Karaca ailesi

Karaca veya Karatza (Yunanca: Καρατζάς Karatzas, Rumence: Caragea), Osmanlı İmparatorluğu'nun ileri gelen ailelerinden ve 16. yüzyılın sonlarından itibaren Eflak gibi Tuna Beylikleri'nde hospodar ve boyar olarak varlığını sürdürmüş Bizans ve Fener Rum kökenli bir prens hanesidir. Soy, Almanya'da varlığını sürdürmektedir.

Köken

Karaca Hanedanı'nın^[1] kökeni Bizans İmparatorluğu'na, muhtemelen başkent Konstantiniyye'ye dayanmaktadır. Ailenin tarihinden en erken söz edilenler tarihçi Anna Komnene'nin Alexiad kitabında mevcuttur. 1091 yılında İmparator I. Aleksios Komnenos, Argyros Karatzas'ı Dalmaçya'ya gönderdi ve 1094 yılında Dirrahium ve Filibe'ye doux olarak atadı.^[2] 1453 yılında İstanbul fethedilince, Eusthatios Karaca, Patrik II. Gennadios Scholarius ile Fatih Sultan Mehmet arasında aracı olarak görev yapmıştır.

1591'de Konstantin Karaca, Moldavya'daki Büyük Postelnik rütbesine atandı ve bu nedenle ailenin iki prenslikten birinde tasdik edilen ilk üyesi oldu. Bu nesilden başlayarak, ailenin soyağacını yeniden inşa etmek mümkündür.

Hanedanın önemli üyeleri

• Patrik III. İoannakios (c. 1700-1793) İpek Başpiskoposu, 1739-1746 yılları arasında Sırp Patriği ve 1761-1763 yılları arasında Kostantiniye Ekümenik Patriği.
• Nikolas Karaca (1737-1784) – Eflak hükümdarı (1782-1783).
• İoan Corc Karaca (1754-1844) – Eflak hükümdarı (1812-1818).
• Ralu Karaca (1799-1870) - Bükreş'te "Cişmeaua Roşie" adlı ilk tiyatronun kurucusu.
• Yanko Karaca Paşa (1835-1894) - subay, diplomat (Konstantin'in babası).
• Aristide Karaca (1861–1955) – doğa bilimci (entomolog), hukukçu, Romanya Akademisi üyesi.
• Konstantin Karaca (1889–1950) – diplomat, hukukçu ve tarihçi, Romanya Akademisi ve Uluslararası Dürüstler'in onursal üyesi.
• Ekaterina Karaca (Ecaterina Olimpia Creţulescu, 1893–1993) - hayırsever ve insani yardım görevlisi.

Kaynakça

1. "Genealogical Tree of the Caradja Family" (PDF). 11 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Ekim 2021.
2. V. Laurent, "Argyros Karatzas, protokuropalates et duc de Philippopolis" , Revista Istorica 29 (1943), 203-210