Şirvan beyliği

Şirvan beyliği ya da Küfe beyliği, 1264-1845 yılları arasında var olmuş bir beyliktir.

Şirvan merkezli olarak hüküm süren Kürt beyliği 1264'te Eyyubilerin yıkılmasından sonra Doğu Anadolu'da Eyyubi meliklerince çeşitli emirlikler kuruldu Şirvan beyliği de bu Emirlerin kurduğu Emirliklerindendir. Kurucusu Emîr Haşan bin İbrahim'dir. Kendisi Hasankeyf Emirlerinin atasıdır. Erun merkezli olan Şirvan beyliği 1468'de Akkoyunlular'ın egemenliğine girmiş Mir abdal kendi beyliğini korumak için Şah ismail'e tabi olmuş 1514'te Çaldıran muharebesinden sonra Osmanlıya katılmışlardır. 1524 yılında Hasankeyf Emirliği'nin Osmanlı tarafından ilhak edilmesiyle birlikte bu emirliğin Siirt ve Mardindeki bazı bölgelerini kendi yönetimlerine almışlardır. Mir Muhammed şah bey döneminde Hizan Emirliği ile çatışmışlardır. Bunun üzerine Mir Muhammed şah idam edilmiş beyliğin Küfre bölgesi Hizan beylerine bırakılmış Muhammed Abdal bey zamanında ise bu beyliğin Küfre bölgesi ve yönetimi Eyyubi sülalesine geçmiştir. Şirvan merkezine yakın olan Küfe kalesinden beyliği idare etmişlerdir. Bu beyliğin tarihçesi hakkında 1827 yılında Şirvan beyi Salih han budak tarafından kaleme alınan Kitâbu Tevârihi'l-Ensâb eseri ünlüdür. 1845 yılında Osmanlı'nın merkeziyetçi politikayı benimsemesi sonucu beyliğin varlığına son verilmiştir.

Kaynakça

^[1][2]

^{[3] [4][5]}

1. "Arşivlenmiş kopya". 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020.
2. Ágoston G., and Bruce A. Masters, Encyclopedia of the Ottoman Empire (New York, 2008).
3. Han, Şeref (Çev. İbrahim Sunkur) (2016). Şerefname. Van: Sîtav. s. 258. ISBN 978-605-66520-1-1.
4. "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020.
5. "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020.