Pik Botha

Roelof Frederik (Pik) Botha (27 April 1932 – 12 Oktober 2018) was van 27 April 1977 tot 10 Mei 1994 (volle demokrasie in Suid-Afrika) die land se Minister van Buitelandse Sake en het die taak gehad om Suid-Afrika se binnelandse beleid van apartheid, te probeer verdedig in internasionale forums. Met 'n dienstyd van 17 jaar was hy ook een van die wêreld se langsdienende ministers van buitelandse sake.

Pik Botha
Pik Botha in 1981
Minister van Minerale en Energiesake
Ampstermyn 10 Mei 1994 – Mei 1996
President	Nelson Mandela
Voorafgegaan deur	George Bartlett
Opgevolg deur	Penuell Maduna
Minister van Buitelandse Sake
Ampstermyn 27 April 1977 – 10 Mei 1994
President	F.W. de Klerk (1989–94) P.W. Botha (1984–89)
Eerste minister	P.W. Botha (1978–84) B.J. Vorster (1966–78)
Voorafgegaan deur	Hilgard Muller
Opgevolg deur	Alfred Nzo
Suid-Afrikaanse ambassadeur in die Verenigde State
Ampstermyn 30 Julie 1975 – 11 Mei 1977
Eerste minister	B.J. Vorster
Voorafgegaan deur	Johan Samuel Frederick Botha
Opgevolg deur	Donald Bell Sole
Persoonlike besonderhede
Gebore	(1932-04-27)27 April 1932 Rustenburg, Transvaal
Sterf	12 Oktober 2018 (op 86) Pretoria, Suid-Afrika
Politieke party	Nasionale Party, later African National Congress
Eggenoot/-note	Helena Susanna Bosman (1953–1996; haar dood) Ina Joubert (get. 27 April 1998)
Kind(ers)	2 seuns en 2 dogters: Piet, Roelof, Lien en Anna
Alma mater	Universiteit van Pretoria

Pik Botha is op Rustenburg in die Transvaal gebore as agterkleinseun van die volksleier en ouderling in die Gereformeerde Kerk Thomas Dreyer. Dreyer het 13 kinders gehad, onder wie Christiaan Lourens, die vader van Botha se moeder, Maria Elizabeth.^[1]

Hy het hom in 1953 by die departement van buitelandse sake aangesluit en het in Swede, Wes-Duitsland en in Den Haag diens gedoen. In 1974 het hy Suid-Afrika se permanente verteenwoordiger by die Verenigde Nasies geword. 'n Jaar later is hy aangestel as Suid-Afrika se verteenwoordiger in die VSA. Op 1 April 1977 word hy Minister van Buitelandse Sake.

Botha was een van die groep "gematigde" lede van die Nasionale Party wat deelgeneem het aan die politieke maneuvers om 'n opvolger vir B.J. Vorster as Eerste Minister te kry. Hy was ook nou betrokke by die onderhandelings wat uiteindelik tot die onafhanklikheidswording van Namibië in 1990 gelei het.

Botha het later as Minister van Mineraal- en Energiesake (1994–1996) in die regering van nasionale eenheid onder Nelson Mandela gedien totdat die Nasionale Party hom van die regering onttrek het. Botha het in 2000 by die African National Congress aangesluit.

Gesinslewe

Pik Botha, sy eerste vrou, Helena, en hul drie oudste kinders, Roelof, Piet en Anna, ca. 1960. Lien is later gebore.

Sy seun was die Afrikaanse sanger Piet Botha. Sy seun Roelof Botha is 'n ekonoom en sy kleinseun, 'n voormalige leerling aan die Hoërskool Jan van Riebeeck in Kaapstad, was in 1990 die topkandidaat in Kaapland se senior-sertifikaateksamen. Hierdie kleinseun van Pik, ook met die naam Roelof, is 'n voormalige finansiële direkteur van PayPal en tans 'n waagkapitalis in die Verenigde State. Pik se dogter, Lien Botha, is 'n kunstenaar en Afrikaanse skrywer.^[2]

Hy sterf op 12 Oktober 2018 in sy huis in Pretoria nadat sy organe ingegee het.^[3]

Verwysings

1. (en) Routes and Roots URL besoek op 18 November 2017.
2. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
3. (af) Pik Botha – 'n Lewe op die wêreldverhoog^{[dooie skakel]} URL besoek op 18 November 2017.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Pik Botha.

Voorafgegaan deur Hilgard Muller

Minister van Buitelandse Sake 1977–1994

Opgevolg deur Alfred Nzo