Binbir Gece Masalları (film, 1974)

Binbir Gece Masalları,^[2][3] 1974 İtalya - Fransa ortak yapımı erotik fantastik filmdir. Özgün adı Il Fiore Delle Mille e Una Notte olan film ABD'de Arabian Nights adıyla gösterilmiştir. "Binbir Gece Masalları", Mart 1992'de 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yönetmenin hayat üçlemesi'ni oluşturan diğer iki filmiyle beraber gösterilmiştir.^[4]

Binbir Gece Masalları

Il Fiore Delle Mille e Una Notte
"Binbir Gece Masalları" (Il Fiore Delle Mille e Una Notte) filminin özgün sinema afişi.
Yönetmen	Pier Paolo Pasolini
Yapımcı	Alberto Grimaldi
Senarist	Pier Paolo Pasolini Dacia Maraini
Oyuncular	Franco Merli Ines Pellegrini) Ninetto Davoli
Müzik	Ennio Morricone
Görüntü yönetmeni	Giuseppe Ruzzolini
Kurgu	Nino Baragli Tatiana Casini Morigi
Stüdyo	Produzioni Europee Associati (PEA) Les Productions Artistes Associés
Dağıtıcı	United Artists
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Fantastik dram, erotik komedi,
Renk	Renkli (Technicolor)
Yapım yılı	1974
Çıkış tarih(ler)i	20 Mayıs 1974, Cannes Film Festivali Mart 1992, Türkiye, 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali
Süre	130 dakika 155 dakika (Cannes Film Festivali kopyası)
Ülke	İtalya Fransa ortak yapımı
Dil	İtalyanca
Önceki film	I Racconti di Canterbury (Canterbury Öyküleri), 1972
Diğer adları	Binbir Gece Masalları (Türkiye) 1001 Gece Masalları (Türkiye, festival adı)[1] Les mille et une nuits (Fransa) Las mil y una noches (İspanya) Erotische Geschichten aus 1001 Nacht (Almanya) Arabian Nights (ABD) A Thousand and One Nights (Alternatif ad) Flower of the Arabian Nights (Uluslararası)

Filmin özgün adı Binbir Gecenin Çiçeği anlamına gelmektedir. Film, Orta Çağ'da kaleme alınmış Binbir Gece Masalları adlı Orta Doğu kökenli ünlü edebi eserin oldukça serbest bir uyarlamasıdır. Bu masallar dizesinin İngilizce konuşulan ülkelerdeki karşılığı Arabian Nights (Arabistan Geceleri) olduğu için de film ABD'de bu adla gösterilmiştir.

Ayrıksı İtalyan yönetmen Pier Paolo Pasolini'nin yönettiği filmin senaryosunu da yine Pasolini, Dacia Maraini ile birlikte yazmıştır. Yapımcılığını Alberto Grimaldi'nin üstlendiği filmin müziklerini Pasolini'nin daha birçok filminin de müziklerini yapmış olan Ennio Morricone hazırlamıştır.

Çekimleri İran, Nepal, Yemen, Etiopya, Hindistan ve Eritre gibi egzotik ülkelerde yapılan "1001 Gece Masalları"nın tamamlanması iki yıldan fazla zaman almıştır (Pasolini Medea filmini de 1969'da Kapadokya'da çekmişti) . Filmin sansürlenmemiş 155 dakikalık versiyonu tam 10 masaldan oluşmaktadır. Cinsellik dozu çok yüksek sahnelerin ayıklanmış olduğu versiyonu ise 130 dakikadır. Her filminde olduğu gibi, Pasolini'nin bu filmi de büyük tartışmalara neden olmuş, bir kesim tarafından baş tacı edilirken diğer bir kesim tarafından da tepkiyle karşılanmıştı.^[5][6]

İlk gösterimi 20 Mayıs 1974'te Cannes Film Festivali'nde yapılan film Altın Palmiye ödülüne aday gösterilmiş ancak Jüri Özel Büyük Ödülü'nü kazanmıştı.^[7] Festivalde sansürsüz olan 155 dakikalık versiyonu gösterilmiştir.

ABD'de 1979'da önce X (pornografik) film değerlendirme kategorisine sokulan film 1991'de bu kez NC-17 (17 yaş sınırlaması) ile ruhsatlandırılmıştır. Bazı ülkelerde (ör: Singapur) gösterimi yasak olan filmin birçok ülkede de ABD'dekine benzer derecelendirmelerle gösterilmesine izin verilmiştir.^[8]

Not: Bu film kesinlikle çocuklara izlettirilmemelidir.

Pasolini'nin Hayat Üçlemesi

"Binbir Gece Masalları", Pier Paolo Pasolini'nin klasik metinlerden yola çıkarak cinselliği irdelediği ve eski çağlarda cinselliğe gösterilen hoşgörüyü vurguladığı, Hayat Üçlemesi olarak anılan (Rekin Teksoy buna Eros Üçlemesi diyor) üç filminden sonuncusu ve en çok tartışma yaratmış olanıdır. Üçlemeyi oluşturan ilk iki film 1971'de çektiği Il Decameron (Dekameron'un Aşk Öyküleri) ve 1972 tarihli I Racconti di Canterbury (Canterbury Öyküleri)'dir. "Binbir Gece Masalları", aynı zamanda yönetmenin sondan bir önceki filmidir. Pasolini 1975 yılında çektiği Salò filminin tamamlanmasından hemen sonra esrarengiz bir cinayete kurban gitmişti.

Pasolini üçlemenin ilk iki filminde bizzat rol almıştı. Bazı oyunculara da her üç filminde de yer vermiştir, örneğin Franco Citti üçlemenin tamamında vardır.

• Pasolini'nin Hayat Üçlemesi (Eros Üçlemesi):

Yıl	Özgün adı	Türkiye'deki adı	Uyarlandığı eser	Notlar
1971	Il Decameron	Dekameron'un Aşk Öyküleri	Giovanni Boccaccio'nun 1353 tarihli eseri Decameron	Pasolini de oynuyor
1972	I Racconti di Canterbury	Canterbury Öyküleri	Orta Çağ İngiliz yazarı Geoffrey Chaucer'in Canterbury Hikâyeleri adlı eseri	Pasolini de oynuyor (yazar Geoffrey Chaucer'ın kendisini canlandırıyor)
1974	Il Fiore Delle Mille e Una Notte	Binbir Gece Masalları	Orta Doğu kökenli anonim eser Binbir Gece Masalları

Konusu

Film, kimisi birbiri ile bağlantılı, bazıları da ilgisiz on kadar hikâyeden oluşur. Bu hikâyelerin anlatılışı çoğunlukla mantıksal bir devamlılık ve akışkanlık arzetmez, filmde zaman bütünlüğü yoktur. Masalsı bir üslupla anlatılan bu erotik fantezide ilk ve son hikâyeler birbirini tamamlar. Filmin karakterlerinin de genellikle çok genç insanlardan oluştuğunu belirtmek gerekir. Nurettin (Franco Merli) adındaki delikanlı, köle pazarından satın aldığı Zümrüt (Ines Pellegrini) adlı esmer cariyeye aşık olur.

Nurettin'in bir gaflet anında Zümrüt birtakım adamlarca evinden kaçırılır. Nurettin de peşinden yollara düşer. Çeşitli badireler atlatan Zümrüt erkek kılığında gezerken bir kente hükümdar olur (Hükümdarları yeni ölmüş olan kent ahalisi çölden gelen ilk adamı hükümdar yapacaklardır). Ancak bir şartları vardır, kentin ileri gelenlerinden birinin kızıyla evlenecektir. Arada anlatılan birçok erotik hikâyeden sonra Nurettin'in yolu sevgilisi Zümrüt'ün hükümdarlık yaptığı kente düşer. Nurettin hükümdar tarafından cezalandırılmayı beklerken Zümrüt gerçek kimliğini açıklar ve sevgililer tekrar birbirine kavuşur.

Oyuncu kadrosu

Zümrüd rolünü canlandıran Ines Pellegrini filmin bir sahnesinde.

Oyuncu	Rolü
Franco Merli	Nurettin
Ines Pellegrini	Zümrüt
Ninetto Davoli	Aziz
Franco Citti	İblis
Tessa Bouché	Azize
Margareth Clémenti	Aziz'in Annesi
Luigina Rocchi	Aziz'in Karısı
Alberto Argentino	Prens Şahzima
Francesco Paolo Governale	Prens Taci
Salvatore Sapienza	Prens Yunan
Zeudi Biasolo	Zeudi
Barbara Grandi
Elisabetta Genovese	Munis
Gioacchino Castellini
Abadit Ghidei	Prenses Dünya