Loading AI tools
Fransız film yönetmeni (1928-2019) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Agnès Varda, asıl ismiyle Arlette Varda, (d. 30 Mayıs 1928; Ixelles, Belçika - ö. 29 Mart 2019; Paris, Fransa), Fransız fotoğrafçı ve sinemacı. "Yeni Dalga akımının büyükannesi" diye de anılır. Özellikle La Pointe Courte, Cléo de 5 à 7 (5'ten 7'ye Cléo), Çatısız Kuralsız ve Les Glaneurs et la glaneuse (Toplayıcılar) filmleriyle tanınır. Agnès Varda Fransa’daki feminist politikaların içinde de etkin olarak yer almıştır.
Agnès Varda | |
|---|---|
.jpg) Agnès Varda, 2019 | |
| Doğum | Arlette Varda 30 Mayıs 1928 Ixelles, Belçika |
| Ölüm | 29 Mart 2019 (90 yaşında)[1] Paris, Fransa |
| Meslek | Yönetmen, senarist, kurgucu, oyuncu, yapımcı, fotoğrafçı |
| Etkin yıllar | 1951–2019 |
| Önemli eser(ler) |
|
| Boy | 1,52 m (5 ft 0 in) |
| Evlilik | Jacques Demy (e. 1962; ö. 1990) |
| Çocuk(lar) | Mathieu Demy Rosalie Varda |
Anadolu’dan göçmüş Yunan baba ve Fransız anneden Brüksel’de doğdu. Çocukluğunun ilk yıllarını Belçika'da geçirdikten sonra önce Sete'ye, daha sonra da Paris'e gitti. Jean Vilar yönetimindeki Théâtre national populaire ’de çalışmaya ve fotoğrafla ilgilenmeye başladı. Daha sonra evleneceği yönetmen Jacques Demy ile tanıştı.
1954'te Alain Resnais’nin La Pointe Courte filminde Philippe Noiret ile çalıştı. Varda daha sonra San Francisco'ya giderek babasının kuzeni Jean Varda üzerine yarı gerçeküstü bir belgesel hazırladı: Uncle Yanko.
1961’de ikinci uzun metrajlı filmi olan ve ölümcül hastalığı olan bir şarkıcının iki saatini anlatan Cléo de 5 à 7 (5’ten 7’ye Cleo) çekti. 60'lı yıllar boyunca, Yeni Dalga içinde değerlendirilen sayısız film yaptı.
1968 - 70 yıllarında Los Angeles’ta hollywoodvari bir hippi filmi olan Lions Love ’ı çekti. Daha sonra, 'feminist ve iyimser' bir film çekmek üzere Fransa'ya döndü: L'une chante, l'autre pas (Biri şarkı söylüyor, diğerleri değil). Tekrar döndüğü Los Angeles’ta 1979-81 yılları arasında iki belgesel film hazırladı: Mur murs ve Documenteur.
1985’te genç oyuncu Sandrine Bonnaire’in rol aldığı Sans toit ni loi filmiyle Venedik Film Festivali’nde Altın Aslan ödülünü aldı.
Eşi Jacques Demy’nin 1990'da ölümünden sonra anısına üç film yaptı: Bir kurgu olan Jacquot de Nantes (Nantlı Jacquot) ve iki belgesel; Les demoiselles ont eu 25 ans ve L'univers de Jacques Demy.
1999’da çektiği belgesel les Glaneurs et la glaneuse (Toplayıcılar) kariyerinin önemli filmlerinden biri oldu. Bir dijital kamera ile toplayıcılık kavramının çevresinde yaptığı geniş tur, onun duyarlı ve sorumlu kimliğini açığa çıkartıyordu. Film hem eleştirmenler hem de seyirci tarafından beğenildi. İki yıl sonra filmin devamı geldi: İki Yıl sonra.
2002 yılında, Fransız Akademisi'nin René Clair ödülünü kazandı.
2005’te Cannes Film Festivalinde uzun metraj yarışma jürisinde yer aldı
Jacques Demy ile evliliğinden olan oğlu Mathieu Demy Fransız sinemasının genç oyuncularındandır.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
