Loading AI tools
Fransa kralı (1293-1350; hd. 1328-1350) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
VI. Philippe (1293 – 22 Ağustos 1350), Şanslı (Fransızca: le Fortuné[1]) olarak adlandırılır, Valois Hanedanı'ndan Fransa'nın ilk kralıydı. 1328'den ölümüne kadar hüküm sürdü.
| VI. Philippe | |
|---|---|
 | |
| Fransa kralı | |
| Hüküm süresi | 1 Nisan 1328 – 22 Ağustos 1350 |
| Taç giymesi | 29 Mayıs 1328 |
| Önce gelen | IV. Charles |
| Sonra gelen | II. Jean |
| Doğum | 1293 |
| Ölüm | 22 Ağustos 1350 Nogent-le-Roi, Eure-et-Loir, France |
| Defin | Saint-Denis Bazilikası, Paris |
| Eş(ler)i | Burgonya’lı Joan Blanche de Navarre |
| Çocuk(lar)ı | II. Jean Orléans Dükü Philippe Joan |
| Hanedan | Valois Hanedanı |
| Babası | Valois kontu Charles |
| Annesi | Anju Kontesi Margaret |
| Dini | Roma Katoliği |
Philip'in saltanatına, bir veraset anlaşmazlığın sonuçları hâkim oldu. Kral IV. Charles 1328'de öldüğünde, en yakın erkek akrabası yeğeni İngiltere'den III.Edward'dı, ancak Fransız soyluları Charles'ın baba tarafından kuzeni Philippe'yi tercih etti. İlk başta Edward, Philip'in tahta geçişini kabul ediyor gibiydi, ancak Philip'le bir dizi anlaşmazlığın ardından Fransa tahtına hak iddia etti. Sonuç, 1337'de Yüz Yıl Savaşı'nın başlangıcıydı.
Denizdeki ilk başarılarından sonra, Philip'in donanması 1340 yılında Sluys Muharebesi'nde imha edildi ve savaşın toprakta gerçekleşmesini sağladı. İngilizler Crécy Muharebesi'nde (1346) bir başka belirleyici avantaj elde ederken, Kara Ölüm Fransa'yı vurarak ülkeyi daha da istikrarsızlaştırdı. 1349'da Philip VI, Dauphiné'yi harap hükümdarı II. Humbert'tan satın aldı ve bu eyaletin hükûmetini torunu Charles'a emanet etti. VI. Philippe 1350'de öldü ve yerine oğlu II. Jean geçti.
Philip'in çocukluğu ve gençliği hakkında çok az şey kaydedildi, çünkü büyük ölçüde küçük bir kraliyet doğumuna sahipti. Philip'in babası, Fransa Kralı IV. Philippe küçük kardeşi olan Charles [2] hayatı boyunca kendisi için bir taht kazanmak için çabaladı, ancak hiçbir zaman başarılı olamadı. 1325'te öldü ve en büyük oğlu Philip'i Anjou, Maine ve Valois ilçelerinin vârisi olarak bıraktı.[3]
1328'de Philip'in ilk kuzeni IV. Charles, oğlu olmadan öldü ve dul eşi Jeanne d'Évreux'u hamile bıraktı.[3] Philip, tahtın iki baş hak sahibinden biriydi. Diğeri, Charles'ın kız kardeşi Isabelle'nın oğlu İngiltere Kralı III. Edward'dı. États généraux, 20 yıl önce kadınların Fransa tahtını miras alamayacağına karar vermişti. Isabelle'nin kendisinin sahip olmadığı bir iddiayı iletip iletemeyeceği sorusu ortaya çıktı.[4] Fransız baronları ve rahipleri ile Paris Üniversitesi papazları, miras hakkını annelerinden alan erkeklerin Salic yasasına göre dışlanmasına karar verdi. Philip, erkek hattında Fransa'nın III. Philippe'nin en büyük torunu olduğu için, IV. Philippe'nin anasoylu torunu ve III. Philippe'nin torunu olan Edward'ın yerine naip oldu.[5]
IV. Charles'ın dul eşinin çocuğunu doğurmayı beklediği dönemde Philip, V. Philippe'nin yeğeni Navarralı Joan'a karşı oluşturduğu modelin ardından Fransız kodamanların desteğiyle naipliğe yükseldi.[4] 9 Şubat 1328'den Jeanne d'Évreux'un Blanche adında bir kızı doğurduğu 1 Nisan'a kadar resmi olarak naipliği elinde tuttu.[6] Bu doğum üzerine Philip kral seçildi ve 29 Mayıs 1328'de Reims'deki Katedralde taç giydi. Tahta yükseldikten sonra, Philip, Fécamp Başrahibi Pierre Roger'ı, Akitanya ve Gaskonya Dükalığına bağlılık yemini etmek üzere İngiltere Kralı III.Edward'ı çağırması için gönderdi.[7] Philip'ten sonraki ikinci çağrının ardından Edward, 6 Haziran 1329'da Amiens Katedrali'ne geldi ve sonraki yıllarda daha fazla anlaşmazlığa neden olacak şekilde yeminini verdi.[7]
Philip'in hükümdarlığı krizlerle boğuştu, Flandre ile Cassel Savaşı'nda (Ağustos 1328) Philip'in güçlerinin popüler bir devrim tarafından yerinden edilen I. Louis, Flanders Kontu'nu yeniden tahtına oturttuğu askeri bir başarı ile başlamasına rağmen.[8] Philip'in karısı, Joan, yokluğunda naip olarak yeterliliğinin ilk gösterisini yaptı.
Philip başlangıçta III. Edward ile nispeten dostane ilişkiler yaşadı ve 1332'de birlikte bir haçlı seferi planladılar ama bu asla hayata geçirilmedi. Bununla birlikte, Akitanya Dükalığı'nın durumu acı bir nokta olarak kaldı ve gerginlik arttı. Philip, 1334'te İskoçya Kralı II. David'ı sığınacak yer verdi ve Edward'ı kızdıran, çıkarlarının savunucusu olduğunu ilan etti.[9] 1336'da, henüz açıkça savaşta olmasalar da düşmandılar.
Philip, Avignon Papalığı ile Kutsal Roma İmparatoru IV. Ludwig arasında bir anlaşmayı başarıyla engelledi, ancak Temmuz 1337'de Ludwig, III. Edward ile bir ittifak yaptı.[10] İngiltere ile son ihlal, Robert'ın bir miras almaya çalışmak için sahtecilik yaptıktan sonra, Edward'ın eskiden Philip'in güvenilir danışmanlarından biri olan Artois'lı Robert'a sığınak vermesi ile gerçekleşti. Philip ve Edward arasındaki ilişkiler kötüleştikçe, Robert'ın İngiltere'deki konumu güçlendi.[11] 26 Aralık 1336'da Philip resmen Robert'ın Fransa'ya iade edilmesini talep etti.[11] 24 Mayıs 1337'de, Philip Edward'ın Akitanya'ya itaatsizlik ve "kralın ölümcül düşmanı" Artois'li Robert'ı koruduğunu açıkladı.[12] Böylelikle, Edward'ın Akitanya'nın elinden alınmasına misilleme olarak Fransa tahtına ilişkin yenilenmiş iddiasıyla karmaşıklaşan Yüz Yıl Savaşları başladı.
Temmuz 1313 tarihinde, Philippe, Burgonya Dükü II. Robert ile IX. Louis'in en genç kızı Agnes çiftinin kızları Joan ile evlendi. Çok zeki bir kadın olan Joan, uzun askeri seferlerde naiplik yapmış, Fransa'nın gerçek hükümdarı ve tacın arkasındaki beyin olarak kabul edilmiştir. Çocukları:
Joan 1348 yılında öldükten sonra, Philippe 11 Ocak 1350 tarihinde Blanche de Navarre ile evlendi. Bu evlilikten tek kızları Joan, Aragon'lu I. Jean ile evlenmek üzere çıktığı seyahat sırasında öldü.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
