men

Ayrıca bakınız: mən

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi منع‎ (men'), Arapça مَنْع‎ (menʿ)

Ad

men (belirtme hâli meni, çoğulu menler)

1. yasaklama, izin vermeme

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		men	menler
belirtme		meni	menleri
yönelme		mene	menlere
bulunma		mende	menlerde
ayrılma		menden	menlerden
tamlayan		menin	menlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	menim	menlerim
	belirtme	menimi	menlerimi
	yönelme	menime	menlerime
	bulunma	menimde	menlerimde
	ayrılma	menimden	menlerimden
	tamlayan	menimin	menlerimin
2. tekil	yalın	menin	menlerin
	belirtme	menini	menlerini
	yönelme	menine	menlerine
	bulunma	meninde	menlerinde
	ayrılma	meninden	menlerinden
	tamlayan	meninin	menlerinin
3. tekil	yalın	meni	menleri
	belirtme	menini	menlerini
	yönelme	menine	menlerine
	bulunma	meninde	menlerinde
	ayrılma	meninden	menlerinden
	tamlayan	meninin	menlerinin
1. çoğul	yalın	menimiz	menlerimiz
	belirtme	menimizi	menlerimizi
	yönelme	menimize	menlerimize
	bulunma	menimizde	menlerimizde
	ayrılma	menimizden	menlerimizden
	tamlayan	menimizin	menlerimizin
2. çoğul	yalın	meniniz	menleriniz
	belirtme	meninizi	menlerinizi
	yönelme	meninize	menlerinize
	bulunma	meninizde	menlerinizde
	ayrılma	meninizden	menlerinizden
	tamlayan	meninizin	menlerinizin
3. çoğul	yalın	meni	menleri
	belirtme	menini	menlerini
	yönelme	menine	menlerine
	bulunma	meninde	menlerinde
	ayrılma	meninden	menlerinden
	tamlayan	meninin	menlerinin

men adının çekimi

Türetilmiş kavramlar

• menetmek

İlgili sözcükler

• mani olmak

Mayaca

Ad

men

1. (kişiler) oğul

Kaynakça

• Tahsin Mayatepek Raporları

Haitice

Ad

men (men)

1. (anatomi) el

İngilizce

Söyleniş

• men

Köken

man'in çoğul hâli

Ad

men (çoğulu mens)

1. Çoğul ad çekimi. Erkekler

Volapükçe

Ad

men

1. insan