From Wikipedia, the free encyclopedia
Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Kirillowitsj en die van is Romanof.
| Groothertog Wladimir Kirillowitsj | |
|---|---|
.jpg) Groothertog Wladimir Kirillowitsj in 1925 | |
| Huis | Holstein-Gottorp-Romanof |
| Gebore | 30 Augustus 1917 |
| Oorlede | 21 April 1992 |
| Eggenote | Prinses Leonida Georgievna Bagration-Moukhransky |
| Kinders | Groothertogin Maria Wladimirowna |
| Vader | Groothertog Kirill Wladimirowitsj |
| Moeder | Prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha |
Groothertog Wladimir Kirillowitsj van Rusland (Russies: Влад́имир Кир́иллович Ром́анов; 30 Augustus 1917 – 21 April 1992) was van 1938 tot met sy dood ’n aanspraakmaker op die hoofskap van die Huis van Romanof met die titel "keiser en outokraat van Rusland".
Hy is in Finland gebore as prins Wladimir Kirillowitsj, seun van groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland en prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha. Hy was die agterkleinseun van onder andere tsaar Aleksander II en koningin Victoria van die Verenigde Koninkryk.
Wladimir se gesin het ná die Russiese Rewolusie van 1917 na Finland gevlug. Hulle het dié land in 1920 verlaat[1] en in Duitsland gaan woon. Op 8 Augustus 1922 het sy pa homself verklaar tot "kurator van die Russiese troon" en twee jaar later tot "keiser en outokraat van Rusland".[2] Wladimir het toe die titel tsarewitsj (troonopvolger) en groothertog gekry. In 1930 het sy gesin Duitsland verlaat en in Frankryk gaan woon.[3]
Ná sy pa se dood op 12 Oktober 1938 het Wladimir die hoofskap van die keiserlike familie oorgeneem.[2] In 1942, tydens die Tweede Wêreldoorlog, is hy en sy familie in ’n konsentrasiekamp by Compiègne geplaas nadat hy geweier het om ’n beroep op Russiese emigrante te doen om Nazi-Duitsland te steun teen die Sowjetunie.[4]
In 1944 het die Duitse weermag die familie na die binneland geskuif uit vrees vir ’n aanval van die kus af. Hulle is daarna na Duitsland geskuif. Ná Duitsland se neerlaag was Wladimir bang om in Duitsland te bly uit vrees vir inhegtenisneming deur die Sowjetunie. Hy is na Oostenryk, waar hy die grens wou oorsteek, maar nie Liechtenstein of Switserland wou hom ’n visa gee nie en hy het in Oostenryk gebly. Wladimir se tante aan moederskant, infanta Beatrice van Orléans-Borbon, het later vir hom ’n Spaanse visa gereël en hy het in San Lucar gaan woon.
Ná die oorlog het hy die meeste van sy tyd in Madrid deurgebring, maar ook tyd in Frankryk bestee. Hy is op 13 Augustus 1948 met prinses Leonida Georgievna Bagration-Moukhransky getroud. Kragtens die wette vir die Russiese troonopvolging moes ’n aanspraakmaker met ’n lid van ’n ander koninklike (nie net adellike) familie trou, anders kon sy kinders hom nie opvolg nie. Hoewel Leonida se familie, die Huis van Bagrationi, sedert die vroeë Middeleeue konings van Georgië was, het die manlike lyn van haar familie sedert 1505 nie meer regeer nie en is hulle sedertdien as Russiese adel beskou.[5] Daar is dus onmin oor of Wladimir se huwelik "gelyk" of morganaties was, en of sy aanspraak op die Russiese troon geërf kon word deur sy dogter, Maria, en of dit moes gaan na ’n ander tak van die Romanof-familie.[6]
Op 23 Desember 1969 het Wladimir ’n dekreet uitgevaardig dat sy dogter hom moet opvolg as kurator van die Russiese troon indien hy sou sterf voor ander manlike Romanof-aanspraakmakers.[7] Dit is beskou as ’n poging van Wladimir om die opvolging in sy tak van die familie te hou,[8] en is deur die hoofde van ander takke as onwettig verklaar.[6]
Groothertog Wladimir is toegelaat om Rusland in November 1991 te besoek op uitnodiging van die burgemeester van Sint Petersburg.[4]
Hy is op 21 April 1992 aan ’n oënskynlike hartaanval oorlede. Sy liggaam is na Rusland gebring, waar hy met groot vertoon in die Fort van Petrus en Paulus in Sint Petersburg begrawe is, die eerste Romanof sedert die rewolusie.
Ná sy dood het sy dogter die hoofskap van die familie oorgeneem. Dit is teengestaan deur onder andere prins Nikolaas Romanof van Rusland, wat ook ná Wladimir se dood op die hoofskap aanspraak gemaak het[9][10] en beweer het Wladimir se huwelik was morganaties.
Die groothertog was ook die titulêre Hertog van Holstein-Gottorp, ’n titel van die tsaars sedert 1773. Aangesien Holstein-Gottorp ’n manlike erfgenaam vereis, is daar twyfel oor wie hom moet opvolg. Daar word algemeen geglo die wettige erfgenaam is sy neef Paul Dimitrievich Romanovsky-Ilyinsky. Dié verkies om die naam Paul Ilyinsky te gebruik en was burgemeester van Palm Beach in Florida.[11]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
