Rum (eyalet)

Rum Eyaleti veya Rum Beylerbeyliği (Rumiyye-i Sugra) 1398'de kurulan Osmanlı Devleti eyaleti.

Eyâlet-i Rûmiyye-i Suğra / Eyâlet-i Sivas Osmanlı İmparatorluğu Eyaleti ← 1398–1864 → Rûm Eyaleti / Sivas Eyaleti harita üzerinde Rûm Eyaleti (1609) Merkez Tokat, Amasya, Sivas[1] Tarih  - Kuruluş 1398  - Kaldırılış 1864

Tarihi

Rum Eyaleti'nin merkezi ilk önce Tokat, sonra Amasya 1526'dan itibaren ise Sivas olmuştur. 1461'de Trabzon, 15. yüzyılın ikinci yarısında Akkoyunlular'dan alınan Karahisar-ı Şarki (Şebinkarahisar), 1515'te Safevilerden alınan Kemah ve Bayburt, 1516'da Memlüklere bağlı Dulkadiroğlu Beyliğinden alınan Malatya sancak olarak buraya bağlandı. En geniş döneminde Sivas, Amasya, Tokat, Canik, Çorum, Bozok, Trabzon, Karahisar-ı Şarki, Kemah, Bayburt ve Malatya sancaklarını kapsıyordu. Yönetim zorlukları baş gösterince Karahisar-ı Şarki, Kemah, Bayburt ve Trabzon sancakları Erzurum Eyaleti'ne, Malatya sancağı Dulkadir Eyaleti'ne bağlandı. 16. yüzyılın sonlarından Trabzon Sancağı Erzurum Eyaleti'nden ayrılarak ayrı bir eyalet oldu. 17. yüzyılda kapladığı alan 82.500 km²'dir. Bugünkü Türkiye Cumhuriyeti idari haritasına göre dokuz ili (Sivas, Amasya, Çorum, Samsun, Sinop, Yozgat, Tokat, Kayseri'nin doğusunu ve Ordu'nun batısını) kapsar ve 10 sancaktan oluşurdu. Bunlar; Sivas, Amasya, Bozok (Yozgat), Divriği, Canik (Samsun'un doğusu ve Ordu'nun batısı), Arabgir (Arapkir), Çorum, Tokat, Zile ve Keskin'dir. 1864 yılında kabul edilen Teşkil-i Vilâyet Nizamnâmesi ile Rum Eyaleti kaldırılmış yerine Sivas Vilayeti kurulmuştur.

İdari yapı

Eyaletin 18. yüzyıldaki sancakları:^[2]

1. Sivas Sancağı (Paşa Sancağı)
2. Amasya Sancağı
3. Canik Sancağı
4. Divriği Sancağı
5. Arapgir Sancağı
6. Çorum Sancağı
7. Bozok Sancağı
8. Tokat Sancağı
9. Zile Sancağı