kabiliyet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi كابلیت‎, Arapça قَابِلِيَّة‎ (ḳābiliyye).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kaː.bi.ɫi.ˈjet/
• Heceleme: ka‧bi‧li‧yet

Ad

kabiliyet (belirtme hâli kabiliyeti, çoğulu kabiliyetler)

1. Kişinin bir şeyi anlama veya yapabilme vasfı

   Bence şâirin asıl sanatı ruh anlarını ifade etmek hususundaki kabiliyetidir. — A. H. Çelebi

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		kabiliyet	kabiliyetler
belirtme		kabiliyeti	kabiliyetleri
yönelme		kabiliyete	kabiliyetlere
bulunma		kabiliyette	kabiliyetlerde
ayrılma		kabiliyetten	kabiliyetlerden
tamlayan		kabiliyetin	kabiliyetlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kabiliyetim	kabiliyetlerim
	belirtme	kabiliyetimi	kabiliyetlerimi
	yönelme	kabiliyetime	kabiliyetlerime
	bulunma	kabiliyetimde	kabiliyetlerimde
	ayrılma	kabiliyetimden	kabiliyetlerimden
	tamlayan	kabiliyetimin	kabiliyetlerimin
2. tekil	yalın	kabiliyetin	kabiliyetlerin
	belirtme	kabiliyetini	kabiliyetlerini
	yönelme	kabiliyetine	kabiliyetlerine
	bulunma	kabiliyetinde	kabiliyetlerinde
	ayrılma	kabiliyetinden	kabiliyetlerinden
	tamlayan	kabiliyetinin	kabiliyetlerinin
3. tekil	yalın	kabiliyeti	kabiliyetleri
	belirtme	kabiliyetini	kabiliyetlerini
	yönelme	kabiliyetine	kabiliyetlerine
	bulunma	kabiliyetinde	kabiliyetlerinde
	ayrılma	kabiliyetinden	kabiliyetlerinden
	tamlayan	kabiliyetinin	kabiliyetlerinin
1. çoğul	yalın	kabiliyetimiz	kabiliyetlerimiz
	belirtme	kabiliyetimizi	kabiliyetlerimizi
	yönelme	kabiliyetimize	kabiliyetlerimize
	bulunma	kabiliyetimizde	kabiliyetlerimizde
	ayrılma	kabiliyetimizden	kabiliyetlerimizden
	tamlayan	kabiliyetimizin	kabiliyetlerimizin
2. çoğul	yalın	kabiliyetiniz	kabiliyetleriniz
	belirtme	kabiliyetinizi	kabiliyetlerinizi
	yönelme	kabiliyetinize	kabiliyetlerinize
	bulunma	kabiliyetinizde	kabiliyetlerinizde
	ayrılma	kabiliyetinizden	kabiliyetlerinizden
	tamlayan	kabiliyetinizin	kabiliyetlerinizin
3. çoğul	yalın	kabiliyeti	kabiliyetleri
	belirtme	kabiliyetini	kabiliyetlerini
	yönelme	kabiliyetine	kabiliyetlerine
	bulunma	kabiliyetinde	kabiliyetlerinde
	ayrılma	kabiliyetinden	kabiliyetlerinden
	tamlayan	kabiliyetinin	kabiliyetlerinin

kabiliyet adının çekimi

Eş anlamlılar

• istidat, kapasite, yetenek

Türetilmiş kavramlar

• kabiliyetçe,
• kabiliyetçik,
• kabiliyetken,
• kabiliyetle,
• kabiliyetli,
• kabiliyetse,
• kabiliyetsiz

Çeviriler

kabiliyet

Almanca: Begabung (de) d, Fähigkeit (de) d Arapça: قَابِلِيَّة‎ (ar) d (ḳābiliyye) İngilizce: ability (en), skill (en) İsveççe: förmåga (sv) g Türkçe: Osmanlı Türkçe: كابلیت‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kabiliyet" maddesi