Idi Amin

Idi Amin Dada Oumee (ca. 1924–16 Augustus 2003) was van 1971 tot 1979 die president van Uganda.^[1] Hy was bekend vir sy lagwekkende uitsprake, byvoorbeeld dat hy die Britse ryk militêr verslaan het, maar sy nalatenskap is een van moord en doodslag, wat aan hom die bynaam "die slagter van Afrika" besorg het. Amnestie Internasionaal reken dat hy tot soveel as 500 000 mense in Uganda laat vermoor het.^[2]

Idi Amin
Idi Amin, 1973
Derde President van Uganda
Ampstermyn 25 Januarie 1971 – 11 April 1979
Vise	Mustafa Adrisi
Voorafgegaan deur	Milton Obote
Opgevolg deur	Yusufu Lule
Persoonlike besonderhede
Gebore	Idi Amin Dada ca. 1925 Koboko, Uganda-Protektoraat
Sterf	16 Augustus 2003 Djedda, Saoedi-Arabië
Eggenoot/-note	Malyamu Amin (geskei) Kay Amin (geskei) Nora Amin (geskei) Madina Amin (weduwee) Sara Amin (weduwee)
Kind(ers)	Hafsa Araba Emira Hawa Wangita Faisal Wangita Khadija Abiriya
Religie	Islam
Militêre Diens
Lojaliteit	Verenigde Koninkryk  Uganda
Diens/Tak	Britse Weermag Ugandese Weermag
Jare in diens	1946–1962 (VK) 1962–1979 (Uganda)
Rang	Luitenant (VK) Veldmaarskalk
Eenheid	King's African Rifles
Oorloë/Veldslae	Shifta-oorlog Mau Mau-opstand 1971 Ugandese staatsgreep Uganda-Tanzanië-oorlog

Hy het homself die titel van "Sy Hoogheid, Lewenslange President, Veldmaarskalk Al Hadji Doktor Idi Amin, Heer oor al die Wesens op Aarde en Visse in die See en Oorwinnaar oor die Britse Ryk in Afrika in die Algemeen en spesifiek Uganda" toegeëien.

Beknopte biografie

Karikatuur van Idi Amin deur Edmund S. Valtman.

Amin se presiese geboortejaar is nie bekend nie, maar dit word tussen 1923 en 1928 geskat. In 1946 sluit hy as 'n assistent kok by die Britse Koloniale Weermag aan. Van 1951 tot 1960 was hy die swaargewig-bokskampioen van Uganda en Brits-Oos-Afrika. Hy is uiteindelik tot die rang van generaal-majoor in die postkoloniale Ugandese weermag bevorder.

Tydens 'n buitelandse reis van pres. Milton Obote gryp generaal Amin op 25 Januarie 1971 die mag in die hoofstad Kampala, waarna hy 'n diktatoriale regime oor die land vestig. Die militêre leiers wat nie sy staatsgreep gesteun het nie is om die lewe gebring.

In 1972 het hy 80 000 mense van Indiese afkoms uit die land gesit. Hy het geglo dat hulle die plaaslike bevolking se werk steel. Talle het na Brittanje uitgewyk. Hy was bekend vir sy wrede en gewelddadige optrede teen enigiemand wat hom teengestaan het.

Namate Amin se heerskappy tot in die laat sewentigerjare aangegaan het, was daar toenemende onrus teen sy vervolging van sekere etniese groepe en politieke anderdenkendes, tesame met die baie swak internasionale posisie van Uganda weens Amin se steun vir die terroriste-kapers wat uitgeloop het op Operasie Entebbe. Operasie Entebbe is 'n weermagsmaneuver wat deur die Israeli-weermag in Julie 1976 uitgevoer is om 103 gekaapte vliegtuigpassasiers in Uganda van hul kapers te bevry.^[3]

Hy het daarna probeer om die Kagera-streek van Tanzanië in 1978 te annekseer. President van Tanzanië, Julius Nyerere, het sy magte opdrag gegee om Uganda binne te val en Amin is op 11 April 1979 gedwing om uit Uganda te vlug nadat Kampala ingeneem is. Tanzanië is deur Ugandese opposisiegroepe gesteun en Amin se bewind is beëindig. Hy het eers na Libië gevlug en later in ballingskap in Saoedi-Arabië gebly. Hy is op 16 Augustus 2003 in Saoedi-Arabië aan nierversaking oorlede.

Sien ook

• Rise and Fall of Idi Amin

Verwysings

1. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
2. Keatley, Patrick (18 Augustus 2003). "Obituary: Idi Amin". The Guardian (in Engels). Londen. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Julie 2013. Besoek op 18 Maart 2008.
3. "On this day: 4 July 1976: Israelis rescue Entebbe hostages" (in Engels). BBC. 4 Julie 1976. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Maart 2020. Besoek op 8 Januarie 2017.