Groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Wladimirowitsj en die van is Romanof.

Groothertog Kirill Wladimirowitsj
Huis	Holstein-Gottorp-Romanof
Gebore	12 Oktober [O.S. 30 September] 1876
Oorlede	12 Oktober 1938
Eggenote	Prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha
Kinders	Maria, Kira, Wladimir
Vader	Groothertog Wladimir Aleksandrowitsj
Moeder	Marie van Mecklenburg-Schwerin

Groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland (Russies: Кирилл Владимирович Романов; 12 Oktober [O.S. 30 September] 1876 – 12 Oktober 1938) was lid van die Russiese keiserlike familie. Ná die Russiese Rewolusie van 1917 en die dood van tsaar Nikolaas II en sy broer, Michail, het Kirill die hoofskap van die keiserlike familie oorgeneem. Hy het later die titel "keiser en outokraat van Rusland" aangeneem.

Vroeë lewe

Groothertog Kirill is in Tsarskoje Selo gebore. Sy pa was Groothertog Wladimir Aleksandrowitsj, die derde oudste seun van tsaar Aleksander II en sy ma was hertogin Marie van Mecklenburg-Schwerin (later bekend as groothertogin Maria Pawlowna), die dogter van Friedrich Franz II van Mecklenburg-Schwerin.

Oorlog

Kirill het ’n loopbaan in die Russiese vloot gevolg. Tydens die Russies-Japannese Oorlog was hy eerste offisier van die oorlogskip Petropawlofsk, maar dit is in April 1904 deur ’n Japannese seemyn opgeblaas.^[1] Kirill het net-net ontkom en het die vloot verlaat weens sy beserings.

Huwelik en kinders

Victoria en Kirill by hul twee jongste kinders Kira en Wladimir.

Kirill is op 8 Oktober 1905 getroud met sy niggie, prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha.^[2] Victoria se pa was Alfred, Hertog van Sakse-Koburg en Gotha, die tweede oudste seun van koningin Victoria van die Verenigde Koninkryk en haar ma groothertogin Marie Aleksandrowna van Rusland, ’n dogter van tsaar Aleksander II en dus Kirill se tante aan vaderskant.

Kirill se troue het ’n skandaal onder die Europese adellikes veroorsaak omdat prinses Victoria geskei was van haar eerste man, groothertog Ernst Lodewyk van Hesse, wat ook haar neef was. Groothertog Ernst was die broer van tsarina Aleksandra, die vrou van Nikolaas II. Die tsarina het nie van haar skoonsuster gehou nie en het ’n groot rol gespeel in die teenstand teen die huwelik aan die Russiese hof. Kort ná Kirill se terugkoms in Rusland het die tsaar hom sy keiserlike toelae, titel "keiserlike hoogheid", militêre toekennings en vlootrang ontneem, en het hom uit Rusland verban.^[3][4]

Ná die dood van groothertog Aleksei Aleksandrowitsj was Kirill egter derde in lyn vir die troon en Nikolaas II het hom sy rang van kaptein in die Russiese vloot teruggegee.^[5] Sy vrou het die titel groothertogin Wiktoria Fjodorowna gekry. In 1913 het Kirill by die maritieme afdeling van die keiserlike wag aangesluit en in 1915 het hy bevelvoerder van die vlootwag geword.

Kirill en Victoria het drie kinders gehad:

• Maria (2 Februarie 1907 – 27 Oktober 1951)
• Kira (9 Mei 1909 – 8 September 1967)
• Groothertog Wladimir Kirillowitsj (30 Augustus 1917 – 21 April 1992), wat sy pa opgevolg het as aanspraakmaker op die Russiese troon.

Rewolusie

Tydens die Februarie-rewolusie van 1917 het Kirill, met ’n rooi band aan sy uniform, sy regiment gebring om trou te sweer aan die Russiese Oorgangsregering.^[1][6] Dit het lede van die keiserlike familie ontstel en van hulle het hom verwerp as wettige erfgenaam van die troon.

Ná die Oktober-rewolusie het Kirill en Victoria na Finland gevlug en van daar na Koburg in Duitsland. Hulle het eindelik in Frankryk gaan woon.

Lewe oorsee

Op 8 Augustus 1922 het Kirill homself verklaar tot "kurator van die Russiese troon", ’n titel wat nie bestaan het nie. Twee jaar later, op 31 Augustus 1924, het hy die titel "keiser en outokraat van Rusland" aangeneem.^[2] Hoewel hy kragtens die Russiese reg die hoofaanspraakmaker op die troon was ná die moord op Nikolaas II en sy gesin deur die Bolsjewiste, het hy teenstand gekry omdat sy ma met sy geboorte tot ’n Lutherse kerk behoort het. Nadat hy aanspraak op die troon gemaak het, het hy bekend geword as die "Sowjet-tsaar" omdat hy voorgeneem het om aspekte van die Sowjet-regering te behou indien die monargie weer ingestel word.^[1]

Terwyl hy in bannelingskap gewoon het, het sekere Russiese emigrante hulle by hom geskaar, terwyl ander gemeen het ’n volksraad sou die nuwe tsaar moes kies indien daar weer een sou wees. Kirill se seun, groothertog Wladimir, het hom opgevolg as die hoof van die dinastie, hoewel ’n deel van die Romanof-familie dit teengestaan het.

Sien ook

• Lys van groothertoë van Rusland
• Huis van Romanof

Verwysings

1. "Grand Duke Cyril Dies In Paris Exile". New York Times. 13 Oktober 1938. p. 23.
2. Almanach de Gotha (182ste uitg.). Almanach de Gotha. 1998. p. 214.
3. "Czar Furious with Cousin". New York Times. 15 Oktober 1905. p. 6.
4. "Grand Duke Degraded". New York Times. 17 Oktober 1905. p. 1.
5. "Death Wins Pardon for a Grand Duke". New York Times. 19 November 1908. p. 6.
6. "Duke Cyril Prompt to Side with Duma". New York Times. 17 Maart 1917. p. 2.

Skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland.