Bolsjoi-teater
From Wikipedia, the free encyclopedia
Die Bolsjoi-teater (Russies: Большо́й теа́тр, "Groot Teater") is ’n historiese teater in Moskou, Rusland, wat deur die argitek Joseph Bové ontwerp is. Dit word gebruik vir ballet- en opera-opvoerings. Voor die Russiese Rewolusie van 1917 was dit saam met die Mali-teater ("Klein Teater") in Moskou en ’n paar teaters in Sint Petersburg deel van die keiserlike teaters.
| Bolsjoi-teater | |
|---|---|
 Die Bolsjoi-teater in 2012. | |
| Plaaslike naam | Большой театр |
| Ligging | Teaterplein (Театральная площадь) |
| Stad | Moskou, Rusland |
| Argitek | Joseph Bové |
| Geopen | 1825 |
| Webtuiste | www.bolshoi.ru |
Die Bolsjoi-ballet en -opera is van die oudste en beroemdste ballet- en operageselskappe in die wêreld. Dit is verreweg die grootste balletgeselskap, met meer as 200 dansers.[1] Die teater huisves die Bosjoi-teaterballetakademie, ’n wêreldbekende en vooraanstaande balletskool.
Die hoofgebou, wat verskeie kere in sy geskiedenis herbou en gerestoureer is, is ’n landmerk in Moskou en Rusland; sy ikoniese neoklassieke fasade word op die Russiese 100-roebelnoot uitgebeeld. Die teater het op 28 Oktober 2011 heropen ná ’n uitgebreide opknapping wat ses jaar geduur het.[2] Dit het ingesluit die herstel van die akoestiek tot die oorspronklike gehalte (dit het in die Sowjettydperk verlore gegaan), sowel as die herstel van die oorspronklike keiserlike dekor.[2]
Oorsprong
Die geselskap is op 28 Maart 1776 gestig. Opvoerings is aanvanklik in ’n privaat huis gehou, maar die geselskap het die Petrofka-teater aangeskaf en op 30 Desember 1780 het dit toneelstukke en operas begin opvoer, en so is die teater gestig wat later die Bolsjoi sou word. ’n Brand het die Petrofka op 8 Oktober 1805 verwoes en dit is op 13 April 1808 deur die Nuwe Keiserlike Arbat-teater vervang. Dié het egter ook afgebrand tydens Frankryk se inval in Moskou in 1812.
Die huidige teater is tussen 1821 en 1824 op Teaterplein gebou. Dit is ontwerp deur die argitek Andrei Michailof, wat ook in 1824 die nabygeleë Mali-teater gebou het. Die het op 18 Januarie 1825 sy deure geopen as die Bolsjoi Petrofski-teater. Aanvanklik is net Russiese stukke opgevoer, maar sedert omstreeks 1840 is die repertoire uitgebrei om buitelandse komponiste in te sluit.
Restourasies
In 1843 is uitgebreide restourasiewerk aangepak volgens ’n ontwerp van A. Nikitin, maar ’n brand het in 1853 grootskaalse skade aangerig en die teater is weer gerestoureer. Dit het op 20 Augustus 1856 heropen. Nog herstelwerk is in 1896 gedoen.
Op 7 Desember 1919 is die gebou herdoop tot die Staatsakademiese Bolsjoi-teater. Net ’n paar dae later, op 12 Desember, was daar ’n onsuksesvolle poging om die instelling heeltemal te sluit. Tussen 1921 en 1923 is nog herstelwerk gedoen. Tydens die Tweede Wêreldoorlog is die struktuur deur ’n bom beskadig, maar dit is gou herstel.
’n Nuwe verhoog is op 29 November 2002 in gebruik geneem, links van die teater se historiese hoofverhoog. Saam met buitegeboue – ’n gerestoureerde 17de-eeuse gebou, twee repetisiesale en ontspanningskamers vir kunstenaars – vorm dit nou ’n enkele teaterkompleks, die Bolsjoi-teater van Rusland.
Van Julie 2005 tot Oktober 2011 was die teater vir herstelwerk gesluit. Dit het voorheen baie restourasies ondergaan, maar nie een was op so ’n groot skaal nie. Die gebou, met drie verskillende argitektoniese style, was beskadig en dringende herstelwerk was nodig. Ingenieurs het vasgestel 75% van die struktuur was onstabiel,[3] en die herstelkoste was eindelik veel meer as wat aanvanklik beplan is. Bedrae van tot $1,1 miljard is genoem.[4][5] Die federale regering het al die koste betaal.[6]
Die restourasie het ingesluit die verbetering van die akoestiek tot die gehalte wat dit vermoedelik voor die Sowjettydperk gehad het,[7] en die herstel van die oorspronklike keiserlike dekor.[2] Die gebou se fondament en steenwerk is ook herstel. Binne is alles uitgehaal, van die 19de-eeuse houtwerk tot die silwer verhooggordyn en Franse rooi fluweelstoffering – en in spesiale werkwinkels herstel. Buite is die tweekop-arend, wat die oorspronklike Russiese wapen was, aan die bopunt van die fasade geïnstalleer op die plek waar die Sowjetse hamer en sekel dekades lank vertoon is.
Eindelik het die Bolsjoi se deure op 28 Oktober 2011 geopen met ’n konsert deur internasionale kunstenaars, die ballet- en die operageselskap.[2]
Die Bolsjoi is ’n repertoireteater, wat beteken dit gebruik ’n lys produksies, waarvan enigeen op ’n gegewe dag opgevoer kan word. Dit het gewoonlik elke seisoen twee tot vier nuwe ballet- of operaproduksies, en omtrent ewe veel ander. Die dekor en kostuums vir die meeste produksies word in die teater se eie werkwinkels gemaak. Die kunstenaars kom gewoonlik uit die Bolsjoi se ballet- en operageselskap, met soms ’n gaskunstenaar. Sedert die verbrokkeling van die Sowjetunie was daar al ’n paar pogings om die teater se tradisionele afhanklikheid van groot staatsubsidies te verklein. Korporatiewe borgskappe word soms gekry, maar die geselskap maak steeds hoofsaaklik op staatsgeld staat.
Die Bolsjoi word van die begin af met veral ballet verbind. Tsjaikofski se Swanemeer het sy première op 4 Maart 1877 in die teater gehad. Ander produksies wat dikwels opgevoer word, is Tsjaikofski se Slapende Skoonheid en Die Neutkraker, Adam se Giselle en Prokofiëf se Romeo en Juliet.
Ná Josef Stalin se dood het die geselskap internasionaal begin toer en ’n belangrike bron van kultuurprestige en buitelandse inkomste geword. Die naam Bolsjoi-ballet het dus ’n bekende naam in die Weste geword. Die geselskap het ná die Sowjettydperk bly toer.[8][9]
Die operageselskap spesialiseer in klassieke Russiese stukke soos Moessorgski se Boris Godoenof, Glinka se ’n Lewe vir die tsaar en Rimski-Korsakof se Die tsaar se bruid, sowel as die operas van Tsjaikofski. Talle operas van buitelandse komponiste soos Rossini, Verdi en Puccini word ook opgevoer. Tot die middel 1990's is die meeste buitelandse operas in Russies gesing, maar in die afgelope jare word Italiaans en ander tale ook op die teater se verhoog gehoor.
Baie operas, soos Borodin se Prins Igor, bevat tonele met tientalle sangers en dansers in kostuums wat saam op die verhoog is vir skare- en feestonele.
Die Bolsjoi se orkes is in eie reg ’n meesterlike ensemble. Dit hou soms simfoniekonserte in die teater en elders, en het ook al opnames gemaak. Oor die dekades het dit oorsee getoer as die Bolsjoi-teaterorkes, Bolsjoi-simfonieorkes en mees onlangs as die Bolsjoi-orkes.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
