elbise

Türkçe

20. asrın başlarına ait bir elbise

Köken

Osmanlı Türkçesi البسه‎, Arapça البسه‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ɛl.bi.ˈse]
• Heceleme: el‧bi‧se

Ad

elbise (belirtme hâli elbiseyi, çoğulu elbiseler), sahiplik şekli elbise -si

1. (elbiseler) vücudu örtmek, kaplamak için kullanılan, genellikle kumaştan yapılan her türlü giyim eşyası

   eş anlamlıları: kıyafet, esvap, giyecek, giysi, libas, urba

   Üzerinde hafif elbiseler vardı, başı kavuksuzdu. — A. Kabaklı

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		elbise	elbiseler
belirtme		elbiseyi	elbiseleri
yönelme		elbiseye	elbiselere
bulunma		elbisede	elbiselerde
ayrılma		elbiseden	elbiselerden
tamlayan		elbisenin	elbiselerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	elbisem	elbiselerim
	belirtme	elbisemi	elbiselerimi
	yönelme	elbiseme	elbiselerime
	bulunma	elbisemde	elbiselerimde
	ayrılma	elbisemden	elbiselerimden
	tamlayan	elbisemin	elbiselerimin
2. tekil	yalın	elbisen	elbiselerin
	belirtme	elbiseni	elbiselerini
	yönelme	elbisene	elbiselerine
	bulunma	elbisende	elbiselerinde
	ayrılma	elbisenden	elbiselerinden
	tamlayan	elbisenin	elbiselerinin
3. tekil	yalın	elbisesi	elbiseleri
	belirtme	elbisesini	elbiselerini
	yönelme	elbisesine	elbiselerine
	bulunma	elbisesinde	elbiselerinde
	ayrılma	elbisesinden	elbiselerinden
	tamlayan	elbisesinin	elbiselerinin
1. çoğul	yalın	elbisemiz	elbiselerimiz
	belirtme	elbisemizi	elbiselerimizi
	yönelme	elbisemize	elbiselerimize
	bulunma	elbisemizde	elbiselerimizde
	ayrılma	elbisemizden	elbiselerimizden
	tamlayan	elbisemizin	elbiselerimizin
2. çoğul	yalın	elbiseniz	elbiseleriniz
	belirtme	elbisenizi	elbiselerinizi
	yönelme	elbisenize	elbiselerinize
	bulunma	elbisenizde	elbiselerinizde
	ayrılma	elbisenizden	elbiselerinizden
	tamlayan	elbisenizin	elbiselerinizin
3. çoğul	yalın	elbisesi	elbiseleri
	belirtme	elbisesini	elbiselerini
	yönelme	elbisesine	elbiselerine
	bulunma	elbisesinde	elbiselerinde
	ayrılma	elbisesinden	elbiselerinden
	tamlayan	elbisesinin	elbiselerinin

elbise adının çekimi

Üst kavramlar

• giyim eşyası, giyim kuşam, giysi, kıyafet

Alt kavramlar

genel

alt elbise, askısız elbise, bale elbisesi, balo elbisesi, bandaj elbise, ceket elbise, çadır elbise, çağdaş elbise, çuval elbise, denizci elbisesi, egzersiz elbisesi, ev elbisesi, gece elbisesi, gömlek elbise, kayma elbise, küçük siyah elbise, lingerie elbise, midi elbise, parti elbisesi, prenses elbisesi, resmî elbise, sargı elbise, sırt dekolteli elbise, süveter elbise, şeffaf elbise, takım elbise, tuvalet model elbise, üst elbise vardiyalı elbise, yay elbisesi

elbise çeşitleri

abaye, áo dài, áo gấm, burka, chima jeogori, etek, gamurra, gecelik, gelinlik, gharara, gomesi, hangerok, jellabiya, jilbāb, kimono, lehenga sari, mayo, muumuu, pareo, qaspeq, stola, taç giyme kıyafeti, toga, tütü, yukata

Kelime birliktelikleri

• elbise askısı, elbise bedeni

Türetilmiş kavramlar

• elbisece, elbiseci, elbisecik, elbiseli, elbisesiz, elbiseyken, elbiseyle, elbiseyse

Çeviriler

elbise

Almanca: Kleid (de) n İsviçre Almancası: Kleid (de) n Azerice: geyinəcək (az), geyim (az), paltar (az) Arapça: لِبَاس‎ (ar) e (libās) Felemenkçe: jurk (nl); kleed (nl) Fince: vaate (fi) Fransızca: vêtement (fr) e İngilizce: clothes (en) ç; dress (en) İspanyolca: kled (es) İsveççe: klänning (sv) g İtalyanca: roba (it) d Karaçay-Balkarca: oprak (krc) Kırgızca: kiyim (ky), kiyim-keçek (ky) Özbekçe: kiyim (uz) Rusça: платье (ru) (platʹye), одежда (ru) (odejda), одеяние (ru) (odeyaniye) Tatarca: Kırım Tatarcası: urba (crh) Türkçe: Eski Türkçe: çupra‎ (otk) (çupra), mindetü Osmanlı Türkçe: البسه‎ (ota) Türkmence: cul (tk), halat (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "elbise" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de elbise

Anagramlar

• sebile