Ca'fer es-Sâdık

Ca'fer es-Sâdık (Arapça: جعفر الصادق; d. 699 veya 702, Medine - ö. 765, Medine) İsnâaşeriyye'nin altıncı, İsmâiliyye'nin beşinci imamı, Caferilik fıkhının kurucusu.

İmam Ca'fer es-Sâdık İsnâaşeriyye'nin altıncı imamı İsmâiliyye'nin beşinci imamı Ca'ferî fıkhının kurucusu جعفر الصادق
Ca'fer es-Sâdık ismi yazılı bir levha
Şia İmamı
Görev süresi 731-765
Yerine geldiği	Muhammed el-Bakır
Yerine gelen	Musa el-Kâzım
Kişisel bilgiler
Doğum	Ebû Abdullâh Ca‘fer bin Muhammed el-Bâkır bin Zeynelâbidîn 699 ya da 702 Medine, Emevi Devleti
Ölüm	765 Medine, Abbâsî Devleti
Ölüm nedeni	Zehirlenme (iddia)
Defin yeri	Baki Mezarlığı, Medine
Milliyeti	Arap
Ebeveyn(ler)	Muhammed el-Bakır Ümmü Ferve
Mesleği	İmam
Dini	İslâm

Hayatı

699 veya 702 senesinde Medine'de doğdu. Babası Ali'nin torunu Zeynelâbidîn oğlu Muhammed el-Bakır annesi ise Ebu Bekir'in torunu Kâsım bin Muhammed'in kızı Ümmü Ferve'dir. Künyesi büyük oğlunun İsmail olmasından dolayı Ebu İsmail'dir ancak oğlunun kendisinden önce ölmesinden dolayı daha çok Ebu Abdullah olarak anılmıştır. En meşhur lakabı Sadık olmakla birlikte Tahir, Sabir, Âtır ve Fazıl lakaplarıyla da zikredilmiştir. İlk eğitimini dedesi Zeynelâbidîn ve babasından aldı. Şiilere göre babasının ölümünden sonra imamet görevini 34 yıl devam ettirdi.

Şiîlikteki önemi

Şiîlik’te On İki İmâmların altıncısı olan "Câʿfer es-Sâdık," İsmâil bin Câ'fer el-Mûbarek ile Musa el-Kâzım'ın da babasıdır. Şiî öğretisine göre Câʿfer-i Sâdık'ın en büyük özelliği ise tam bir rehber öğretmen olmasıdır.

Ölümü

Şiîlik öğretisine göre, 8 Aralık 765 tarihinde Abbâsî Hâlifesi Ebû Câʿfer "el-Mansûr"'un emriyle zehirletilerek öldürülmüştür.^[1] Medine'de meşhur Bâki Mezarlığı'nda yatmaktadır.