3 Juno

Juno (kleinplaneetnaam: 3 Juno) is ’n asteroïde in die asteroïdegordel. Dit is die derde asteroïde wat ontdek is, in 1804 deur die Duitse sterrekunde Karl Harding; die eerste twee is 1 Ceres en 2 Pallas. Juno is die 11de grootste asteroïde en een van die grootste twee klipagtige (S-tipe) asteroïdes; die ander een is 15 Eunomia.

3 Juno   

Juno se wentelbaan is taamlik ellipties met ’n klein inklinasie.
Wentelbaaneienskappe[1]
Epog 9 Desember 2014
Afelium	3,35293 AE
Perihelium	1,98847 AE
Halwe lengteas	2,67070 AE
Wentelperiode	4,36463 jaar
Gem. omwentelingspoed	17,93 km/s
Gem. anomalie	33,077 °
Baanhelling	12,9817°
Lengteligging van stygende nodus	169,8712°
Periheliumhoek	248,4100°
Fisiese eienskappe
Afmetings	320 × 267 × 200 ± 6 km[2]
Gem. radius	135,7 ± 11[3]
Oppervlakte	216 000 km2
Volume	8 950 000 km3
Massa	2,67 ×1019 kg[2]
Gem. digtheid	3,20±0,56 g/cm3[2]
Oppervlak- aantrekkingskrag	0,12 m/s2
Ontsnapping- snelheid	0,18 km/s
Rotasieperiode	7,21 uur[1] (0,3004 dae)[4]
Rotasiespoed by ewenaar	31,75 m/s
Temperatuur	~163 K maks.: 301 K[5]
Spektraaltipe:	S[1][6]
Skynmagnitude	7,4[7][8] tot 11,55
Absolute magnitude	5.33[1][9]
Hoekgrootte	0,30" tot 0,07"

Volgens raming maak Juno se massa 1% van die totale massa van die asteroïdegordel uit.^[10] Desondanks is sy massa net 3% van dié van Ceres.^[2]

Vir ’n S-tipe asteroïde is Juno ongewoon weerkaatsend, wat ’n aanduiding van sy oppervlakeienskappe kan wees. Hierdie hoë albedo verduidelik sy relatief hoë skynbare magnitude vir so ’n klein voorwerp wat nie in die binnerand van die gordel voorkom nie. Juno se magnitude kan tot +7,5 wees met ’n gunstige opposisie, wat helderder is as Neptunus of Titaan. Dit is ook die rede hoekom dit ontdek is voor groter asteroïdes soos Hygiea, Europa, Davida en Interamnia. Met die meeste opposisies bereik dit egter net ’n magnitude van +8,7^[11] – dus net-net sigbaar deur ’n verkyker.

Juno is, nes Ceres, Pallas en Vesta, aanvanklik as ’n planeet beskou.^[12] In 1811 het Johann Schröter geraam hy het ’n deursnee van tot 2 290 km.^[12] Al vier is herklassifiseer as asteroïdes nadat al hoe meer asteroïdes ontdek is. Juno se klein grootte en onreëlmatige vorm sluit hom uit van ’n klassifikasie as dwergplaneet.

Verwysings

1. "JPL Small-Body Database Browser: 3 Juno" (2013-06-01 last obs) (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Januarie 2016. Besoek op 17 November 2014.
2. Jim Baer (2008). "Recent Asteroid Mass Determinations". Personal Website. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2019. Besoek op 3 Desember 2008.
3. Lim, L; McConnochie, T; Belliii, J; Hayward, T (2005). "Thermal infrared (8?13 ?m) spectra of 29 asteroids: The Cornell Mid-Infrared Asteroid Spectroscopy (MIDAS) Survey" (PDF). Icarus. 173 (2): 385. Bibcode:2005Icar..173..385L. doi:10.1016/j.icarus.2004.08.005. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 3 Maart 2016. Besoek op 20 Maart 2019.
4. Harris, A. W.; Warner, B. D.; Pravec, P., reds. (2006). "Asteroid Lightcurve Derived Data. EAR-A-5-DDR-DERIVED-LIGHTCURVE-V8.0" (in Portugees). NASA Planetary Data System. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 April 2020. Besoek op 15 Maart 2007.
5. Lim, Lucy F.; McConnochie, Timothy H.; Bell, James F.; Hayward, Thomas L. (2005). "Thermal infrared (8–13 µm) spectra of 29 asteroids: the Cornell Mid-Infrared Asteroid Spectroscopy (MIDAS) Survey". Icarus. 173 (2): 385–408. Bibcode:2005Icar..173..385L. doi:10.1016/j.icarus.2004.08.005.
6. Neese, C., red. (2005). "Asteroid Taxonomy.EAR-A-5-DDR-TAXONOMY-V5.0". NASA Planetary Data System. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 September 2006. Besoek op 24 Desember 2013.
7. "AstDys (3) Juno Ephemerides". Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Besoek op 26 Junie 2010.
8. "Bright Minor Planets 2005". Kleinplaneetsentrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Augustus 2010. Besoek op 20 Maart 2019.
9. Davis, D. R.; Neese, C., reds. (2002). "Asteroid Albedos. EAR-A-5-DDR-ALBEDOS-V1.1" (in Portugees). NASA Planetary Data System. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Januarie 2010. Besoek op 18 Februarie 2007.
10. Pitjeva, E. V. (2005). "High-Precision Ephemerides of Planets—EPM and Determination of Some Astronomical Constants" (PDF). Solar System Research. 39 (3): 176. Bibcode:2005SoSyR..39..176P. doi:10.1007/s11208-005-0033-2. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 31 Oktober 2008.
11. Odeh, Moh'd. "The Brightest Asteroids". The Jordanian Astronomical Society. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2008. Besoek op 21 Mei 2008.
12. Hilton, James L (16 November 2007). "When did asteroids become minor planets?". U.S. Naval Observatory. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Maart 2008. Besoek op 22 Junie 2008.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie 3 Juno.
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia