Remove ads
Jules Bastien-Lepage (b Damvillers, Meuse, 1 Kasım 1848; d Paris, 10 Aralık 1884). Fransız ressam. En çok Saman Tarlası (1877, Mus. D'Orsay, Paris) gibi kırsal yaşamın duygusal sahneleriyle ve Fransa ve İngiltere'de yaygın olarak taklit edilen rustik dış mekan türü sahneleri ile tanınır. Aynı zamanda bir portreciydi.[1][2][3]
| Jules Bastien-Lepage | |
|---|---|
 Jules Bastien-Lepage, Sanatçının oto-portresi (yaklaşık 1880)
Paris, Orsay Müzesi. | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 1 Kasım 1848,Damvillers |
| Ölüm | 10 Aralık 1884 (36 yaşında), Paris10 Aralık ) |
| Defin yeri | Damvillers, Meuse Bölgesi |
| Alanı | ressam |
| Katıldığı akımlar | Realizm, İzlenimcilik, Natüralizm |
| Ünlü yapıtları | Saman Tarlası(1877), Jeanne d'Arc Sesleri Dinliyor(1879) |
Sadece on üretken yılla adını duyuran, mütevazı bir çiftçi ailesinin oğlu Jules Bastien-Lepage, Fransız ve uluslararası sanat sahnesinde önemli bir yer kazandı.[4] Bastien-Lepage ilk olarak 1867'de Verdun'da sanat eğitimi aldı ve ardından 1869'da Paris'e gitti. Alexandre Cabanel'in altında Ecole des Beaux-arts'a kabul edildi. Alexandre Cabanel ile Paris Salonunda ilk sergisini 1870'te yaptı ve 1874 Salonunda Bahar Şarkısı adlı eseri madalya kazandı.[1] 1874'te “Büyükbabamın Portresi”ni sergiledi.[5] Eser Salon Sergisi’nde üçüncülük madalyası kazandı.[6]
1875 ve 1876'da Prix de Rome yarışmasındaki iki başarısızlıktan sonra, Bastien-Lepage orijinal bir çalışma grubu oluşturmayı başardı. Olaylara realistlerin, büyüklerinin ve çağdaşlarının, açık tonları ve canlı dokunuşunu aldığı yeni resmin savunucularının gözünden bakmayı başardı.[7]
Saman Tarlası (1878), Jean-François Millet geleneğini takip eder ve Bastien-Lepage’in çalışmasını karakterize eden duygusal unsuru açığa çıkarır.[1] Saman Tarlası (1877, Musée d'Orsay), Ekim Sezonu (1878, Melbourne National Gallery of Victoria), Père Jacques (1881, Milwaukee Art Center) ve Kırsal Aşk (1882, Moskova) ile Salon'da halkı büyüledi.[7]
Başarılı olduktan sonra sanatçı, özellikle İngiltere, İsviçre ve İtalya'ya seyahat etti ve sadece manzaraları değil, aynı zamanda çocukların ve ergenlerin kahramanları olan kırsal ve kentsel yaşamlarını çizdiği portreler ve tür resimleri arasında kalan resimleri de geri getirdi. Petit colporteur endormi (1882, Tournai, musée des Beaux Arts) veya The London Bootblack (1882, Musée des Arts Décoratifs).[7]
1879'da yazar Émile Zola onu "Courbet ve Millet'nin torunu" ve natüralizmin önde gelen ışıklarından biri olarak kabul etmiştir.[4]
En başta gelen eserlerinden, Jeanne d'Arc Sesleri Dinliyor'la, Jeanne d'Arc'ı bir Lorraine köylüsü olarak betimlemiştir.[1] 1880 Salonundaki eleştirmenler, Bastien-Lepage'ın Jeanne d'Arc'ın ruhsal uyanışını ifade etmek için poz ve yüz ifadesini kullanmasını övdü, ancak azizlerin dahil edilmesinin onun natüralist tarzıyla çeliştiğini gördü.[8]
Remove ads
Bastien-Lepage hem izlenimcilikle olan etkileşimden ötürü bir natüralist olarak anılabilir ancak özellikle de köy yaşamından seçtiği konulardan ötürü aynı zamanda bir gerçeki ressam olarak sayılır.
Köylüleri ve kırsal yaşamı natüralist tasvirleri, o zamanlar salonlardaki akademik resimlere yeni bir alternatif olarak görülüyordu. Empresyonistlerin aksine, Bastien-Lepage teknik imkânını alla prima yaklaşımı için tamamen terk etmedi. Bunun yerine, cam stüdyolarında doğal ışık altında birkaç hafta boyunca resimlerini yaptı. Büyük resimleri, neredeyse fotoğraf benzeri gerçekçilik ve tuvalin yalnızca ayrıntıyı düşündüren geniş alanlarının bir kombinasyonuydu. Etki benzersiz ve güçlüydü. 1870'lerin sonlarında, Bastien-Lepage'ın bir ressam olarak statüsü Empresyonistleri bile gölgede bıraktı. Ona sanatçıların ve eleştirmenlerin övgüsünü kazandıran sadece tekniği değildi; resimle ilgili felsefesiydi. Bastien-Lepage, sanatçının bildiklerini resmetmeye, doğanın gerçeklerinin çalışmalarına rehberlik etmesine izin verdiğine inanıyordu. Resimleri, insanların ilişki kurabileceği bir şekilde tasvir edilen, kırsal yaşamın romantik olmayan bir görünümü idi.[5]
Remove ads
Jules Bastien-Lepage'ın 10 Aralık 1884'te Rue Legendre'deki Paris stüdyosunda ölmesinden sonraki gün, dünya basını erken ölümünü ve Fransa'nın Meuse bölgesindeki Damvillers'deki aile mezarlığına gömüldüğünü duyurdu.[7]
Jeanne d'Arc Sesleri Dinliyor, 1879, Tuval üzerine yağlıboya, Metropolitan Museum of Art
Saman Tarlası, 1877, Tuval üzerine yağlıboya,Orsay Müzesi
Yorgun, 1881, tuval üzerine yağlıboya, Ulusal Sanat, Mimarlık ve Tasarım Müzesi
Patateslerin Hasatı, 1878, Victoria Ulusal Galerisi
Kır aşkı / Köy Aşıkları, 1882, tuval üzerine yağlıboya, Puşkin Güzel Sanatlar Müzesi
Çobanlara Müjde, 1875, Victoria Ulusal Galerisi
Diyojen 1877, Marmottan Monet müzesi, Paris
La Communiante, 1875, musée des Beaux-Arts de Tournai
Sarah Bernhardt portresi, 1879, Legion of Honor müzesi, San Francisco
Sarah Bernhardt portresi, 1879, Legion of Honor müzesi, San Francisco
Şemsiyeli Kadın, 1879, Fitzwilliam Müzesi
Tüm Ruhlar Günü, 1878. Güzel Sanatlar Müzesi, Budapeşte
Jacques Baba, 1881, tuval üzerine yağlı boya, Milwaukee Sanat Müzesi
Jacques Baba(detay), 1881, tuval üzerine yağlı boya, Milwaukee Sanat Müzesi
Balık tutan çocuklar, 1881,
Pas Mèch - Hiçbir Şey Yapmıyor,tuval üzerine yağlı boya,1882, İskoç Ulusal Galerisi
Zavallı Çocuk,1881, Victoria Ulusal Galerisi
Kör Dilenci, 1882, tuval üzerine yağlı boya, Tournai Güzel Sanatlar Müzesi
Büyükbabamın Portresi,1874, Musée des Beaux-Arts Jules Chéret, Musée d'Orsay
Otoportre
Otoportre
Ophelia, 1881, Nancy Güzel Sanatlar Müzesi
_.jpg)
_-_Google_Art_Project.jpg)
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads