Paul von Hindenburg

Paul von Hindenburg (2 Ekim 1847, Posen – 2 Ağustos 1934, Neudeck), Prusyalı-Alman mareşal ve devlet adamıdır. 1925-1934 yılları arasında Almanya'nın ikinci cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

Mareşal Paul von Hindenburg
Almanya Cumhurbaşkanı
Görev süresi 12 Mayıs 1925 - 2 Ağustos 1934
Şansölye	Hans Luther (1925–1926) Wilhelm Marx (1926–1928) Hermann Müller (1928–1930) Heinrich Brüning (1930–1932) Franz von Papen (1932) Kurt von Schleicher (1932–1933) Adolf Hitler (1933–1934)
Yerine geldiği	Friedrich Ebert
Yerine gelen	Adolf Hitler (Führer olarak)
Almanya Genelkurmay Başkanı
Görev süresi 29 Ağustos 1916 - 3 Temmuz 1919
Hükümdar	II. Wilhelm
Yerine geldiği	Erich von Falkenhayn
Yerine gelen	Wilhelm Groener
Kişisel bilgiler
Doğum	Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg 2 Ekim 1847(1847-10-02) Posen, Alman Konfederasyonu
Ölüm	2 Ağustos 1934 (86 yaşında) Neudeck, Doğu Prusya, Nazi Almanyası (Günümüzde Ogrodzieniec, Polonya)
Partisi	Bağımsız
Evlilik(ler)	Gertrud von Hindenburg
Çocuk(lar)	Oskar von Hindenburg, Irmengard Pauline von Hindenburg, Annemaria von Hindenburg
Mesleği	Asker
Dini	Lutheran
Ödülleri
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Prusya  Alman İmparatorluğu  Weimar Cumhuriyeti
Hizmet yılları	1866-1911 1914-1919
Rütbesi	Generalfeldmarschall
Çatışma/savaşları	Avusturya-Prusya Savaşı, Fransa-Prusya Savaşı, I. Dünya Savaşı

İlk yılları

Wahlstatt'ta bir öğrenci olarak Paul von Hindenburg (1860)

Prusyalı aristokrat Robert von Beneckendorff und von Hindenburg (1816-1902) ve eşi Luise Schwickart 'ın (1825-1893) oğlu olarak Prusya'da, Posen'de doğdu. Hindenburg, 1866'da bir muhafız alayında Teğmen oldu. 1866 ve 1870-1871 savaşlarına katıldı. 1877-1878'de kurmay eğitimi gördü, yüzbaşılığa yükseldi ve daha sonra değişik birliklerde ve kadrolarda görevlendirildi. 1888'den 1893'e kadar Savaş Bakanlığı'nda şube başkanı, 1893'te Alay komutanı, 1894'te Yarbay, 1897'de Tümgeneral, 1900'de Korgeneral ve Tümen komutanı, 1903'te IV. Kolordu'nun Korgenerali, 1905'te Piyade Generali oldu. Prusya ordusunda uzun süre görev yaptıktan sonra 1911 yılında ilk kez emekli oldu.

I. Dünya Savaşı'nda

1914 yılında Mareşal Hindenburg

Paul von Hindenburg 1914'te I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesinin ardından tekrar orduya çağrıldı ve sekizinci Ordu komutasına verildi. Rus ordularına karşı Masurian Gölleri Savaşı'nda ve Tannenberg Muharebesi'nde kazandığı zaferle 66 yaşında tüm ülkenin ilgi odağı oldu. Bu başarıları Hindenburg'u ulusal kahraman yaptı. Daha sonra Kasım 1914'te, Łódź Muharebesi'nden sonra, Hindenburg Mareşal rütbesine terfi etti. 1916'da tüm Alman Kara Kuvvetlerinin komutanı oldu. Eylül 1918 tarihinde, general Erich Ludendorff İtilaf Devletleri ile ateşkes yapılmasını tavsiye etti ancak Ekim ayında fikrini değiştirdi ve protestolarda istifası istendi. Ludendorff istifa etti ve onu Hindenburg'un istifasını takip edeceğini bekledi ama Hindenburg, krizin bu saatinde komutası altındaki askerleri terk edemeyeceği gerekçesiyle istifa etmeyi reddetti. Ludendorff bunun için Hindenburg'u asla affetmedi.

Savaştan sonraki siyasi kariyeri

1919 yılında tekrar emekli oldu ancak Hindenburg 1914 yılında başlayan ve 1918 yılında yenilgi ile sonuçlanan savaşın patlak vermesi sorumluluğunu araştıran bir Reichstag Komisyonu huzurunda ifade vermeye çağrıldı. Komisyonu huzurunda Hindenburg'un nasıl görüneceği merakla beklenen bir kamu olayı idi. Komisyonun huzuruna çıktığı zaman Alman yenilgisinin sorumluluğu hakkında sorulan sorulara cevap vermeyi reddetti ve bunun yerine Ludendorff'un avukatı tarafından önceden hazırlanan bir açıklamayı okudu.

Ölümü

Paul von Hindenburg 1933 sonbaharından itibaren sık sık hastalandı ve güncel politik olaylar üzerinde etkili olamadı. Hindenburg, 2 Ağustos 1934'te Doğu Prusya'nın Neudeck kentindeki evinde akciğer kanserinden 86 yaşında ölene kadar görevde kaldı. Bir gün önce Hitler, Hindenburg'un ölüm döşeğinde olduğu haberini aldı. Daha sonra bakanlar kabinesi, Hindenburg'un ölümü üzerine başkanlık makamının kaldırılacağını ve yetkilerinin Führer und Reichskanzler unvanı altında birleştirileceğini öngören "Reich'ın En Yüksek Eyalet Dairesi Hakkında Kanun"u meclisten geçirdi.^[2]

Hindenburg'un ölümünden iki saat sonra, bu yasanın bir sonucu olarak, Hitler'in artık hem Almanya'nın devlet başkanı hem de hükûmet başkanı olduğu ve böylece yasal olarak görevden alınabileceği son çarenin ortadan kaldırıldığı ve mutlak diktatör statüsünü pekiştirdiği açıklandı. Hitler, cumhurbaşkanlığının Hindenburg ile "ayrılmaz bir şekilde birleştiğini" ve bu unvanın bir daha kullanılmasının uygun olmayacağını kamuoyuna duyurdu.

Gerçekte, Hitler, Hindenburg'un muhtemelen o yıl hayatta kalamayacağını Nisan 1934'ten beri biliyordu. Hindenburg'un ölümünden sonra devlet başkanı olma teklifini desteklemeleri amacıyla Alman Silahlı Kuvvetlerini ele geçirmek için hararetle çalıştı. 11 Nisan'da Hitler, Werner von Blomberg, ordu komutanı Werner von Fritsch ve deniz kuvvetleri komutanı Erich Raeder ile yaptığı bir toplantıda Hindenburg'un yerini almasını açıkça önerdi. Silahlı kuvvetlerin desteğine karşılık, SA'yı bastırmayı kabul etti ve silahlı kuvvetlerin, Almanya'daki tek silah taşıyıcısı olacağına söz verdi. Raeder hemen kabul etti, ancak Fritsch, kıdemli generallerin Hitler'i Hindenburg'un halefi olarak oybirliğiyle desteklemeyi kabul ettiği 18 Mayıs'a kadar destek vermedi.

Hitler, 19 Ağustos 1934'te, Alman halkına Führer görevini üstlenmesini onaylayıp onaylamadıkları sorulan bir halk oylaması yaptı. Ja (Evet) oyu, oyların % 90'ını oluşturdu.

Hindenburg'un iradesinin aksine, Tannenberg Anıtı'nda görkemli bir törenle eşinin yanına defnedildi. 1944'te Sovyetler yaklaşırken, oğlu Korgeneral Oskar von Hindenburg ailesinin cenazesini Batı Almanya'ya taşıdı. II. Dünya Savaşı'ndan sonra Polonyalılar Tannenberg Anıtı'nı yerle bir etti.

Hindenburg ve eşinin kalıntıları şu anda Marburg'daki St. Elizabeth Kilisesi'nde gömülüdür.