From Wikipedia, the free encyclopedia
Die nasionale vlag van Meksiko (Spaans: Bandera de México) is op 16 September 1968 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon drie ewe breë vertikale bane in groen, wit en rooi met die wapenskild van Meksiko in die middel van die wit baan. Hoewel die betekenis van die kleure na verloop van tyd verskeie kere verander het, is die kleure tydens die Meksikaanse Onafhanklikheidsoorlog (1810–1821) teen Spanje deur die daaropvolgende Eerste Meksikaanse Keiserryk goedgekeur. Die huidige vlag is in 1968 aangeneem aangesien die Meksikaanse wapen toe die laaste keer gewysig is, maar die algemene ontwerp dateer uit 1821, toe die eerste nasionale vlag geskep is.
 |
|
| Gebruik | Nasionale vlag en vaandel  |
|---|---|
| Verhouding | 4:7 |
| Goedgekeur | 16 September 1968 |
| Ontwerp | Drie vertikale bane in groen, wit en rooi met die Meksikaanse wapenskild in die middel van die wit baan. |
| Ontwerp deur | Francisco Eppens Helguera |
 |
|
| Bynaam | Vlootvaandel |
| Verhouding | 1:1 |
| Ontwerp | ’n Diagonale groen baan van onder in die vlagpaalkant tot bo in die wapperkant met ’n wit driehoek bo teen die vlagpaalkant en ’n rooi driehoek onderaan die wapperkant. Daar is ’n goue ster in die skildhoek en onderaan die vlagpaalkant en wapperkant met ’n wit anker in die middel van die vlag. |
Rooi, wit en groen is die kleure van die nasionale weermag in Meksiko. Die sentrale embleem in die Meksikaanse wapen is gebaseer op die Asteekse simbool vir Tenochtitlan (nou Meksikostad), die sentrum van die Asteekse Ryk. Dit herinner aan die legende van ’n arend wat op ’n kaktus sit terwyl hy ’n slang verslind, wat vir die Asteke aandui waar hulle hul stad Tenochtitlan moes stig.[1] ’n Lint in die nasionale kleure is aan die onderkant van die wapen. Deur die geskiedenis heen is die vlag verskeie kere verander, aangesien die ontwerp van die wapen en die lengte-breedte-verhouding van die vlag verander is. Die wapen het egter alreeds dieselfde kenmerke gehad: ’n Arend met ’n slang in sy kloue sit op die spits van ’n stekelpierkaktus; die kaktus is op ’n rots in ’n meer. Die wapen is ontleen aan ’n Asteekse legende dat hulle gode vir hulle gesê het om ’n stad te bou waar hulle ’n arend op ’n nopale sien wat ’n slang eet; dit is waar nou Meksikostad geleë is.
Die huidige wet op die nasionale simbole, die Ley sobre el Escudo, la Bandera y el Himno Nacionales is sedert 1984 van krag.[2]
Die afbeelding van die wapen is gebaseer op ’n eeue-oue Asteekse legende. Hierdie legende lui dat die god Huitzilopochtli die Asteke opdrag gegee het om hul mitiese blyplek Aztlan te verlaat en na ’n plek gaan waar hulle ’n meer sou vind waarin ’n eiland van klippe sou wees. Op die eiland sou ’n turksvyboom staan met ’n arend daarop wat besig is om ’n slang te eet. Die Asteke sou verskeie jare rondtrek op soek na die eiland, totdat hulle in 1325 die plek uiteindelik ontdek het. Hulle het hulle nuwe hoofstad, Tenochtitlan, hier gestig. Vandag is Meksikostad op hierdie plek.
Hoewel die wapens volgens heraldiese reëls nie werklik ’n wapen is nie, beskou die Meksikaanse regering dit as sodanig.[2]
Die kleure van die vlag is afgelei van die vlag van die Leër van die Drie Waarborge wat tussen 1821 en 1823 bestaan het. Hierdie leër het drie belangrike uitgangspunte (‘waarborge’) gehad: die onafhanklikheid van Meksiko, die Rooms-Katolisisme en die gelykheid vir en eenheid tussen al die bevolkingsgroepe in die land. Hierdie waarborge is uitgebeeld deur onderskeidelik groen, wit en rooi.[3]
Die betekenis van die kleure het egter verander weens die sekularisering van Meksiko in die 1850’s en wat gelei is deur president Benito Juárez. In die nuwe simboliek het groen hoop voorgestel, wit het eenheid, suiwerheid en eerlikheid voorgestel en rooi het die bloed van die nasionale helde voorgestel.[4]
Aangesien die Meksikaanse wet egter geen amptelike simboliek aan die kleure toegeken het nie, kan daar ook ander betekenisse wees. ’n Alternatiewe verklaring koppel byvoorbeeld die groen aan die Meksikaanse grondgebied (die berge, riviere, vlaktes en natuurlike hulpbronne), die wit aan die volk en die rooi aan die stryd om die handhawing van die nasionale onafhanklikheid en vryheid.[4] Daar bestaan ook die volgende beskrywing: groen stel hoop voor, wit stel suiwerheid voor en rooi stel geloof voor.[3]
Sommige Meksikaanse groeperinge het die Meksikaanse kleure in gebruik as deel van hul logo’s of simbole. So het die Institusionele Rewolusionêre Party (PRI) die nasionale kleure in sy logo opgeneem. die Party van die Demokratiese Rewolusie (PRD) het die nasionale kleure ook in sy logo geplaas, maar het dit in die 1990’s verander nadat daar debat ontstaan het oor die gebruik van die nasionale kleure in partysimbole. Verskillende Meksikaanse deelstate, soos Querétaro en Hidalgo, het die Meksikaanse vlag geheel of gedeeltelik in hul staatswapens opgeneem. In heelwat deelstate is die Meksikaanse vlag die enigste amptelike vlag en het die staatsvlae geen amptelike status nie.
.svg)
Die agterkant van die huidige Meksikaanse vlagDie amptelike ontwerp van die Meksikaanse vlag kan gekry word in artikel 3 van die Wet op Nasionale Wapen, die Vlag en die Volkslied. Hierdie wet stam uit 1874 en is sedertdien enkele kere gewysig waarvan 2005 die laaste keer was. Die derde artikel bepaal hoe die vlag moet lyk en welke afmetings dit moet hê.
| “ | Die Bandera Nacional is ’n reghoek wat in drie vertikale bane verdeel met ewe groot afmeting in, van die vlagpaalkant af, groen, wit en rooi. Reg in die middel van die wit baan is die Nasionale Wapen met ’n deursnee van drie kwarte van die breedte van die baan. Die verhouding van die vlag is vier tot sewe (verhouding 4:7). Dit kan vergesel word van ’n tou of lint van dieselfde kleure wat vasgemaak word onder die bokant van die vlagpaal. | ” |
—Artikel 3, [2] | ||
Afskrifte van die eksemplaar wat volgens die wet gemaak is kan in die Nasionale Argief (Archivo General de la Nación) en die Chapultepec-paleis gevind word. Die konstruksietekening hieronder is op grond van die wet gemaak.
.jpg)
Die Secretaría de Gobernación adviseer die presiese kleurkodering volgens die onderstaande tabel.[5] Die Pantone-kleure wat hieronder gelys word, is deur die Londense Organiserende Komitee van die Olimpiese en Paralimpiese Spele in sy "Vlaghandleiding" uitgereik,[6] terwyl die Vlaghandleiding van die Olimpiese Somerspele 2008 in Beijing ander Pantone voorgestel het.[7]
Alhoewel die Meksikaanse driekleur (groen, wit, rooi) voortdurend vir ’n langer tydperk as die Italiaanse s’n gebruik word, is ten tyde van die goedkeuring van die Meksikaanse vlag die soortgelyke getinte Italiaanse driekleur al kort in Europa gebruik,[11] byvoorbeeld deur die Cisalpynse Republiek in 1797, maar sy afmetings het van die moderne Italiaanse s’n verskil.
Dit gebeur dikwels dat mense deurmekaar raak met die Meksikaanse en Italiaanse vlae. Dikwels word die Meksikaanse Wapen in die middel van die Italiaanse vlag geplaas wanneer die vlag van Meksiko gemaak word. Die rede hiervoor is dat mense dink dat die enigste verskil in die twee vlae die wapen in die wit baan is.
Albei vlae gebruik dieselfde kleure (groen, rooi en wit), maar die Meksikaanse vlag gebruik ’n donkerder groen en ’n donkerder rooi. Daarnaas is die hoogte-breedteverhouding van die vlae ook verskillend, waardeur albei uniek daar uitsien. Die hoogte-breedteverhouding van die Italiaanse vlag is 2:3.
Die huidige vlag van Meksiko is die sogenaamde Vierde Nasionale vlag, maar dit beteken nie dat dit slegs die vierde vlag in die Meksikaanse geskiedenis is nie: daar is agtereenvolgens sewe vlagontwerpe gebruik tot 1968 toe die huidige vlag aanvaar is. Vyf van die vlae is amptelik gesien as (variante van) die Tweede Nasionale vlag, terwyl die ander twee in gebruik was tydens die twee keiserlike periodes in die Meksikaanse geskiedenis.
Vlag van die Spaanse Ryk, 17 April 1535 tot 1784.svg)
Vlag van die Spaanse Ryk, 1785 tot 1821
Basiese ontwerp van die sogenaamde tweelingsvlae van Allende, wat die eerste bekende nasionale embleem insluit.
Nasionale Vlag van Oorlog van Meksiko, soos in die dekreet van 14 Julie 1815 deur die Opperste Meksikaanse Regering bepaal.
Vlag van die Leër van die Drie Waarborge, 24 Februarie 1821 tot 24 Augustus 1821
Vlag van die Iturbide Regentskap, 24 Augustus 1821 tot 2 November 1821.svg)
Vlag van die Eerste Meksikaanse Keiserryk, 2 November 1821 tot 14 April 1823.svg)
Vlag van die Meksikaase Republiek, 14 April 1823 tot 15 Julie 1864
Vlag van die Republiek van die Rio Grande, 17 Januarie 1840 tot 6 November 1840
Vlag van die Republiek van Yucatán, 1841 tot 1848
Vlag van die Republiek van Sonora, 10 Januarie 1854 tot 8 Mei 1854
Vlag van die Republiek van Neder-Kalifornië, 1853 tot 1854.svg)
Vlag van die Tweede Meksikaanse Keiserryk, 15 Julie 1864 tot 19 Junie 1867 Vlag van die Meksikaanse Republiek, 19 Junie 1867 tot 1 April 1893.svg)
Vlag van die Meksikaanse Republiek, 1 April 1893 tot 20 September 1916.svg)
Vlag van die Meksikaanse Republiek, 20 September 1916 tot 5 Februarie 1935.svg)
Vlag van die Meksikaanse Republiek, 5 Februarie 1935 tot 16 September 1968
Voordat die Meksikaanse Vryheidsoorlog in 1810 uitgebreek het, was Meksiko die sentrum van die onderkoninkryk van Nieu-Spanje. Nieu-Spanje het ’n wit vlag met ’n rooi Boergondiese kruis gebruik.
Tydens die Meksikaanse Onafhanklikheidsoorlog het die stryders teen die Spaanse leër van verskillende vlae gebruik gemaak. Hoewel dit nooi aanvaar is as nasionale vlag nie, beskou talle historici Miguel Hidalgo se vaandel van die Maagd van Guadalupe as die eerste nasionale vlag. Hierdie vaandel is gebruik by die Grito de Dolores (die Meksikaanse Onafhanklikheidsverklaring) van 16 September 1810.[12]
Die vaandel was die eerste simbool van die Meksikaanse onafhanklikheidstryders, maar wel nie die enigste nie. José María Morelos het in 1813 ’n vlag met ’n gekroonde adelaar op ’n kaktus met die letters V.V.M. (Viva la Virgen María – Lewe die Maagd Maria) daarop.[12] Die leër wat teen die Spanjaarde geveg het, het ’n vertikale driekleur gebruik in die kleurkombinasie wit-blou-rooi, waarskynlik gebaseer op die Franse Rewolusionêre vlag.
Die kleure van die huidige vlag is vir die eerste keer voorgestel op 24 Februarie 1821 deur die onafhanklikheidstryder Agustín de Iturbide wat ’n jaar later die keiser van Meksiko sou word. Die kleure het, soos hierbo genoem, die “drie waarborge” vir die toekoms van die land voorgestel, nl.: geloof, onafhanklikheid en eenheid. ’n Voorlopige regering het in dieselfde jaar beslis oor die gebruik van ’n afbeelding van ’n adelaar op ’n kaktus (later die landswapen van Meksiko) in die middel van die vlag. Hier is die hoogte-breedteverhouding van die vlag ook vasgestel op 4:7.
In November 1821 is die groen-wit-rooi-driekleur met die wapen in die middel vir die eerste keer deur Iturbide aanvaar. In die instansie wou hulle ’n horisontale driekleur gehad het, maar om meer ruimte aal die keiserlike adelaar te verleen is besluit op ’n vertikale vlag.[4] Die regering het besluit dat:
| “ | die nasionale vlag en vlae van die leër driekleurig sou wees met die vertikale kleure in groen, wit en encarnado (vleeskleurige rooi), met die gekroonde adelaar in die middel van die wit baan | ” |
—Dekreet ter aanname van die Keiserlike vlag, [13] | ||
Die vlag is vir die eerste keer op 21 Julie 1822 gehys met die amptelike stigting van die Eerste Meksikaanse Keiserryk. Na die ontbinding van die Eerste Meksikaanse Keiserryk is hierdie vlag nie meer gebruik nie.[14]
Die vlag en dan veral die embleem (posisie en vorm van die adelaar, die versierings ens.) sou oor tyd verskeie kere aangepas word deur opeenvolgende politieke strominge. Die eerste aanpassing het reeds in 1823 plaasgevind toe die kroon op die kop van die adelaar verwyder is omdat die monargie afgeskaf is nadat keiser Iturbide omvergewerp is. Daar is toe ook enkele ander klein aanpassings gedoen maar die hoogte-breedteverhouding het dieselfde gebly. Hierdie vlag sou tot 30 Desember 1880 in gebruik bly met die periode van die Tweede Meksikaanse Keiserryk (1863–1867) daartussen. Ten tyde van die tweede monargistiese periode het die republikeinse opstandelinge dikwels onder die vlag van 1823 geveg wat na hul oorwinning weer heringestel is.
Die gebied waar die vlag gehys is, is intussen redelik ingeperk aangesien die suide van die Eerste Meksikaanse Keiserryk hom in 1823 onafhanklik verklaar het as die Federale Republiek van Sentraal-Amerika met sy eie vlag. Later sou Meksiko ook in die noorde gebiede moes afstaan, in hierdie geval aan die Verenigde State. Verder het die Republiek van Yucatán (ook met ’n eie vlag) asook die Republiek van die Rio Grande (ook met hul eie vlag) hul tydelik van Meksiko afgeskei.
Die gebruik van hierdie vlag is in 1864 beëindig tydens die ontbinding van die eerste federale republiek.[15]
In 1863 is die Tweede Meksikaanse Keiserryk gestig. Hierdie monargie, met die keiser Maksimiliaan I aan die hoof, het vanaf 10 April 1864 ’n nuwe nasionale vlag gebruik. Dit het die kleure groen, wit en rooi as basis gehad met die nuwe keiserlike wapen in die middel van die wit baan (dit was slegs die keiserlike adelaar in die oorlogsvlag). Die ontwerp van die wapen het gelyk soos die Franse keiserlike wapen, maar met ’n paar Meksikaanse tinte. Verder is die hoogte-breedteverhouding aangepas van 4:7 na 1:2 en daar is ’n goue gekroonde adelaar in elke hoek geplaas. In 1867 is Maksimiliaan afgesit en tereggestel en is die republiek herstel.
Op 20 Desember 1880 het president Porfirio Díaz besluit dat die adelaars vlerke in die Franse styl moes kry, na ’n ontwerp van Tomás de la Peña. Die hoogte-breedteverhouding is ook verander na 2:3. Daarmee is ’n nuwe vlag aanvaar wat op 1 Januarie 1881 vir die eerste keer gehys is.[16] Amptelik is hierdie vlag, net soos die vlae van 1899, 1917 en 1934 beskou as dieselfde vlag van 1823 (die Tweede Nasionale Vlag). Die vlag van 1881 sou tot 31 Desember 1898 in gebruik bly.
Op 1 Januarie 1899 is onder Díaz weer ’n nuwe vlag in gebruik geneem deur ’n aanpassing van die wapen, terwyl die hoogte-breedteverhouding van 2:3 dieselfde gebly het. Die nuwe wapenafbeelding, ook in die Franse styl, is ontwerp deur Juan de Dios Fernández.[17]
Tydens die presidentskap van Vanustiano Carranza, oorwinnaar van die Meksikaanse Rewolusie en president tussen 1914 en 1920, is weer ’n nuwe vlag aanvaar deur ’n wysiging van die wapenontwerp. Hierdie vlag is in gebruik tussen 15 September 1917 en 4 Februarie 1934. Die kop van die adelaar het in hierdie vlag vir die eerste maal in die rigting van die vlagpaal gekyk, soos volgens die reëls van die heraldiek. Die aanskouer van die vlag het ook vir die eerste keer die sykant van die voël aanskou, in plaas van die voorkant.[18] Die adelaar het in hierdie vlag baie soos dié in die huidige vlag begin lyk. Die presiese ontwerp van die voël is ook nie presies vasgelê nie, waardeur daar verskillende weergawes van die vlag te sien was.
Die Meksikaanse vlag van 1934 was die laaste wat formeel gegeld het as die vlag van 1823. Ook by hierdie vlag het die wapen in die wit baan (’n ontwerp van Jorge Enciso) al baie herinner aan die huidige wapen. Die vlag was in gebruik sedert 5 Februarie 1934 en sou tot met die aanvaarding van die huidige vlag in 1968 die amptelike vlag van Meksiko wees met ’n hoogte-breedteverhouding van 2:3.[19]
Die laaste aanpassing het op 16 September 1968 plaasgevind (158 jaar na die onafhanklikheidsverklaring), na ’n ontwerp van Francisco Eppens Helguera, met die goedkeuring van die toenmalige president Gustavo Díaz Ordaz. Met die nuwe vlag is die detail van die wapen vir die eerste keer amptelik vasgelê. Daardeur, en die regstelling van die hoogte-breedteverhouding na 4:7, is die sogenaamde Vierde Nasionale Vlag aanvaar. Die belangrikste verandering was ’n meer aggressiewe houding van die adelaar. ’n Moontlike rede hiervoor is dat Meksikostad die Olimpiese Somerspele 1968 sou aanbied in Oktober van daardie jaar.[20]
Tegelykertyd is besluit dat skepe van die Meksikaanse handelsvloot nie meer, soos vroeër toegestaan is, ’n vlag sonder die wapen mag gebruik nie. Die rede hiervoor was die voorkoming van verwarring met die Italiaanse vlag.[21]
Daar was ook in 1984 ’n debat oor hoe die wapen op die agterkant van die vlag uitgebeeld sou word. Om hierdie probleem op te los, het ’n PAN-adjunk in dieselfde jaar ’n verandering aan die Wet op die Nasionale Vlag, Wapen en Lied voorgestel om toe te laat dat die arend na regs kyk wanneer die agterkant van die vlag vertoon word.[22]
In 1995 is die wetgewing vir die vlag vir die laaste keer verander. Die belangrikste wat toe vasgelê is, is dat die adelaar op die agterkant van die vlag omgekeer is sodat dit ook na die vlagpaal kyk.[23][24]
Wanneer die vlag voor ’n skare geparadeer word moet diegene in militêre uniforms ’n saluut gee volgens militêre regulasies. Burgerlikes wat teenwoordig is moet die volgende saluut vir die nasionale vlag gee: wanneer hulle op aandag staan lig hulle hul regterarms en plaas hulle hul regterhande op hul borskas, op die hart. Die hand is plat in die palm wys na die grond. Die saluut staan bekend as El saludo civil a la Bandera Nacional (“Die Burgerlike Saluut vir die Nasionale Vlag”). Wanneer die president as die hoof van die Meksikaanse Weermag optree, salueer hy die vlag met ’n militêre saluut. Wanneer die Nasionale Lied van Meksiko op televisie gespeel word om die daaglikse uitsending te begin of af te sluit, word die nasionale vlag vertoon.[25] Gedurende sekere tye van die jaar word die vlag deur burgerlikes en staatsamptenare gehys. Sulke dae val gewoonlik saam met nasionale vakansiedae en dae van nasionale belang. Wanneer ’n belangrike Meksikaan oorlede is sal die vlag halfstok gehang word ter ere van die oorledene. Hierdie datums word gelys in Artikel 18 van die Wet op die Nasionale Vlag, Wapen en Lied. Die nasionale Día de la Bandera (“Vlagdag”) is 24 Februarie. Op hierdie dag in 1821 het al die faksies wat in die Meksikaanse Onafhanklikheidsoorlog geveg het, saam gestaan om die Leër van die Drie Waarborge te vorm in antwoord op die Plan de Iguala (Plan van Iguala), wat deur Vicente Guerrero en Agustín de Iturbide onderteken is om die onafhanklikheid van Meksiko te bekragtig. Generaal Vicente Guerrero was die eerste militêre offisier wat trou aan die nasionale vlag gesweer het.[26] ’n Ander vlagtradisie is dat die President die vlag oorhandig aan die vlagdraer voor elke Olimpiese Spele waarin Meksiko deelneem.[27]
Die vlaglied is aan die vlagdag toegewyd, dit is ’n nasionale vakansiedag in Meksiko. Sedert 1937 word vlagdag jaarliks op 24 Februarie gevier. Dit is deur President generaal Lázaro Cárdenas begin voor die monument wat opgerig is ter ere van generaal Vicente Guerrero en Agustín de Iturbide.
|
|
|
|
 |
|
| Verhouding | 4:7 |
|---|---|
| Goedgekeur | De Facto |
| Ontwerp | Drie vertikale bane in groen, wit en rooi met ’n goue Meksikaanse wapenskild in die middel van die wit baan met die woorde Estados, Unidos, Mexicanos daarbo. |
 |
|
| Verhouding | 4:7 |
| Ontwerp | Drie vertikale bane in groen, wit en rooi met ’n goue Meksikaanse wapenskild in die middel van die wit baan, silwer Altepetl en arendkloue en ’n ordensstrook in nasionale kleure. |
 |
|
| Verhouding | 4:7 |
| Ontwerp | Drie vertikale bane in groen, wit en rooi met ’n goue Meksikaanse wapenskild in die middel van die wit baan. |
 |
|
| Bynaam | Halsdoek |
Daar is twee variante van die nasionale vlag wat deur die wet toegelaat word. Die verskil tussen die nasionale vlag en die variante is die ontwerp van die wapenskilde. In die eerste variant wat deur die Meksikaanse president en sekretarisse van federale liggame gebruik word, is die hele wapenskild in goud, met die uitsondering van drie driekleurige lint wat groen, wit en rooi is en die steen, meer en naels van die adelaar se poot in silwer. In die tweede variant is alles, insluitend die lint, steen, meer en naels in goud. Die tweede variant word oorwegend deur Staatsregerings en federale liggame gebruik waar die federale liggame nie die eerste variant kan gebruik nie.[28]
Die beeld van die vlag word deur die wet beskerm. ’n Spesiale permit is nodig om die beeld af te beeld. In Februarie 2010 het MTV Meksiko ’n episode van die tekenprent South Park gekanselleer omdat daar blykbaar nie ’n permit was om die beeld te gebruik nie.
In 2008 is die Meksikaanse popsanger Paulina Rubio beboet nadat sy kaal geposeer het vir ’n Spaanse tydskrif met ’n Meksikaanse vlag oor haar gedrapeer.[31]
In 1999 het die Meksikaanse president Ernesto Zedillo ’n program ter oprigting van reuse vlae dwarsdeur die land geloods. Hierdie banderas monumentales (monumentale vlae) is in verskeie stede en plekke, waarvan die meeste van groot belang vir die nasie is, deur die Sekretariaat van Nasionale Verdediging (Secretaría de la Defensa Nacional) opgerig. Volgens ’n dekreet wat op 1 Julie 1999 deur Zedillo uitgereik is, moes hierdie vlae in Meksikostad, Tijuana, Ciudad Juárez en Veracruz opgerig word. Dié dekreet het ook bepaal dat die vlae 14,3 meter by 25 meter moet meet en aan vlagpale met ’n hoogte van 50 meter gehys moet word. Nadat hierdie aanvanklike monumentale vlae opgerig is, het stede soos Ensenada, Nuevo Laredo en Cancún aansoek gedoen om hul eie monumentale vlae te hê. Kleiner vlae, banderas semi-monumentales genoem, is in kleiner stede en by verskeie opvoedkundige instellings opgerig.[32]
Soos op 22 Desember 2010 is die grootste Meksikaanse vlag wêreldwyd tans in Piedras Negras, Coahuila.[33] Dit is aan die Gran Plaza (Great Plaza) regoor die Internasionale Brug I wat Piedras Negras met Eagle Pass, Texas, verbind, geleë. Die vlagpaal is 120 meter hoog en weeg 160 ton, wat dit die hoogste in Latyns-Amerika en een van die hoogste in die wêreld maak. Die vlag meet 60 by 34 meter en weeg 420 kg.[34]
Meksiko se eerste groot monumentale vlag is in Mirador del Obispado in Monterrey (noordoos) met ’n vlagpaal van 120 ton en ’n hoogte van 100,6 meter gehys. Die vlag meet 50 by 28,6 meter en weeg 230 kilogram, vier keer groter as die meeste ander monumentale vlae destyds. Dit is op die spits van Cerro del Obispado (Biskopheuwel) met ’n hoogte van 775 meter bo seespieël (die stad se hoogte is 538 meter).[35] In die stad Dolores Hidalgo, Guanajuato, is ’n ander monumentale vlag met ’n soortgelyke grootte (in vergelyking met Monterrey s’n); dié stad is die wieg van Meksikaanse onafhanklikheid.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
