Андрей Никитин
From Wikipedia, the free encyclopedia
Никитин Андрей Леонидович (19 август 1935, Калинин, РСФСР, ССРБ ― 15 ноябрь 2005, Мәскәү, Россия) — Россия тарихчысы, археолог, прозаик, әдәбиятчы, публицист. ССРБ география җәмгыятенең тулы хокуклы әгъзасы. ССРБ Язучылар берлеге әгъзасы
Кыска фактлар Җенес, Ватандашлык ...
Җенес | ир-ат[1] |
---|---|
Ватандашлык |
СССР Россия |
Туу датасы | 19 август 1935(1935-08-19) яки 19 гыйнвар 1935(1935-01-19)[1] |
Туу урыны | Тверь, СССР |
Үлем датасы | 15 ноябрь 2005(2005-11-15)[1] (70 яшь) |
Үлем урыны | Мәскәү, Россия |
Җирләнгән урыны | Введен зираты[d] |
Туган тел | рус теле |
Һөнәр төре | популяризатор науки, тарихчы, әдәбият белгече, археолог, публицист, литературовед |
Эшчәнлек өлкәсе | тарих, әдәбият белеме[d][2], археология[d][2] һәм публицистика[d][2] |
Әлма-матер | МДУ тарих факультеты[d] |
Әгъзалык | СССР язучылар берлеге |
Ябу
Википедиядә Никитин фамилияле башка кешеләр турында мәкаләләр дә бар.
Идел-Ока арасы буе, Ак диңгез ярларында археологик тикшеренүләрдә, Новогород, Псков, Кырым, Украинаның көньягында, Молдавиядә, Кавказ аръягында казыну эшләрендә катнаша. Көнчыгыш Европа археологиясе, тарихы, палеографиясе, тарихи экологиясе буенча эшләр авторы.