กันยายน

源自กันยา (gan-yaa, “少女”) +‎ อายน (“到來；循環；進程”)；字面意思為“少女（室女座）的到來”；一般認為是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造^[1]，官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。^[2]

กันยายน (gan-yaa-yon)

(格里曆月份) มกราคม (má-gà-raa-kom), กุมภาพันธ์ (gum-paa-pan), มีนาคม (mii-naa-kom), เมษายน (mee-sǎa-yon), พฤษภาคม (prʉ́t-sà-paa-kom), มิถุนายน (mí-tù-naa-yon), กรกฎาคม (gà-rá-gà-daa-kom), สิงหาคม (sǐng-hǎa-kom), กันยายน (gan-yaa-yon), ตุลาคม (dtù-laa-kom), พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon), ธันวาคม (tan-waa-kom) ^{(Category: 泰語_格里曆月份)}

[1]
ส.พลายน้อย (2019-04-12)， “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”，ศิลปวัฒนธรรม‎^[1] (泰語)，Bangkok：มติชน, 取回于2020-01-01
[2]
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01)， “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”，ราชกิจจานุเบกษา‎^[2] (泰語)，第 5 卷, 期52，Bangkok：โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01，第 451–456 頁

泰語