gece

Ayrıca bakınız: geçe

Türkçe

Gece

Köken

Osmanlı Türkçesi گیجه‎, Eski Anadolu Türkçesi, Eski Türkçe 𐰛𐰃𐰲𐰀‎ (𐰛iča).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɡe.ˈd͡ʒe/
• Heceleme: ge‧ce

Ad

gece (belirtme hâli geceyi, çoğulu geceler), sahiplik şekli gece -si

1. anma, eğlence v.s. amaçlarla geceleyin düzenlenen toplantı
2. gece karanlığı
3. (zaman) Güneş battıktan gün ağarıncaya kadar geçen süre

   eş anlamlıları: leyl, şeb, tün

   zıt anlamlısı: gündüz

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		gece	geceler
belirtme		geceyi	geceleri
yönelme		geceye	gecelere
bulunma		gecede	gecelerde
ayrılma		geceden	gecelerden
tamlayan		gecenin	gecelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	gecem	gecelerim
	belirtme	gecemi	gecelerimi
	yönelme	geceme	gecelerime
	bulunma	gecemde	gecelerimde
	ayrılma	gecemden	gecelerimden
	tamlayan	gecemin	gecelerimin
2. tekil	yalın	gecen	gecelerin
	belirtme	geceni	gecelerini
	yönelme	gecene	gecelerine
	bulunma	gecende	gecelerinde
	ayrılma	gecenden	gecelerinden
	tamlayan	gecenin	gecelerinin
3. tekil	yalın	gecesi	geceleri
	belirtme	gecesini	gecelerini
	yönelme	gecesine	gecelerine
	bulunma	gecesinde	gecelerinde
	ayrılma	gecesinden	gecelerinden
	tamlayan	gecesinin	gecelerinin
1. çoğul	yalın	gecemiz	gecelerimiz
	belirtme	gecemizi	gecelerimizi
	yönelme	gecemize	gecelerimize
	bulunma	gecemizde	gecelerimizde
	ayrılma	gecemizden	gecelerimizden
	tamlayan	gecemizin	gecelerimizin
2. çoğul	yalın	geceniz	geceleriniz
	belirtme	gecenizi	gecelerinizi
	yönelme	gecenize	gecelerinize
	bulunma	gecenizde	gecelerinizde
	ayrılma	gecenizden	gecelerinizden
	tamlayan	gecenizin	gecelerinizin
3. çoğul	yalın	gecesi	geceleri
	belirtme	gecesini	gecelerini
	yönelme	gecesine	gecelerine
	bulunma	gecesinde	gecelerinde
	ayrılma	gecesinden	gecelerinden
	tamlayan	gecesinin	gecelerinin

gece adının çekimi

Üst kavramlar

• gün

Alt kavramlar

• gece yarısı; kandil gecesi

Atasözleri

gece

Ergen gözüyle kız alma, gece gözüyle bez alma Gece işi kör işi Gece yağar gündüz açar, yıl düzgünlüğü; erkek söyler kadın susar, ev düzgünlüğü Gündüz yağar gece açar, yıl bozgunluğu; kadın söyler erkek susar, ev bozgunluğu Komşu boncuğunu çalan gece takınır Köre şimdi gece demişler; ne zaman gündüzdü demiş

Deyimler

• gece gece
• gece gündüz
• gece gündüz dememek

Kelime birliktelikleri

• gece balıkçılı, gece baskını, gece bekçisi, gece kıyafeti

Türetilmiş kavramlar

• gecece,
• gececi,
• gececik,
• geceli,
• gecelik,
• gecesiz,
• geceyken,
• geceyle,
• geceyse

Çeviriler

gece

Afrikaanca: nag (af) Almanca: Nacht (de) d İsviçre Almancası: Nacht (als) d Azerice: gecə (az) Başkurtça: төн (ba) (tön) Çerkesçe: Batı Çerkesçesi: чэщы (ady) (čăš̍ə) Arapça: ليل‎ (ar) Aşağı Almanca: Nacht (nds) d Baskça: gau (eu) Beyaz Rusça: ноч (be) (noč) Çekçe: noc (cs) Danca: nat (da) Ersya dili: ве (myv) ( ve ) Esperanto: nokto (eo) Estonca: öö (et) Felemenkçe: nacht (nl) d Fince: yö (fi) Fransızca: nuit (fr) Gagavuzca: gecä (gag) Gürcüce: ღამე (ka) (ɣame) Hausaca: dare (ha) İbranice: לילה‎ (he) e [lailah] İdo: nokto (io) İngilizce: night (en) Eski İngilizce: niht (ang) İspanyolca: noche (es) d İsveççe: natt (sv) g İtalyanca: notte (it) d Kannada dili: ಇರುಳು (kn) (iruḷu) [iruḷu], ರಾತ್ರಿ (kn) (rātri) [rātri] Karaçay-Balkarca: keçe (krc) Kazakça: түн (kk) (tün) Kırgızca: түн (ky) (tün) Kumanca: keçe Korece: 밤 (ko) (bam) Kürtçe: şev (ku) Latince: nox (ku) Lehçe: noc (pl) Letonca: nakts (lv) Litvanca: naktis (lt) Malgaşça: alina (mg) Manksça: oie (gv) Mokşa dili: ве (mdf) ( ve ) Norveççe: Bokmål: Lua hatası 110 satırında Modül:cinsiyet_ve_numara: "mf" cinsiyet belirticisi geçerli değil.. Özbekçe: kech (uz) kecha (uz), tun (uz) Rusça: ночь (ru) (noçʹ) Sırp-Hırvatça: Latin: noć (sh) Slovakça: noc (sk) Somalice: habeen (so) Tatarca: төн (tt) (tön) Latin: tön (tt) Kırım Tatarcası: gece (crh) Türkçe: Eski Türkçe: 𐰛𐰃𐰲𐰀‎ (otk) (𐰛iča) Osmanlı Türkçesi: گیجه‎ (ota) Türkmence: gije (tk) Udmurtça: уй (udm) (uj) Uygurca: keqə (ug), tün (ug) Yunanca: Modern Yunanca: νύχτα (el) (nýchta)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "gece" maddesi

Belirteç

gece

1. gece vakti, geceleyin

Kırım Tatarcası

Söyleniş

• Heceleme: ge‧ce

Ad

gece

1. (zaman) gece