Pastoor
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Die term Pastoor (afgelei van Latyn: pastor vir "herder", "skaapwagter"[1]) verwys na kapelane wat in 'n kerk dien. Die term is in die 14de eeu van die Kerklatynse pastor ("herder van siele") ontleen en verwys sedert die Protestantse Hervorming hoofsaaklik na Protestantse kapelane. 'n Pastoor beskik gewoonlik oor 'n Pastorie, d.w.s. 'n ampswoning wat aan die kerk behoort.
Omdat die amp deur ordinasie toegeken word, is dit 'n lewenslange titel wat ook na die aftrede met die byvoeging emeritus (Latyn vir "uitgetree") gebruik word.
.jpg)
Die woord "pastoor" is van die Latynse selfstandige naamwoord pastor ontleen wat "herder", "skaapwagter" beteken en is afgelei van die werkwoord pascere wat "lei tot die weiding, laat wei, laat eet" beteken.[2] Die term "pastoor" verwys ook na die ouderlinge in die Nuwe Testament, maar is nie sinoniem met die Bybelse begrip Dominee nie. Baie Protestantse kerke noem hul dominees "pastore".
Die hedendaagse gebruik van die woord is in die Bybelse beeldspraak van 'n herder gewortel. Die Hebreeuse Bybel (of Ou Testament) gebruik die Hebreeuse woord רעה (roʿé), wat soos in "herder" as 'n selfstandige naamwoord en soos in "lei 'n trop" as 'n werkwoord gebruik word.[3] Dit verskyn 173 keer in 144 verse van die Tanag en hou verband met die letterlike voeding van skape, soos in Beresjiet/Genesis 29,7.[4] In Jirmijáhoe/Jeremia 23:4 word albei betekenisse gebruik (ro'im verwys na "skaapwagters" en jir'oem vir "sal hulle versorg"), "Dan sal Ek herders oor hulle aanstel, en dié sal hulle versorg, en hulle sal nie meer bang of verskrik wees nie en hulle sal nie meer wegraak nie, sê die Here."[5]
Afrikaanse vertalings van die Nuwe Testament gee gewoonlik die Griekse selfstandige naamwoord ποιμήν (poimēn) as "herder" en die Griekse werkwoord ποιμαίνω (poimainō) as "voed". Hierdie twee woorde verskyn altesaam 29 keer in die Nuwe Testament en verwys meestal na Jesus van Nasaret. Byvoorbeeld verwys Jesus na homself as "goeie herder" in Johannes 10,11.[6] Dieselfde woorde in die bekende Kersfeesverhaal (Lukas 2) verwys na letterlike herders.
In vyf Nuwe Testamentiese gedeeltes verwys die woorde egter na lede van die kerk:
Biskoppe van verskillende denominasies dra dikwels 'n formele staf in die vorm van 'n gestileerde herderskelm as simbool van hul pastorale herderingsfunksies.
