From Wikipedia, the free encyclopedia
Сафа-Гәрәй (صفا گرای) — Казан ханлыгы ханы (1524—1531, 1536—1546, 1546—1549), татар халкының милли каһарманы.
| Сафа-Гәрәй | |
|---|---|
 | |
| Казан ханлыгы ханы | |
| Вазыйфада 1524–1531 | |
| Аңа кадәр | Сәхиб-Гәрәй |
| Дәвамчысы | Җангали |
| Вазыйфада 1536–1541 | |
| Аңа кадәр | Җангали |
| Дәвамчысы | Шаһгали |
| Вазыйфада 1546–1549 | |
| Аңа кадәр | Шаһгали |
| Дәвамчысы | Үтәмеш-Гәрәй |
| Туган | 1510 Кырым ханлыгы, Бакчасарай |
| Үлгән | 1549 Казан ханлыгы, Казан |
Казан тәхетенә 1524 елда килә. Мәскәүгә каршы берничә һөҗүм оештыра. Ике тапкыр тәхеттән куыла, ләкин кире кайта ала. Сөембикәгә өйләнә.
1549 елда билгесез сәбәпләр аркасында вафат була.
Күп хыянәтләргә карамастан Сафа-Гәрәй чигенмәгән һәм Казан ханлыгының мөстәкыйльлеген саклаган.
1524 елда Мәскәү Русе Казан ханлыгына каршы яңа сугыш башлый. 150 меңле гаскәр туплап Казанга каршы һөҗүм әзерли.
Хәвеф якынлашуын сизеп, Казан ханы Сәхиб-Гәрәй Кырымнан үзенең туганнан туган энесе Сафа-Гәрәйне чакыртып ала, үзе Төркиягә китә, анда солтаннан Казанны яклауда ярдәм сорый. Ләкин хан Төркиягә, Казанга ярдәм итүне сораудан бигрәк, Кырым тәхетен алу өчен барган.
1524 елда, яз көнне татар морзалары 13 яшьлек Сафа-Гәрәйне Кунак утравында (башкача Сәүдәгәрләр утравы — Казаннан ерак түгел, Идел елгасында урнашкан утрау) җылы итеп каршы ала [1]. Сафа-Гәрәй килгәч, Сәхиб-Гәрәй аны үзенең урынбасарын итеп билгели һәм Константинопольгә китеп Казанга кире кайтмый.
Сафа-Гәрәй Сәхиб-Гәрәйнең туганнан туган энесе, Фатыйх-Гәрәй улы була. Хәвефле заманда Сәхип-Гәрәй Сафа-Гәрәйне Казанга чакыра, ә үзе Төркиягә китә. Салкын, төньяк Казан Сәхиб-Гәрәйгә бер дә ошамаган, шуңа да ул Казан ханлыгына кайтырга теләмәгән[2].
Казан тәхетенә 13 яшьлек Сафа-Гәрәй утыра. Катлаулы заман башлана: бик зур рус гаскәре якынлашып килә, кайбер чыганакларда 150 мең, ә кайберләрендә 180 мең сугышчы диелгән. Әмма бу гаскәрнең дә аерым өлешләре, нәкъ 1469 һәм 1506 еллардагы кебек, Казанга төрлесе төрле вакытта килеп җитәләр.
Яшь Сафа-Гәрәй яңа сугышта Казан ханлыгы гаскәрен җитәкләргә мәҗбүр була. Татарлар башта атлы гаскәрнең алдынгы отрядын, ә аннары бөтен бер флотилияне тар-мар итәләр, хәтта 90 кораб казанлылар кулына эләгә.
Гомумән, рус явы барып чыкмый һәм яңадан солых төзелә. Шуның нәтиҗәсендә Василий III Сафа-Гәрәйне Казан ханы итеп танырга мәҗбүр була.
Ләкин тынычлык озакка бармый. 1530 елда Казанга тагын рус гаскәре килеп җитә.
Сафа-Гәрәй ханга ярдәмгә 30 меңләп нугай һәм әстерханлы киләләр. Руслар Болак елгасы ягыннан Казан бистәсенә ут төртәләр, әмма шәһәрнең үзен ала алмыйлар.
Мәскәү хөкемдарлары, татарларны болай гына җиңеп булмаячагын аңлагач, дипломатия хәйләсенә керешәләр — йогынтылы кайбер татар морзаларын үзләре ягына аударырга һәм Казан ханына каршы баш күтәрү оештырырга кирәк дигән фикергә киләләр.
Казан түрәләренең кайберләре чыннан да шул тозакка эләгә. Сафа-Гәрәй тәхетеннән бәреп төшерелә һәм Мәскәү ханлыкка тагын шул ук Шаһгалине тәкъдим итә. Ләкин Казан аны катгый төстә кире кага.
Шуннан соң аның энесе, төрле елларда, нәкъ Шаһгали кебек үк, Касыймда хан булып утырган Җангалигә (рус елъязмаларында — Еналей) тукталалар.
Җангали Казан тәхетенә 1531 елда 15 яшендә менеп утыра һәм аның ханлык итүе исем өчен генә була. Чынында ил белән Ибраһим хан белән Нурсолтанның кызы Гәүһәршад җитәкчелегендәге хөкүмәт идарә итә.
Ике ел үтүгә яшь ханны Нугай бие Йосыфның 15 яшьлек кызы Сөембикәгә өйләндерәләр. Моның өчен рус хөкүмәтенең ризалыгы алына. Бу никах аерым бер исәп белән эшләнә — Мәскәү Нугай Урдасын үзенең ышанычлы союздашы итәргә ниятли. Ләкин Йосыф, ялгышын аңлап, Россия белән союзга каршы кеше булып китә.
1535 елда Василий III үлгәч, Гәүһәршад күренекле карачы би Булат Шырын белән бергә (кайбер чыганакларда алар бераздан өйләнешкәннәр дип тә бирелә) Мәскәү протекторатына каршы көрәш башлый.
Шуннан соң ук дәүләт түнтәрелеше була. 1535 елның 25 сентябрендә Җангали үтерелә һәм аның урынына яңадан Сафа-Гәрәй чакырыла.
Шул ук вакытта Түбән Новгород, Кастрама һәм Мөрәм тарафларында татарларның Россиягә каршы уңышлы һөҗүмнәре башлана.
Озак та үтмәстән, Казан ханлыгының җитәкчеләре арасында тагын зур каршылыклар килеп чыга — бу юлы инде Сафа-Гәрәй белән 1531 елда ханны тәхеттән төшерүне оештыручы Булат Шырын арасында.
1541 елда ханга каршы зур оппозиция оеша һәм ул Сафа-Гәрәйне төшерү өчен ярдәм сорап Мәскәүгә мөрәҗәгать итә. Россия сугышка әзерләнә башлый, ләкин яңадан Кырым комачаулый, һәм сугыш булмый кала.
Сафа-Гәрәйнең хәле ныгый, ике җитәкче төркем — хан һәм Шырын партиясе арасында килешү ясала. Тик шуннан соң да алар кайчак уртак тел табып, кайчак даулашып торалар.
1545 елда, хан белән оппозиция арасында дәвам иткән каршылыклардан файдаланып, Мәскәү Казанга яңа яу оештыра. Инде берничә тапкыр эшләнгәнчә, руслар Казанга ике яклап: Түбән Новгороддан Идел буйлап һәм төньяктан Вятка аша киләләр.
Идел отряды белән очрашуда казанлылар уңыш яулый алмыйлар, аның каравы соңрак Вяткадан килеп җиткән гаскәрне тар-мар итәләр.
Хан русларның Казанга яу оештыруларында оппозицияне гаепли, кулга алулар һәм җәзалаулар башлана. Гәүһәршад белән Булат би тарих сәхнәсеннән төшеп кала. Гәрчә алар ханлыкның бәйсезлеге өчен көрәшсәләр дә (Мәскәү варисы Җангалине тәхеттән төшергәндә бу аеруча нык сизелгән), дәүләт эчендәге көчләрне берләштерүгә барыбер ирешә алмыйлар.
Бер елдан соң Казан биләре Боерган һәм Чура Нарык җитәкчелегендә ханга каршы яңа оппозиция хасил була. Тагын Сафа-Гәрәй ханлыктан төшерелә, бу юлы хәтта кырымлыларны кыру башлана.
Хан Нугай Урдасына, аннан Әстерханга китә, аннан яңа гаскәр җыеп кайта, ләкин Казанны ала алмый һәм яңадан Нугай ягына китә.
Казанга хан итеп икенче тапкыр Шаһгали чакырыла. Әмма ул бары бер ай гына «идарә итеп» кала: Нугайдан зур гына гаскәр белән Сафа-Гәрәй кайтып төшә һәм бернинди каршылыксыз шәһәргә үтеп керә. Шаһгали бу юлы да качып котыла ала. Казанда кулга алулар башлана. Чура Нарык һәм аның булышчылары җәзалап үтереләләр. Руслар яклы партия нигездә таркала һәм хөкүмәт бәреп төшерелә. Мәскәү белән Казан арасында тыныч мөнәсәбәтләр торгызыла.
1549 елның мартында Сафа-Гәрәй, үзенең варисын атап әйтергә өлгерә алмыйча, 39 яшендә үлеп китә. Үлемнең төгәл сәбәпләре билгесез (Николай Карамзин хан «исергән килеш сарайда үлде» дип яза. Михаил Худяков бу версияне шик астына ала, хан дошманнар тарафыннан агуланган дип уйлый[3]).
Сафа-Гәрәй — Казан ханлыгының соңгы күренекле ханы, үз тормышын Казан һәм татар халкының бәйсезлеге өчен көрәшенә багышлаган. Күп хыянәтләргә карамастан Сафа-Гәрәй чигенмәгән һәм Казан ханлыгының мөстәкыйльлеген саклаган.
Көчле, шөһрәтле хан үлгәннән соң Казан хакимияте бик зәгыйфьләнә, улы 2 яшьлек Үтәмеш-Гәрәй һәм Сөембикә тәхеткә утыра.
Гайрәтле хан булмаганда Казан ханлыгы өч елдан басып алына.
Сафа-Гәрәй Казан Кирмәнендә урнашкан Ханнар төрбәсендә күмелгән.
| Элгәре: Сәхиб-Гәрәй |
Казан ханы 1524-1549 |
Аннары: Үтәмеш-Гәрәй |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
