Dört Kutsal Şehir

Dört Kutsal Şehir, Yahudi geleneğinde Kudüs, El Halil, Taberiye ve Safed'in dördüne birden verilen genel isimdir. 16. yüzyıl'dan beri Filistin'in kutsallığı, başta gömü olmak üzere, bu dört şehre yayılmıştır.^[1]

• MÖ 10. yüzyılda, Davud tarafından Kudüs, Kutsal Tapınağın yeri olarak belirlendiği zaman ruhani merkez olan bu şehir Yahudiliğin en kutsal şehri oldu.^[2] Kutsal Tapınak'ta kurban için sürekli ateş yandığından bu şehir ateş elementiyle bağdaştırılır.
• El Halil, ilk Yahudiler olarak kabul edilen İbrahim, Sare, İshak, Rebeka, Yakup ve Lea'nın mezarlıkları burada bulunduğu için ikinci en kutsal şehirdir. Ayrıca bu topraklar, Yahudi halkı için satın alınan iki topraktan biridir (El Halil, İbrahim tarafından Hititlerden, Kudüs de Davud tarafından Yebusilerden satın alınmıştı). Tarihsel olarak Hebron, Davud'un ilk başkentidir. Yahudi atalarının bu şehirde gömülü olması sebebiyle El Halil toprak elementiyle bağdaştırılır.
• Safed, özellikle 1492'de İspanya'dan kovulan Yahudilerin akınına uğramasıyla Kabala'nın merkezi haline geldi. Yahudiliğin ruhani ve mistik branşından dolayı hava elementiyle bağdaştırılır.
• Taberiye, hem Kudüs Talmudu'nun derlendiği yer olduğundan hem de Masoretlere ev sahipliği yaptığından önem taşır. Fakat, bu şehrin kutsal sayılmasının ana sebeplerinden biri, hahamların 18. ve 19. yüzyılda Taberiye'yi eğitim merkezi haline getirmesidir. Yahudi geleneğine göre kurtuluş Taberiye'den başlayacak ve Sanhedrin burada tekrar kurulacaktır.^[3] Mesih'in Taberiye Gölü'nden yükseleceğine inanıldığı^[4] için bu şehir su elementiyle bağdaştırılır.

19. yüzyıla ait ölçeksiz betimlemede, sağ üstte Kudüs, altında El Halil, sol üstte Safed ve altında Taberiye olmak üzere Yahudiliğin dört kutsal şehri bulunur. Ortada Şeria Nehri akmaktadır.

Ayrıca bakınız

• Kudüs Tapınağı