Fahrettin Kırzıoğlu

Vikipedi'den, özgür ansiklopediden

Fahrettin Kırzıoğlu, tam adı Mehmet Fahrettin Kırzıoğlu (10 Mart 1917, Mamaş, Kars - 10 Şubat 2005, Ankara), Türk tarihçi ve yazar. En çok Kafkasya, Kars ve Doğu Anadolu üzerine çalışmalar yapan Kırzıoğlu,[1] Kürtler, Lazlar, Hemşinliler ve Gürcülerin Türk kökenli olduğunu iddia etmiştir. Türkiye'de ırkçı-milliyetçi tarih öğretisinin kurucularından biri olarak tanımlanır.[2]

Pratik Bilgiler Doğum, Ölüm ...
Fahrettin Kırzıoğlu
DoğumMehmet Fahrettin Kırzıoğlu
10 Mart 1917
Mamaş
Ölüm10 Şubat 2005 (87 yaşında)
Ankara, Türkiye
Kapat

Hayatı

Kırzıoğlu Mehmet Derviş Efendi ve Hâfıza Hesna Hoca Hanım'ın ilk çocuğu olarak 1917'de Kars'ta doğdu. Kumuk kökenlidir, Kumuk Cüngütey köyden göçen ailede doğdu.[3] Liseye kadarki eğitimini Kars'ta tamamlayan Kırzıoğlu, 1934'te Erzurum Lisesi'nden mezun oldu ve İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni kazandı. Kırzıoğlu ailevi sebeplerden dolayı bölüme devam edemedi ve 1936-1937 yılları arasında Posof'ta halk edebiyatı derlemeleri yaptı. Sonraki yıllarda Kars Lisesi'nde tarih öğretmenliği yapan Kırzıoğlu, 1946 yılında İstanbul Üniversitesi Tarih bölümünde mezun oldu. Sonraki dokuz sene çeşitli şehirlerde tarih öğretmenliği yaptı. Sırasıyla Millî Eğitim Bakanlığı Arşiv Dairesinde müdür yardımcılığı, Türk Ansiklopedisi'nde uzmanlık ve Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmeni İşbaşında Yetiştirme Bürosunda şube müdürlüğü yaptı. 1967 yılında, "Osmanlıların Kafkas Ellerini Fethi" adlı doktora tezini vererek Erzurum Atatürk Üniversitesi Tarih Bölümünde öğretim görevlisi, 1982 yılında ise Anı Şehri Tarihi adlı çalışmasıyla profesör oldu.[4]

Tarihçiliği

Özetle
Bakış açısı

Kırzıoğlu çalışmalarını genel olarak Türkiye coğrafyasında var olan veya bu coğrafyayla ilişkilendirdiği halkların Türk olduğunu ispatlamaya hasretmiştir. Bunun için kendine özgü bir metodoloji geliştirmiştir. M. Fahrettin Çelik adıyla 1939 yılında yayımladığı bir kitapta Malakanların Ural kolu (Ugor) Türklerinden olduğunu, bu halkın Ruslaştırılması için çalışıldığını yazmıştır[5] Bu metodolojiyi Alman araştırmacılar Wolfgang Feurstein ve Tucha Berdsena, şu şekilde tanımlamıştır:

Kırzıoğlu başka dildeki yer adlarını Türkçe yer adları olarak göstermek için de benzer bir metodolojiye başvurmuştur. Ele aldığı yer adlarına eski isim uydurup o yer adının zaman içinde değişim geçirdiğini savlamıştır. Çalışmalarında üzerinde çok durduğu ve Gürcüce Ahaltsihe'den gelen "Ahıska" adı bu örneklerden biridir. Kırzıoğlu Ahıska adının, gerçekte var olmayan 482 yılından kalma bir kaynakta "Ak-Eska" olarak geçtiğini belirtir ve ayrıca Dede Korkut Kitabının 16. yüzyılda derlenen[7] Dresden nüshasında geçen "Ak Sıka Kalesi" ifadesini Beyaz Kale Kalesi olarak yorumlayan yazar, bu savı üzerinden kelimeyi Türkçeyle ilişkilendirerek Ahıska'nın çok eski bir Türklük bölgesi olduğunu iddia eder. Fakat Ahıska ismi, Gürcüce yeni kale anlamına gelen Ahal-Tsikhe (ახალ-ციხე) birleşik kelimesinden gelir.[8][9][10][11]

Kırzıoğlu'nun Kars isminin Karsak isimli Türk boyundan geldiği ile ilgili iddiası, akademisyenlerce görmezden gelinmiş ve "savunulamayacak" bir görüş olarak değerlendirilmiştir.[12]

Benzer bir örnek olarak Çoruh havzasında bulunan Klarceti yer adının Halaç adlı Türk boyundan geldiğini ve aslının Halaç yurdu anlamına gelen K(a)larcet olduğunu iddia eder.[13] Bu iddiayı desteklemek amacıyla Gürcücede a ünlüsünün bulunmadığı dezenformasyonuna başvurur. Fakat Gürcücede a ünlüsü bulunduğu gibi Halaçlar ise İran ve Afganistan'da yaşayan bir Türki halktır.[14][15]

Kırzıoğlu'na getirilen erken tarihli eleştirilerden biri onunla aynı dergide yazılar yayımlayan Aküzüm'e aittir. "Kırzıoğlu M. Fahrettin'e Cevap: Şeyh Şamil Adlı Oyun ya da Bir Yazarın Fobisi" adlı yazısında Kırzıoğlu'nun Türk folklorunun özellikle Kafkasya'yla ilgili konularında saplantıları olduğunu savunmuştur.[16]

Devlet destekli bir tarihi anlatı inşa ettiği iddia edilen Kırzıoğlu,[17] yaşadığı dönemde DTCF öğretim üyeleri tarafından şehir ortamındaki taşralı olarak görülüyor ve eserleri küçümseniyordu.[18]

1973 tarihli PIAC konferansındaki konuşmasında Kürtlerin bir Türk boyu olduğunu iddia eden Kırzıoğlu'na dönemin akademik çevresinden Prof. Dr. Şerif Baştav, Prof. Dr. Zeynep Korkmaz, Prof. Dr. Talat Tekin ve Prof. Dr. Osman Fikri Sertkaya ciddi eleştiriler getirmiş; iddialarının asılsız olduğunu savunmuşlardır.[19][20] Kırzıoğlu ve çevresinin Kürtlerin Türklüğü hakkındaki iddialarını tenkit eden Sertkaya, bu konuda yazmaması konusunda istihbarat tarafından uyarıldığını iddia etmiş ve yazmayı ileriki bir tarihe ertelediğini kaydetmiştir.[21]

Tarihçi Candan Badem'e göre Kırzıoğlu'nun tarihçiliği, yöntem ve zihniyet bakımından sorunludur; eserleri yalan, uydurma ve çarpıtma içerir. Bu içeriklere dair bir örnek olarak yazarın Ruslara ait olduğunu iddia ettiği fakat gerçekte var olmayan; kaynağı veya dayanağı bulunmayan "1855 tarihli arazi nizamnamesi”nden bahseder.[22]

Kitapları

  • Kürtlerin Kökü, 1963
  • Her Bakımdan Türk olan Kürtler: I. Bölüm, Tarih Bakımından Kürtler'in Türklüğü, 1964
  • Kürtler'in Türklüğü: Tarih Dil Antropoloji Etnografya, Etnoloji, Milli destanlar, Gelenekler ve Folklor Bakımlarından İncelemeler, 1968
  • Osmanlılar'ın Kafkas - Ellerini Fethi (1451-1590), 1976
  • Gürcistan’da Eski Türk İnanç ve Geleneklerinin İzleri, 1976
  • Anı şehri tarihi (1018-1236) Kars-Arpaçayı Boyları Eski Merkezi, 1982
  • Dağıstan, Aras, Dicle, Altay ve Türkistan Türk boylarından Kürtler, 1984
  • Yukarı-Kür ve Çoruk boyları'nda Kıpçaklar: İlk-Kıpçaklar (M.Ö. VIII-M.S. VI. yy.) ve son-Kıpçaklar (1118, 1195) ile Ortodoks-Kıpçak Atabekler Hükûmeti (1267-1578), Ahıska/Çıldır Eyâleti Tarihi'nden, 1992
  • Karadeniz Bölgesindeki Türk Boylarından Lazlar ve Hemşinlilerin Tarihçesi, 1994
  • Gence-Karabağ/Aran ve Şirvan'dan oluşan Kuzey-Azerbaycan'da İslam fethi öncesi Türklüğü Tanıtan Albanlar Tarihi Üzerine, 1994

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Dış bağlantılar

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.