Loading AI tools
Kontrolsüz idrar kaçağı Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
İstemsiz idrara çıkma olarak da bilinen üriner inkontinans (Üİ), kontrolsüz idrar kaçağıdır . Yaşam kalitesi üzerinde büyük etkisi olabilecek yaygın ve rahatsız edici bir sorundur.[1] Geriatrik sağlık bakımında önemli bir konu olarak tanımlanmıştır.[2] Enürezis terimi genellikle, geceleri enürezis (yatak ıslatma) gibi, özellikle çocuklarda idrar kaçırmayı ifade etmek için kullanılır.[3] Üİ, başarılı yönetimin önünde engeller oluşturan ve sorunu daha da kötüleştiren, damgalanmış bir tıbbi duruma bir örnektir.[4] İnsanlar tıbbi yardım almaktan çok utanabilir ve başkalarından gizlilik içinde semptomu kendileri yönetmeye çalışabilirler.
İdrar kaçırma | |
---|---|
Diğer adlar | İstemsiz İşemek |
Alt üriner ve genital sistemin anatomisi. Üstteki kadın üriner sistem, alttaki erkek üriner sistem | |
Uzmanlık | ÜRoloji, Jinekoloji |
Pelvik cerrahi, gebelik, doğum ve menopoz majör risk faktörleridir.[5] Üriner inkontinans genellikle altta yatan bir tıbbi durumun sonucudur, ancak doktorlara yeterince bildirilmemektedir.[6] Dört ana idrar kaçırma türü vardır:[7]
Tedaviler pelvik taban kas eğitimi, mesane eğitimi, ameliyat ve elektrik stimülasyonunu içerir.[9] Davranışsal terapi genellikle stres ve idrar tutamama için ilaçtan daha iyi olabilir.[10] İlaçların yararı azdır ve uzun vadeli güvenlik belirsizdir.[9] Üriner inkontinans yaşlı kadınlarda daha sık görülür.[11]
Üriner inkontinans hem ürolojik hem de ürolojik olmayan sebeplerden kaynaklanabilir. Ürolojik nedenler, mesane disfonksiyonu veya üretral sfinkter yetersizliği olarak sınıflandırılabilir ve detrüsör aşırı aktivitesi, zayıf mesane uyumu, üretral hipermobilite veya intrinsik sfinkter eksikliğini içerebilir. Ürolojik olmayan nedenler arasında enfeksiyon, ilaç veya ilaçlar, psikolojik faktörler, poliüri, hidrosefali,[12] dışkı sıkışması (kronik kabızlık) ve kısıtlı hareket yer alabilir.[13] Üriner inkontinansa neden olan nedenler genellikle her cinsiyete özgüdür, ancak bazı nedenler hem erkeklerde hem de kadınlarda ortaktır.[kaynak belirtilmeli]
Kadınlarda en sık görülen idrar kaçırma tipleri stres tipi idrar kaçırma ve sıkışma tipi idrar kaçırmadır. Her iki tipte de semptomları olan kadınların "karışık" idrar kaçırmaya sahip olduğu söylenir. Menopozdan sonra östrojen üretimi azalır ve bazı kadınlarda üretral doku atrofi gösterir, zayıflar ve incelir, muhtemelen idrar kaçırma gelişiminde rol oynar.[5]
Kadınlarda stres üriner inkontinansa en yaygın olarak üretranın desteğinin kaybı neden olur, bu genellikle diğerlerinin yanı sıra gebelik, doğum, obezite, yaş ve bunun bir sonucu olarak pelvik destek yapılarının hasar görmesinin bir sonucudur.[14] Tüm kadınların yaklaşık %33'ü doğumdan sonra idrar kaçırma sorunu yaşar ve vajinal yolla doğum yapan kadınların idrar kaçırma olasılığı, sezaryen ile doğum yapan kadınlara göre yaklaşık iki kat daha fazladır. [15] Stres inkontinansı öksürme, hapşırma, gülme, yük kaldırma gibi karın basıncını artıran aktivitelerle az miktarda idrar kaçırma ile karakterizedir. Bu, üretral sfinkter, sfinkterin kendisinde veya çevresindeki dokuda meydana gelen hasar nedeniyle tamamen kapanamadığında meydana gelir. Ek olarak, yüksek etkili aktiviteler ile sık egzersiz, atletik inkontinansın gelişmesine neden olabilir. Acil idrar kaçırma, aşırı aktif mesane sendromu olarak bilinen bir durum olan detrusor kasının engellenmeyen kasılmalarından kaynaklanır. Zamanında tuvalete gitmek için yetersiz uyarı ile birlikte büyük miktarlarda idrarın sızması ile karakterizedir.
Urge inkontinans erkeklerde en sık görülen inkontinans türüdür.[16] Kadınlarda olduğu gibi idrar kaçağı, aşırı aktif mesane sendromu adı verilen çok yoğun bir idrara çıkma hissinin ardından tuvalete ulaşmak için yeterli zamanın tanınmaması durumunda meydana gelir. Erkeklerde bu durum genellikle iyi huylu prostat hiperplazisi (büyümüş prostat) ile ilişkilidir, bu da mesane çıkışının tıkanmasına, detrusor kasının (mesane kası) işlev bozukluğuna, sonunda aşırı aktif mesane sendromuna ve buna bağlı inkontinansa neden olur.[16]
Stres üriner inkontinans, erkeklerde görülen diğer idrar kaçırma tipidir ve en sık prostat ameliyatından sonra ortaya çıkar.[17] Prostatektomi, prostatın transüretral rezeksiyonu, prostat brakiterapisi ve radyoterapinin tümü üretral sfinktere ve çevresindeki dokuya zarar vererek yetersiz kalmasına neden olabilir. Yetersiz bir üretral sfinkter, öksürme, hapşırma veya gülme gibi karın içi basıncı artıran aktiviteler sırasında idrarın mesaneden dışarı sızmasını engelleyemez. Kontinans genellikle herhangi bir özel müdahale olmaksızın prostat ameliyatından 6 ila 12 ay sonra düzelir ve insanların yalnızca %5 ila 10'u kalıcı semptomlar bildirir.[16]
Vücut idrarı (böbrekler tarafından atılan su ve atıklar) balon benzeri bir organ olan idrar kesesinde depolar. Mesane, idrarın vücuttan ayrıldığı tüp olan üretraya bağlanır.[20]
Kontinans ve işeme, üretral kapanma ile detrüsör kas aktivitesi (mesane kası) arasındaki dengeyi içerir. İdrar yaparken mesane duvarındaki detrusor kasları kasılarak idrarı mesaneden üretraya zorlar. Aynı zamanda üretrayı çevreleyen sfinkter kasları gevşer ve idrarın vücuttan atılmasına izin verir. Üretral sfinkter, idrar kesesinin çıkışını kapatan ve idrarın vücut dışına çıkmasını engelleyen kaslı halkadır. Üretral basınç normalde mesane basıncını aşar, bu da idrarın mesanede kalmasına ve kontinansın korunmasına neden olur.[21] Üretra, pelvik taban kasları ve dokusu tarafından desteklenerek sıkıca kapanmasını sağlar. Detrüsör kası, üretral sfinkter, destek doku ve sinirler arasındaki bu dengenin bozulması bir tür idrar kaçırmaya neden olabilir.
Örneğin, stres üriner inkontinans genellikle üretral sfinkterin yetersiz kapanmasının bir sonucudur. Bu, sfinkterin kendisine, onu destekleyen kaslara veya onu besleyen sinirlere verilen hasardan kaynaklanabilir. Erkeklerde hasar genellikle prostat ameliyatı veya radyasyondan sonra olur [16] ve kadınlarda genellikle doğum ve hamilelikten kaynaklanır.[22] Karın içindeki basınç (öksürme ve hapşırmadan kaynaklanan) normalde hem üretraya hem de mesaneye eşit olarak iletilir ve basınç farkı değişmez, bu da kontinansa neden olur. Sfinkter yetersiz olduğunda, basınçtaki bu artış idrarı buna doğru iterek inkontinansa yol açar.
Başka bir örnek, acil idrar yapma hissiyle karakterige urge inkontinansıdır. Bu idrar kaçırma, detrusor kasının (mesane kası) ani kuvvetli kasılmaları ile ilişkilendirilerek yoğun idrara çıkma hissine ve kişi tuvalete zamanında yetişemezse idrar kaçırmaya yol açar. Sendrom, aşırı aktif mesane sendromu olarak bilinir ve detrüsör kasının işlev bozukluğu ile ilişkilidir.[23]
İşeme veya işeme karmaşık bir aktivitedir. Mesane, karnın en alt kısmında yer alan balon benzeri bir kastır. Mesane idrarı depolar ve daha sonra idrarı vücudun dışına taşıyan kanal olan üretra yoluyla serbest bırakır. Bu aktiviteyi kontrol etmek sinirleri, kasları, omuriliği ve beyni içerir.
Mesane iki tip kastan oluşur: idrarı depolayan ve boşaltmak için sıkıştıran kaslı bir kese olan detrüsör ve idrarı içeride tutmak için otomatik olarak kasılmış durumda kalan mesanenin alt veya boynundaki dairesel bir grup kas olan sfinkter. ve detrüsör kasılarak idrarın üretraya girmesine izin verdiğinde otomatik olarak gevşer. Mesanenin altındaki üçüncü bir kas grubu (pelvik taban kasları) idrarı geri tutmak için kasılabilir.
Bir bebeğin mesanesi belirli bir noktaya kadar dolar, sonra otomatik olarak kasılır ve boşalır. Çocuk büyüdükçe sinir sistemi gelişir. Çocuğun beyni, dolan mesaneden mesajlar almaya başlar ve çocuk idrar yapma zamanı ve yeri olduğuna karar verene kadar mesanenin otomatik olarak boşalmasını engellemek için mesaneye mesajlar göndermeye başlar.
Bu kontrol mekanizmasındaki başarısızlıklar idrar kaçırma ile sonuçlanır. Bu başarısızlığın nedenleri basitten karmaşığa kadar değişir.[kaynak belirtilmeli]
İşeme ve idrar kaçağı paterni, inkontinansın tipini düşündürdüğü için önemlidir. Diğer noktalar arasında zorlanma ve rahatsızlık, ilaç kullanımı, son ameliyat ve hastalık yer alır.
Fizik muayene, idrar yolunu tıkayan tümörler, dışkı sıkışması ve sinirle ilgili bir nedenin kanıtı olabilecek zayıf refleksler veya duyumlar gibi idrar kaçırmaya neden olan tıbbi durumların belirtilerini arar.[kaynak belirtilmeli]
Diğer testler şunları içerir:[24]
İnsanlardan genellikle işeme düzenini, zamanları ve üretilen idrar miktarlarını not etmek için bir gün veya daha fazla, bir haftaya kadar bir günlük tutmaları istenir.
Anti-inkontinans tedavilerinin etkinliğini değerlendiren araştırma projeleri, genellikle üriner inkontinansın derecesini ölçer. Yöntemler, sızıntı hacmini ölçen 1 saatlik ped testini; günlük idrar kaçırma olaylarının (sızıntı olaylarının) sayısını sayan bir işeme günlüğü kullanmak; ve pelvik taban kaslarının kuvvetinin değerlendirilmesi, maksimum vajinal sıkıştırma basıncının ölçülmesi.
4 ana tip idrar kaçırma vardır:
Kadın Önleyici Hizmetler Girişimi tarafından kadınlar için yıllık tarama önerilmektedir. Tarama soruları, hangi semptomları yaşadıklarını, semptomların ne kadar şiddetli olduğunu ve semptomların günlük yaşamlarını etkileyip etkilemediğini sorgulamalıdır.[32] (2018 itibarıyla), çalışmalar, kadınlarda idrar kaçırma taramalarının sonuçlarında bir değişiklik göstermedi.[33]
Tedavi seçenekleri, konservatif tedavi, davranış terapisi, mesane yeniden eğitimi,[34] pelvik taban tedavisi, toplayıcı cihazlar (erkekler için), inkontinans için sabitleyici-tıkayıcı cihazlar (erkeklerde), ilaçlar ve cerrahidir.[35] 2018'de yapılan sistematik bir inceleme güncellemesi, hamile olmayan kadınlarda Üİ tedavisinde hem farmakolojik hem de farmakolojik tedavilerin etkili olduğunu gösterdi.[36] Hormonlar ve periüretral hacim artırıcı ajanlar dışındaki tüm tedaviler, Üİ semptomlarını iyileştirmede veya iyileştirmede veya hasta memnuniyetini sağlamada hiç tedavi uygulanmamasından daha etkilidir.[37] Tedavinin başarısı doğru teşhislere bağlıdır.[38]
Davranış terapisi, hem baskılayıcı tekniklerin (dikkat dağıtma, gevşeme) kullanımını hem de idrar kaçırmayı kötüleştirebilecek yiyeceklerden kaçınmayı öğrenmeyi içerir. Bu, kafein ve alkol tüketiminden kaçınmayı veya sınırlamayı içerebilir. Mesane eğitimi, biofeedback ve pelvik taban kas eğitimi dahil olmak üzere davranışsal terapiler, kadınlarda üriner inkontinansı iyileştirmek için en etkilidir ve düşük yan etki riski vardır.[39] Davranış terapisi idrar kaçırma için tedavi edici değildir, ancak kişinin yaşam kalitesini artırabilir. Davranış terapisinin hem monoterapi hem de semptomları azaltmak için ilaçlara ek olarak faydaları vardır.[40]
Ağır kaldırmaktan kaçınmak ve kabızlığı önlemek, kontrol edilemeyen idrar kaçağına yardımcı olabilir. Erkeklerde ve kadınlarda idrar kaçırmadaki iyileşmelerle ilişkili olduğu için sigarayı bırakmak da önerilir.[41] Obez olanlarda kilo vermeleri önerilir.[42]
Fizik tedavi idrar kaçırmayı azaltmada kadınlar için etkili olabilir.[43]
Pelvik taban fizyoterapistleri, üriner inkontinansı durdurabilen altta yatan pelvik kas disfonksiyonunu belirlemek ve tedavi etmek için hastalarla birlikte çalışır. Kasları güçlendirmek için egzersizler, elektrostimülasyon veya biofeedback tedavileri önerebilirler.[44][45] Kegel egzersizleri gibi pelvis kaslarını çalıştırmak, stres inkontinansı olan kadınlar için birinci basamak tedavidir.[42] Sıkışma inkontinansı olanlarda mesane eğitimi olarak bilinen idrara çıkma arasındaki süreyi artırma çabaları önerilir.[42] Her ikisi de mikst inkontinansı olanlarda kullanılabilir.[42]
Egzersize yardımcı olmak için ağırlığı artan küçük vajinal koniler kullanılabilir.[46][47] Stres üriner inkontinansı olan kadınlarda aktif tedavi uygulanmamasından daha iyi görünmektedirler ve pelvik taban kaslarının çalıştırılmasına veya elektrostimülasyona benzer etkilere sahiptirler.[47]
Biofeedback, hastanın vücudunun işleyişinin farkına varmasına yardımcı olmak için ölçüm cihazları kullanır. Mesane ve üretral kasların ne zaman kasıldığını takip etmek için elektronik cihazlar veya günlükler kullanarak, hasta bu kaslar üzerinde kontrol sahibi olabilir. Biofeedback, stres ve idrar tutamamayı azaltmak için pelvik kas egzersizleri ve elektrik stimülasyonu ile birlikte kullanılabilir.[kaynak belirtilmeli]
İdrar yaparken zamanlı boşaltma ve mesane eğitimi, biofeedback kullanan tekniklerdir. Zamanlı işemede, hasta işeme ve sızıntı çizelgesini doldurur. Tabloda görünen modellerden hasta, aksi halde sızıntı yapmadan önce mesanesini boşaltmayı planlayabilir. Mesane eğitimi olarak bilinen biofeedback ve kas kondisyonu, mesanenin idrar depolama ve boşaltma programını değiştirebilir. Bu teknikler sıkışma ve taşma tipi inkontinans için etkilidir [48]
2013'te yapılan randomize kontrollü bir çalışma, stres üriner inkontinansta pelvik taban kas egzersizine biofeedback eklemenin hiçbir yararı olmadığını, ancak her iki grupta da iyileşmeler gözlemlediğini buldu.[49] [birincil olmayan kaynak gerekli] Başka bir randomize kontrollü çalışmada, stres inkontinansın tedavisi için pelvik taban kaslarının eğitimine biofeedback eklenmesi, pelvik taban kas fonksiyonunun iyileştirilmesi, üriner semptomların azalması ve yaşam kalitesinin artması.[50] [birincil olmayan kaynak gerekli]
Radikal prostatektomi geçiren erkeklerde ameliyat öncesi pelvik taban kas eğitimi (PFMT) idrar kaçırmayı azaltmada etkili değildi.[17]
Kadınlarda stres üriner inkontinansı için alternatif egzersizler incelenmiştir.[51] Paula yöntemi, karın kası eğitimi, Pilates, Tai Chi, nefes egzersizleri, postüral eğitim ve genel fitness kullanımını destekleyen kanıtlar yetersizdi.[51]
Üriner inkontinans yaşamaya devam eden bireylerin bireysel durumlarına uygun bir yönetim çözümü bulması gerekir. 2014 itibarıyla [52] kadınlarda mekanik cihazların kullanımı iyi çalışılmamıştır.
Üriner inkontinansı tedavi etmek için fesoterodin, tolterodin ve oksibutinin dahil olmak üzere bir dizi ilaç mevcuttur.[56] Bu ilaçlar mesanedeki düz kasları gevşeterek çalışır.[57][58][59] Bu ilaçlardan bazılarının küçük bir faydası var gibi görünse de, yan etki riski endişe vericidir.[56] İlaçlar yaklaşık on kişiden biri için etkilidir ve tüm ilaçlar benzer etkiye sahiptir.[56]
İlaçlar stres inkontinansı olanlara önerilmez ve sadece mesane eğitimi ile iyileşmeyen sıkışma inkontinansı olanlara önerilir.[42]
Enjekte edilebilir hacim artırıcı ajanlar üretral desteği artırmak için kullanılabilir, ancak bunların kesin bir faydası yoktur.[60][61]
Optimal konservatif tedaviye rağmen inatçı inkontinansı olan kadın ve erkekler cerrahi için aday olabilir. Stres veya taşma inkontinansına yardımcı olmak için cerrahi kullanılabilir.[7] Stres inkontinansı için yaygın cerrahi teknikler, diğerleri arasında askılar, gerilimsiz vajinal bant, mesane süspansiyonu, yapay idrar sfinkterlerini içerir.[7]
Transvajinal ağ implantlarının ve mesane askılarının kullanımı, vajinal erozyon gibi zayıflatıcı ağrılı yan etkiler riski nedeniyle tartışmalıdır.[62] 2012'de transvajinal ağ implantları, ABD Gıda ve İlaç İdaresi tarafından yüksek riskli bir cihaz olarak sınıflandırıldı.[63] Ürodinamik test, kaf prolapsusunun cerrahi restorasyonunun motor dürtü inkontinansını iyileştirebileceğini doğruluyor gibi görünüyor.
Geleneksel subüretral sling ameliyatları muhtemelen açık abdominal retropubik kolposüspansiyondan biraz daha iyidir ve kadınlarda idrar kaçırmayı azaltmada orta üretral sling ameliyatlarından muhtemelen biraz daha az etkilidir, ancak geleneksel subüretral sling ameliyatlarının farklı tiplerinden herhangi birinin daha iyi olup olmadığı hala belirsizdir. diğerlerinden daha [64] Benzer şekilde, kadınlarda idrar kaçırma için tek kesiden askı operasyonlarının etkinliği veya güvenliği konusunda kesinlik sağlayacak yeterli kanıt yoktur.[65] Geleneksel subüretral askılar, minimal invaziv askılardan daha yüksek cerrahi komplikasyon riskine sahip olabilir, ancak diğer ameliyat türlerine kıyasla komplikasyon riski hala belirsizdir.[64]
Sütürlerle yapılan laparoskopik kolposüspansiyon (karından anahtar deliği ameliyatı), ameliyattan sonra 18 aya kadar kadınlarda inkontinansı iyileştirmek için açık kolposüspansiyon kadar etkilidir, ancak ameliyat sırasında veya sonrasında komplikasyon riskinin daha az olup olmadığı net değildir.[66] Geleneksel subüretral askılarda, açık karın retropubik süspansiyona göre muhtemelen daha yüksek komplikasyon riski vardır.[66]
Yapay üriner sfinkter, çoğunlukla erkeklerde stres inkontinansı tedavi etmek için kullanılan implante edilebilir bir cihazdır. Cihaz 2 veya 3 parçadan oluşmaktadır: Pompa, manşet ve balon haznesi özel tüplerle birbirine bağlanmıştır. Manşet üretrayı sarar ve kapatır. Kişi idrar yapmak istediğinde, manşonu söndürmek için pompaya (skrotuma yerleştirilmiş) bastırır ve idrarın geçmesine izin verir. Kaf, kontinansı yeniden sağlamak için birkaç dakika içinde yeniden basınç kazanır.[67] Avrupa Üroloji Derneği prostatektomi sonrası erkeklerde stres üriner inkontinansın cerrahi tedavisinde yapay üriner sfinkteri altın standart olarak kabul etmektedir.[68]
Küresel olarak, 60 yaş üstü nüfusun %35 kadarının idrarını tutamadığı tahmin edilmektedir.[69] 2014 yılında, ABD'de kendi evlerinde veya apartman dairelerinde yaşayan 65 yaş üstü kişilerin %30 ila %40'ını idrar kaçağı etkiledi [70] ABD'deki yaşlı yetişkinlerin %24'ünde orta veya şiddetli idrar kaçırma vardır ve tıbbi olarak tedavi edilmelidir.[70] Demansı olan kişilerde, benzer yaştaki insanlara kıyasla idrar kaçırma olasılığı üç kat daha fazladır.[71][72]
Mesane kontrolü sorunlarının, obezite ve diyabet gibi diğer birçok sağlık sorununun daha yüksek insidansı ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Mesane kontrolünde zorluk, daha yüksek depresyon oranları ve sınırlı aktivite seviyeleri ile sonuçlanır.[73]
İnkontinans, hem mesane kontrol ürünleri şeklindeki bireyler için hem de sağlık sistemi ve bakım evi endüstrisi için pahalıdır. İnkontinansa bağlı yaralanma, destekli yaşam ve bakım tesislerine kabulün önde gelen nedenidir. 1997'de bakımevlerine kabullerin %50'den fazlası inkontinansla ilgiliydi.[74]
Mesane semptomları her yaştan kadını etkiler. Bununla birlikte, mesane sorunları en çok yaşlı kadınlar arasında yaygındır.[75] 60 yaşın üzerindeki kadınların idrar kaçırma yaşama olasılığı erkeklere göre iki kat daha fazladır; 60 yaş üstü her üç kadından birinin mesane kontrol sorunu yaşadığı tahmin edilmektedir.[69] Kadınların daha fazla etkilenmesinin bir nedeni de hamilelik nedeniyle pelvik taban kaslarının zayıflamasıdır.[76]
Erkekler kadınlardan daha az idrar kaçırma yaşama eğilimindedir ve erkek idrar yolunun yapısı bu farktan sorumludur. Prostat kanseri tedavilerinden sonra stres inkontinansı yaygındır.[kaynak belirtilmeli]
Üriner inkontinans yaşlı erkekleri genç erkeklerden daha sık etkilerken, inkontinans her yaşta başlayabilir. 2007 civarındaki tahminler, 60 yaşın üzerindeki erkeklerin yüzde 17'sinin, yani ABD'de tahminen 600.000 erkeğin idrar kaçırma sorunu yaşadığını ve bu oranın yaşla birlikte arttığını ileri sürdü.[77]
İdrar kaçırma 5 yaşından sonra daha az görülür: 5 yaşındakilerin yaklaşık yüzde 10'u, 10 yaşındakilerin yüzde 5'i ve 18 yaşındakilerin yüzde 1'i idrar kaçırma atakları yaşar. Kızlarda erkeklere göre iki kat daha sık görülür.[78]
Pedlerle üriner inkontinansın tedavisi bilinen en eski tıp kitabı olan Ebers Papyrus'ta (MÖ 1500) belirtilmiştir.[79]
İnkontinans tarihsel olarak Batı kültüründe tabu bir konu olmuştur. Ancak bu durum, Kimberly-Clark'ın 1980'lerde sözcüsü olarak aktör June Allyson ile yetişkin çocuk bezlerini agresif bir şekilde pazarlamasıyla biraz değişti. Allyson başlangıçta katılmaya çekindi, ancak idrarını tutamayan annesi, başarılı kariyeri ışığında onu bunun görevi olduğuna ikna etti. Ürün başarılı oldu.[80]
Üriner inkontinansı tedavi etmek için farklı terapötik yaklaşımların etkinliği, bazı tıbbi durumlar için iyi araştırılmamıştır. Örneğin, inme nedeniyle idrar kaçırma yaşayan kişiler için bazen fizik tedavi, kognitif terapi, tamamlayıcı tıp gibi tedavi yaklaşımları ve deneyimli tıp uzmanlarıyla özel müdahaleler önerilir, ancak bunların idrar kaçırmayı iyileştirmede ne kadar etkili olduğu açık değildir. klinik pratiğe rehberlik edecek güçlü bir tıbbi kanıt yoktur.[19] İşemek hasta etmez ama idrar kaçırmak hasta etmektedir.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.