Pero los resultaos nun llegaron, porque'l Barça perdiera toa posibilidá matemática de ganar la Lliga a falta de dos xornaes, y yá s'atopaba esaniciáu de la Copa de la UEFA pol Bayern Múnich en semifinales, como na Copa del Rei, onde l'Atlético de Madrid ganó-y la final. Amás, les rellaciones de Cruyff col presidente Núñez, que siempres fueron puramente profesionales, naquel momentu atopábense bien foliaes.^[49] Finalmente, a falta de dos xornaes pa terminar la temporada 1995/1996, Cruyff foi destituyíu tres un discutiniu bien airáu que caltuvo con Joan Gaspart (entós vicepresidente del club) nos vestuarios del Camp Nou por causa de los rumores sobre'l posible fichaxe de Bobby Robson como posible entrenador del FC Barcelona pa la temporada siguiente, de resultes de les males resultancies que taba collechando entós el Dream Team. Con éses Cruyff foi destituyíu pola direutivu del club y Rexach fíxose cargu del equipu les xornaes restantes. Nel primer partíu de la era post-Cruyff, el Camp Nou enllenar de pancartes en sofitu al téunicu neerlandés y tamién n'agradecimientu polos ésitos llograos.^[50]

Pero Cruyff nun foi un entrenador cualesquier en Barcelona, y ye que dexó una gran buelga, hasta'l puntu de que cola so marcha'l barcelonismo quedó estremáu en cruyffistas y nuñistas.^[51] Dende la presidencia llimpió la plantía de cualquier rastru del neerlandés, empezando pol so fíu y siguiendo col restu de la Quinta del Mini. Cruyff pasó a formar parte de la oposición a Núñez, sofitando una moción de censura contra'l presidente per parte del grupu L'elefant blau (grupu opositor al presidente Núñez lideráu por Joan Laporta) y tamién amosó'l so refugu a la siguiente xunta, presidida pol ex-vicepresidente de Núñez, Joan Gaspart.

El día 2 de payares de 2009 fíxose pública la so contratación como seleccionador de la seleición masculina de fútbol de Cataluña.^[11]^[52] El martes 22 avientu 2009 fixo'l so debú como seleccionador catalán ante Arxentina, qu'acabó con una victoria de 4-2 pa la selecció (partíu apostáu nel Camp Nou). En payares de 2012, Cruyff anunció la so xubilación como entrenador, al considerar qu'a los sos 65 años yá lu había dau tou pa devolver el sofitu recibíu por parte de los ciudadanos de Cataluña como seleccionador nacional. N'ochobre de 2013 foi reemplazáu nel cargu por Gerard López.

Fora de los estadios

Tres la so marcha del FC Barcelona como entrenador, Cruyff convertir nun referente d'opinión nel fútbol europeo y especialmente na redolada del equipu barcelonés. De fechu alcuéntrase bien allegáu a la direutiva del club, presidida por Joan Laporta, que ye'l so abogáu personal.^[53] Anque asegurara que nun volvería formar parte de nengún club de fútbol, en 2008 la direutiva del Ajax anunció la so incorporación a la organigrama del club, asumiendo'l papel d'asesor deportivu, col fin de diseñar un nuevu equipu y poner fin a les males resultancies qu'atropaba'l club dende dellos años tras;^[54] sicasí en pocu más de dos selmanes anunció'l so arrenunciu al cargu por discrepancies profesionales.^[55]

En febreru de 1991 un infartu obligó-y a permanecer un tiempu alloñáu del banquín del Barça. Cruyff fumaba dende mozu dellos pitos diarios, y de magar, como ayuda pa superar el vezu de fumar, fíxose famosa la imaxe del téunicu con un Zuca Chups na boca. Tamién protagonizó diverses campañes antitabacu de la Xeneralidá de Cataluña.

En 2004, el direutor Ramón Gieling, rodó'l documental Johan Cruijff - Nun momentu dau. El documental amuesa l'impautu de la figura de Johan Cruyff sobre la sociedá de Cataluña, tantu polos sos ésitos como xugador y como entrenador, como pol so particular manera de falar. El títulu del documental fai referencia a una espresión constantemente repitida por Cruyff en ruedes de prensa. Na cinta pueden vese comentarios sobre Cruyff de personaxes como Emilio Butragueño o Joan Laporta, ya inclusive de Cruyff sobre sí mesmu.

Johan Cruyff ye precursor de la Johan Cruyff Foundation, fundación qu'ayuda a neños discapacitaos al traviés del deporte y de Cruyff Academics International, qu'al traviés del Johan Cruyff Institute, Johan Cruyff University y Johan Cruyff College, ufierten programes académicos rellacionaos cola alministración deportiva n'España, Países Baxos, Suecia, Perú y Méxicu, coles mires de profesionalizar el deporte. El 26 de marzu del 2010, Cruyff convertir en presidente d'honor del FC Barcelona.^[10] Sicasí, meses más tarde, cola entrada del nuevu presidente, Sandro Rosell, foi-y retiráu dichu cargu, sometiendo'l so nomamientu definitivu a votación ante los socios del club, fechu al que Cruyff negóse devolviendo la insinia de Presidente d'Honor.^[56]

El 25 de febreru de 2012, Johan Cruyff foi presentáu nel Estadiu Omnilife pa dirixir el proyeutu del Club Deportivo Guadalajara a manera d'asesor futbolísticu nel primer equipu y les fuercies básiques por trés años.^[57]

Al respective de la so vida personal, Johan ta casáu dende'l 2 d'avientu de 1968 con Danny Coster, fía del empresariu Cor Coster. Tien 3 fíos fruto de dichu matrimoniu: Chantal (nacida'l 16 de payares de 1970), Susila (nacida'l 27 de xineru de 1972) y Jordi (nacíu'l 9 de febreru de 1974). La familia vive en Barcelona. En 1993 naz el so primer nietu, Jessua Andrea, fíu de Chantal y l'ex-porteru del Barça Jesús Mariano Angoy. Más tarde nacería Gianluca, segundu fíu de la pareya.^[17]