Canlı USB, önyüklenebilen tam bir işletim sistemi içeren taşınabilir bir USB'ye bağlı harici veri depolama aygıtıdır. Terim, USB flash sürücüleri anımsatır, ancak sırasıyla "canlı HDD" ve "canlı SSD" olarak adlandırılsalar da, harici bir sabit disk sürücüsünü veya yarıiletken sürücüyü kapsayabilir. Canlı CD'lerden sonraki evrimsel adımdır, ancak yazılabilir depolamanın ek avantajıyla, önyüklenen işletim sisteminde özelleştirmelere izin verir. Canlı USB'ler, sistem yönetimi, veri kurtarma veya test sürüşü için gömülü sistemlerde kullanılabilir ve USB cihazına ayarları kalıcı olarak kaydedebilir ve yazılım paketlerini yükleyebilir.
Önyükleme sorunları olan bir bilgisayarı onarmak için, teknisyenler genellikle önyüklenebilir ortamda hafif işletim sistemleri ve bir komut satırı arabirimi kullanır. Grafik kullanıcı arayüzüne sahip ilk canlı CD'lerin geliştirilmesi, teknisyen olmayanların arızalı bilgisayarları onarmasını mümkün kıldı. Canlı CD'lerin çoğu Linux tabanlıdır ve bilgisayarları onarmaya ek olarak, bunlar bazen işletim sistemleri olarak kendi başlarına kullanılır.
Kişisel bilgisayarlar, 2000'lerin başında USB önyüklemesini başlattı; Macintosh bilgisayarlar, 1999'da AGP grafikli Power Mac G4 ve yuvadan yüklemeli iMac G3 modelleriyle başlayarak işlevselliği tanıttı.[1] Intel tabanlı Mac'ler, bu işlevi macOS'u USB'den başlatarak taşıdı.[2] Özelleştirilmiş USB tabanlı önyükleme, IBM tarafından 2004 yılında Taşınabilir SoulPad'li Bilgisayarların Reenkarnasyonu ve bir FireWire aygıtından Boot Linux ile önerildi.[3][4]
Canlı USB'ler, canlı CD'lerin birçok avantajını ve sınırlamasını paylaşır ve ayrıca kendilerininkini de içerir.
Faydalar
Canlı CD'lerin aksine, önyükleme aygıtında bulunan veriler değiştirilebilir ve aynı aygıtta ek veriler depolanabilir. Bir kullanıcı tercih ettiği işletim sistemini, uygulamaları, yapılandırmayı ve kişisel dosyalarını yanlarında taşıyabilir ve tek bir sistemi birden çok kullanıcı arasında paylaşmayı kolaylaştırır.
Canlı USB'ler, kullanıcıların USB cihazını yanlarında kolayca taşıyabilmeleri veya güvenli bir yerde (örn. kasa) muhafaza edilebilmesine imkan sağalr. Öte yandan, bir USB aygıtı kolayca kaybolur veya çalınır, bu nedenle veri şifreleme ve yedekleme, tipik bir masaüstü sisteminden daha da önemlidir.
USB flaş aygıtlarında hareketli parçaların olmaması gerçek rastgele erişime izin verir, böylece sabit sürücülerin veya optik ortamın dönme gecikmesini ve arama süresini önler, bu da küçük programların yerel bir sabit diskten veya canlı CD'den daha hızlı bir USB flash sürücüden başlayacağı anlamına gelir. Ancak, USB aygıtları genellikle dahili sabit sürücülerden daha düşük veri aktarım hızları elde ettiğinden, USB 2.0 veya daha yenisini desteklemeyen eski bilgisayarlardan önyükleme çok yavaş olabilir.
Sınırlamalar
Ubuntu Linux gibi LiveUSB İşletim Sistemleri, tüm dosya sistemi yazma işlemlerini, bir kez dolduğunda veya flash sürücü alanı bittiğinde kullanılamaz hale gelen ve işletim sisteminin önyüklemeyi durduran bir casper dosya sistemi kaplamasına (casper-rw) uygular.
Eklenti kartlarındaki USB denetleyicileri (örn. ISA, PCI ve PCI-E) neredeyse hiçbir zaman önyükleme yapılamaz, bu nedenle yonga setlerinde yerel USB denetleyicileri olmayan sistemler (örn. böyle bir eklenti kartı aracılığıyla etkinleştirilir.
Bazı bilgisayarlarda, özellikle daha eski bilgisayarlarda, USB'den önyüklemeyi destekleyen bir BIOS bulunmayabilir. USB önyüklemesini destekleyenlerin çoğu, söz konusu aygıtı yine de başlatamayabilir. Bu durumlarda, bir bilgisayar genellikle bir başlangıç önyüklenebilir CD'si veya disket kullanılarak bir USB aygıtından önyüklemeye "yönlendirilebilir".[5][6][7]
Bazı Intel tabanlı Macintosh bilgisayarların USB aygıtlarından önyükleme yaparken sınırlamaları vardır - Genişletilebilir Ürün Yazılımı Arabirimi (EFI) ürün yazılımı USB sürücülerini tanıyabilir ve bunlardan önyükleme yapabilir, ancak bunu yalnızca EFI modunda yapabilir. Ürün yazılımı "eski" BIOS moduna geçtiğinde artık USB sürücülerini tanımaz. Macintosh olmayan sistemler, özellikle Windows ve Linux, tipik olarak EFI modunda başlatılamayabilir ve bu nedenle USB önyüklemesi, EFI aracılığıyla kolayca önyüklenebilen desteklenen donanım ve yazılım kombinasyonlarıyla sınırlı olabilir.[8] Ancak, Mac Linux USB Loader gibi programlar, bir Mac'te Linux-canlı USB'yi başlatma görevinin zorluklarını hafifletebilir. Bu sınırlama, BIOS modunda bir USB sürücüsü eklemek için Apple ürün yazılımı değiştirilerek veya BIOS'a olan bağımlılığı ortadan kaldırmak için işletim sistemleri değiştirilerek düzeltilebilir.
Tam gelişmiş bir kurulumda meydana gelen ek yazma döngüleri nedeniyle, flash sürücünün ömrü biraz azalabilir. Bu, kullanıcı oturumu kapatana kadar RAM'deki tüm değişiklikleri tutan canlı sistemler için özel olarak tasarlanmış sistemler için geçerli değildir. Bir USB flash kart okuyucu adaptöründeki yazma kilitli bir SD kart (Live SD olarak bilinir, canlı CD'nin katı hal karşılığı), flaş ortamındaki yazma işlemlerinden kaynaklanan herhangi bir görev döngüsünden kaçınmanın ve bu sorunu aşmanın etkili bir yoludur. Bir WORM cihazı olarak SD kartın esasen sınırsız bir ömrü vardır. Linux gibi bir işletim sistemi daha sonra canlı USB/SD karttan çalışabilir ve sistem değişikliklerini korumak için yazma için manyetik diskler gibi geleneksel ortamları kullanabilir;
Canlı USB'ler oluşturmak için çeşitli uygulamalar mevcuttur; örnekler arasında Universal USB Installer, Rufus, Fedora Live USB Creator ve UNetbootin yer alır. Multiboot canlı USB oluşturmak için kullanılabilecek yazılım uygulamaları da vardır; bazı örnekler arasında YUMI Multiboot Bootable USB Creator23 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.[9] ve Ventoy bulunur. Birkaç Linux dağıtımı ve canlı CD, aşağıdaki adımları otomatik olarak gerçekleştiren hazır komut dosyalarına sahiptir. Ek olarak, Knoppix ve Ubuntu'da ekstra uygulamalar yüklenebilir ve değişiklikleri saklamak için kalıcı bir dosya sistemi kullanılabilir. Bir temel kurulum, 16 kadar küçük bir aralıktaMiB'den (Tiny Core Linux) büyük bir DVD boyutunda yüklemeye (4 gigabayt).
Ticari PC donanımı için canlı bir USB sistemi kurmak için aşağıdaki adımlar gerçekleştirilmelidir:
Sisteme bir USB flash sürücünün bağlanması ve sistem tarafından algılanması gerekir.
USB flash sürücüde bir veya daha fazla bölümün oluşturulması gerekebilir
"Önyüklenebilir" bayrağı, USB flash sürücüdeki birincil bölümde ayarlanmalıdır
USB flash sürücünün birincil bölümüne bir MBR yazılmalıdır
Bölüm biçimlendirilmelidir (çoğunlukla FAT32 biçimindedir, ancak diğer dosya sistemleri de kullanılabilir)
Bölüme bir önyükleyici kurulmalıdır (çoğunlukla bir Linux sistemi kurarken syslinux kullanılır)
Bir önyükleyici yapılandırma dosyası (kullanılıyorsa) yazılmalıdır
İşletim sisteminin ve varsayılan uygulamaların gerekli dosyaları USB flash sürücüye kopyalanmalıdır.
Dil ve klavye dosyaları (kullanılıyorsa) USB flash sürücüye yazılmalıdır
BIOS'un önyükleme menüsündeki USB desteği (bunun üstesinden gelmenin yolları olsa da; bir CD veya DVD'nin fiili kullanımı, kullanıcının ortama daha sonra yazıp yazılamayacağını seçmesine izin verebilir. Bir Kez Yaz Oku Birçok disk, canlı sistemin bir sonraki yeniden başlatılışında temiz olacağından emin olmanızı sağlar.)
Knoppix canlı CD'lerinde, önyükleme sırasında, kullanıcıların işletim sisteminin dosya yapılarını geçici olarak, bir RAM diske veya kalıcı olarak disk veya flash medyaya yazma niyetlerini beyan etmelerine olanak tanıyan bir yardımcı program bulunur. Bu, USB sistemini yeniden oluşturmaktan daha kolay olabilir, ancak birçok canlı USB aracının kullanımı basit olduğu için tartışmalı olabilir.
Windows yüklü bir USB
Canlı bir çözüme bir alternatif, takas bölümlerinin ortadan kaldırılmasıyla geleneksel bir işletim sistemi kurulumudur. Bu yükleme, yazılım için verimli olma avantajına sahiptir, çünkü canlı bir yükleme, işletim sisteminin yükleyicisinin hala ortama dahil edilmesi nedeniyle kalıcı dosyadan kaldırılan yazılımları içerecektir. Ancak, tam kurulum dezavantajsız değildir; tam kurulumda meydana gelen ek yazma döngüleri nedeniyle, flash sürücünün ömrü biraz azalabilir. Bunu azaltmak için, bazı canlı sistemler, kullanıcı sistemi kapatana ve ardından bu değişiklikleri yazana kadar değişiklikleri RAM'de depolamak üzere tasarlanmıştır. Diğer bir faktör ise, depolama aygıtının hızının düşük olup olmadığıdır; flash sürücü bu hızları aktarırsa, performans modern parçalara sahip makinelerde bile eski bilgisayarlarla karşılaştırılabilir. Bunu çözmenin bir yolu, konektörden bağımsız olarak genellikle flash sürücülerden daha iyi performans verdikleri için bir USB sabit sürücü kullanmaktır.
Microsoft Windows
Birçok canlı USB, Linux gibi açık kaynaklı bir işletim sistemini başlatmaya dayansa da, Diskpart [10] veya WinToUSB kullanarak Microsoft Windows için canlı USB'ler oluşturmak mümkündür.[11]
"USB Info and Benefits of Dual-Channel USB". Apple (20 Şubat 2012 tarihinde yayınlandı). 16 Eylül 2003. 12 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2016. Bootable USB drives: A storage device such as a SuperDisk, Zip disk, or other USB storage drive can be used to hold a valid system folder and used at startup.
