Tanınmayan veya sınırlı şekilde tanınan devletler listesi

Bazı yönetimler bağımsızlıklarını ilan etmiş ve egemen devletler olarak uluslararası toplumdan diplomatik tanınma talebinde bulunmuşlardır, ancak evrensel olarak bu şekilde tanınmamışlardır. Bu oluşumlar genellikle kendi toprakları üzerinde de facto kontrole sahiptir. Geçmişte bu türden bir dizi oluşum var olmuştur.

  En az bir diğer BM üye devletinin tanımadığı BM üye devletleri

  En az bir BM üye devleti tarafından tanınan BM üyesi olmayan devletler

  Sadece diğer BM üyesi olmayan devletler tarafından tanınan BM üyesi olmayan devletler

Egemen bir devletin nasıl ortaya çıktığını göstermek için kullanılan iki geleneksel teori vardır. Beyan teorisi (1933 Montevideo Konvansiyonu'nda kodifiye edilmiştir), aşağıdaki kriterleri karşılaması halinde bir devleti uluslararası hukukta tanımlar:

1. tanımlanmış veya bilinen bir bölge
2. kalıcı bir nüfus
3. bir hükûmet ve
4. diğer devletlerle ilişkiye girme kapasitesi.

Beyan teorisine göre bir varlığın devlet olması, diğer devletler tarafından tanınmasından bağımsızdır. Buna karşılık, kurucu teori bir devleti ancak halihazırda uluslararası toplumun üyesi olan diğer devletler tarafından tanınması halinde uluslararası hukukta tanımlar.^[1][2]

Yarı devletler, devlet olma iddialarını meşrulaştırmak için genellikle doktrinlerden birine veya her ikisine birden atıfta bulunurlar. Örneğin, beyan kriterlerini karşılayan (iddia ettikleri topraklar üzerinde fiili kısmi veya tam kontrol, bir hükûmet ve kalıcı bir nüfus), ancak devletliği başka hiçbir devlet tarafından tanınmayan varlıklar vardır. Tanınmama genellikle bu oluşumların kendi topraklarının ayrılmaz bir parçası olduğunu iddia eden diğer ülkelerle yaşanan çatışmaların bir sonucudur.^[3] Diğer durumlarda, kısmen tanınan iki veya daha fazla devlet aynı toprak parçası üzerinde hak iddia edebilir ve her biri fiilen bu toprak parçasının bir kısmını kontrol edebilir (Çin Cumhuriyeti (Tayvan) ve Çin Halk Cumhuriyeti ile Kuzey Kore ve Güney Kore örneklerinde olduğu gibi). Dünyadaki devletlerin sadece bir azınlığı tarafından tanınan varlıklar, iddialarını meşrulaştırmak için genellikle beyan doktrinine başvururlar.^[4]

Pek çok durumda, uluslararası tanımama, ihtilaflı varlığın topraklarında yabancı bir askerî gücün bulunmasından etkilenir ve ülkenin fiili statüsünün tanımlanmasını sorunlu hale getirir. Uluslararası toplum, bu askeri varlığın çok müdahaleci olduğuna karar vererek, varlığı, etkin egemenliğin yabancı güç tarafından elde tutulduğu bir kukla devlete indirgeyebilir.^[5] Bu anlamda tarihsel örnekler, Japon liderliğindeki Mançukuo'da^[6] ya da İkinci Dünya Savaşı öncesinde ve sırasında Almanya tarafından yaratılan Slovak Cumhuriyeti ve Bağımsız Hırvatistan Devleti'nde görülebilir. 1996 tarihli Loizidou Davası'nda Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Türkiye'yi Kuzey Kıbrıs topraklarında yetki kullandığı için yargılamıştır.^[7]

Herhangi bir toprak üzerinde kontrolü olmayan ya da devlet olma kriterlerini kesin olarak karşılamayan ancak en az bir başka devlet tarafından egemen varlıklar olarak tanınan oluşumlar da vardır. Tarihsel olarak bu durum Kutsal Makam (1870-1929); Estonya, Letonya ve Litvanya (Sovyet ilhakı sırasında)^[8] ve 1988'de bağımsızlığını ilan ettiği sırada Filistin'de yaşanmıştır. Malta Egemen Askerî Düzeni şu anda bu konumdadır. Talep edilen topraklar üzerinde kontrolü olmayan tanınmayan hükûmetler için sürgündeki hükûmet sayfasına bakınız.

Kriterler listesi

Bu listeye dahil edilme kriterleri, egemenlik iddiasında bulunan, en az bir BM üyesi devlet tarafından tanınmayan ve

• Beyan devlet teorisini karşılayan veya
• En az bir BM üyesi devlet tarafından devlet olarak tanınan varlıklardır.

Arka plan

Birleşmiş Milletlere (BM) üye 193 devlet bulunurken, hem Kutsal Makam hem de Filistin BM'de gözlemci devlet statüsüne sahiptir.^[9] Bununla birlikte, bazı ülkeler beyan kriterlerini yerine getirmekte, diğer devletlerin büyük çoğunluğu tarafından tanınmakta ve Birleşmiş Milletler üyesi olmakla birlikte, toprak talepleri veya diğer ihtilaflar nedeniyle bir veya daha fazla devlet tarafından tanınmadıkları için bu listede yer almaktadırlar.

Bazı devletler, kendilerini resmen tanımayan devletlerle gayriresmi (resmen diplomatik olmayan) ilişkileri sürdürürler. Çin Cumhuriyeti (yaygın adıyla Tayvan), düzenli konsolosluk hizmetlerine izin veren Ekonomik ve Kültürel Ofisleri aracılığıyla diğer birçok devletle gayriresmi ilişkileri sürdürdüğü için böyle bir devlettir. Bu, Çin Cumhuriyeti'nin kendisini resmen tanımayan devletlerle bile ekonomik ilişkilere sahip olmasına izin verir. Almanya,^[10] İtalya,^[11] Amerika Birleşik Devletleri^[12] ve Birleşik Krallık^[13] dahil olmak üzere toplam 56 devlet, Tayvan'da bir tür gayriresmi misyon yürütür. Kosova,^[14] Kuzey Kıbrıs,^[15] Abhazya,^[16] Transdinyester, Sahra Cumhuriyeti,^[17] Somaliland^[18] ve Filistin^[19] de gayriresmi diplomatik misyonlara ev sahipliği yapmakta ve/veya yurt dışında özel heyetler veya diğer gayriresmi misyonlar bulundurmaktadır.

Birleşmiş Milletler Sistemi içinde taraf olan devletler

En az bir BM üye devleti tarafından tanınmayan BM üye devletleri

Ad	Kuruluş yılı	Tanınma durumu	Diğer iddia sahipleri	Daha fazla bilgi
Ermenistan	1991	1991'den bu yana bağımsız olan Ermenistan, Birinci Dağlık Karabağ Savaşı'ndan bu yana Azerbaycan'ı destekleyen bir tutum sergileyen BM üyesi Pakistan tarafından tanınmıyor.[20][21]	Yok	Ermenistan'ın dış ilişkileri (Ermenistan'ın diplomatik temsilcilikleri, Ermenistan'daki diplomatik temsilcilikler listesi)
Çin Halk Cumhuriyeti	1949	1949'da ilan edilen Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC),[22] diğeri Tayvan (Çin Cumhuriyeti) olmak üzere Çin'in iki iddia sahibi hükûmetinden daha yaygın olarak tanınanıdır. Birleşmiş Milletler, ÇHC'yi 1971 yılına kadar Çin'in tek temsilcisi olarak tanımış, bu tarihten sonra ÇHC'yi tanımaya karar vermiştir (bkz. Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 2758 sayılı kararı). ÇHC ve ÇC birbirlerinin devletliğini tanımamaktadırlar ve her biri Tek Çin politikasının kendi versiyonunu uygulamaktadır, yani hiçbir devlet aynı anda her ikisini de tanıyamaz.[lower-alpha 1] ÇC'yi tanıyan devletler (12 BM üyesi ve 26 Mart 2023 itibarıyla Kutsal Makam) onu Çin'in tek meşru hükûmeti olarak görmekte ve bu nedenle ÇHC'yi tanımamaktadır.	Tayvan (Çin Cumhuriyeti) kendisini tüm Çin'in tek meşru hükûmeti olarak görmekte ve bu nedenle ÇHC tarafından kontrol edilen tüm topraklar üzerinde münhasır egemenlik iddia etmektedir.[23] Ayrıca bkz: Tek Çin politikası.	ÇHC'nin dış ilişkileri (Çin'in dış temsilcilikleri) ÇHC'nin diplomatik ilişkilerinin kuruluş tarihleri
Kıbrıs Cumhuriyeti	1960	1960'tan bu yana bağımsız olan Kıbrıs Cumhuriyeti, ada üzerinde devam eden iç anlaşmazlık nedeniyle bir BM üyesi (Türkiye) ve bir BM üyesi olmayan (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti) tarafından tanınmamaktadır. Türkiye, Cumhuriyet'in tüm ada üzerindeki egemenliğini kabul etmemekte ve Cumhuriyet'ten "Güney Kıbrıs Rum Yönetimi" olarak bahsetmektedir.[24][25][26][27]	KKTC, Kıbrıs adasının kuzey yarısında hak iddia etmektedir.	Kıbrıs Cumhuriyeti'nin dış ilişkileri (Kıbrıs Cumhuriyeti'nin diplomatik temsilcilikleri, Kıbrıs Cumhuriyeti'ndeki diplomatik temsilcilikler) Kıbrıs Sorunu
İsrail	1948	1948'de kurulan İsrail, BM'nin 28 üyesi tarafından tanınmamaktadır.[28][29][30][31][32] Filistin halkının tek temsilcisi olarak uluslararası alanda çoğunluk tarafından tanınan Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) İsrail'i 1993 yılında tanımıştır. Ocak 2018 ve Ekim 2018'de Filistin Merkez Konseyi İsrail'in tanınmasının askıya alınması yönünde oy kullandı,[33] ancak bu pozisyon Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas tarafından henüz harekete geçirilmedi.[34][35]	Filistin Devleti kendisini İsrail işgali altındaki Batı Şeria'nın ve Gazze Şeridi'nin meşru hükûmeti olarak görmektedir.  Suriye ise kendisini İsrail'in kontrol ettiği ve sınırlı bir tanıma ile hak iddia ettiği Golan Tepeleri'nin meşru hükûmeti olarak görmektedir.	İsrail'in dış ilişkileri (İsrail'in diplomatik temsilcilikleri, İsrail'deki diplomatik temsilcilikler) İsrail'in uluslararası tanınması
Kuzey Kore	1948	1948'den beri bağımsız olan Kuzey Kore (resmi adıyla Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti), BM üyelerinden Güney Kore tarafından tanınmamaktadır.[36]	Güney Kore kendisini Kore'nin tek meşru hükûmeti olarak görmekte ve Kuzey Kore tarafından kontrol edilen tüm topraklarda hak iddia etmektedir.[36]	Kuzey Kore'nin dış ilişkileri (Kuzey Kore'nin diplomatik temsilcilikleri, Kuzey Kore'deki diplomatik temsilcilikler)
Güney Kore	1948	1948'den beri bağımsız olan Güney Kore (resmi adıyla Kore Cumhuriyeti), BM üyelerinden biri olan Kuzey Kore tarafından tanınmamaktadır.[37][38]	Kuzey Kore kendisini Kore'nin tek meşru hükûmeti olarak görmekte ve Güney Kore tarafından kontrol edilen tüm topraklarda hak iddia etmektedir.	Güney Kore'nin dış ilişkileri (Güney Kore'nin diplomatik temsilcilikleri, Güney Kore'deki diplomatik temsilcilikler)

En az bir BM üye devleti tarafından tanınmayan BM Genel Kurulu gözlemci devletleri

Ad	Kuruluş yılı	Tanınma durumu	Diğer iddia sahipleri	Daha fazla bilgi
Filistin	1988	İsrail 1967'deki Altı Gün Savaşı sonucunda Filistin topraklarının kontrolünü ele geçirmiş ancak hiçbir zaman resmi olarak ilhak etmemiştir. Filistin Devleti (genellikle Filistin olarak bilinir) 1988 yılında Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) tarafından ilan edilmiş ve bu örgüt BM üyesi devletlerin çoğunluğu ve BM tarafından Filistin halkının tek temsilcisi olarak tanınmıştır. İsrail'e karşı ilk Filistin İntifadası'nın sona ermesinden bu yana İsrail hükûmeti, silahlı kuvvetlerini ve yerleşimcilerini Filistin'in hak iddia ettiği toprakların belirli bölümlerinden kademeli olarak çıkarırken, yine de çoğu üzerinde çeşitli derecelerde kontrol sağlamaya devam etti.[39] Filistin'in belirli bölgelerinde sınırlı iç hükûmet işlevlerini yerine getiren Filistin Ulusal Yönetimi (FUY) 1994 yılında kurulmuştur. Fetih ve Hamas siyasi partileri arasındaki 2007 bölünmesi, FUY'u ve Filistin'i temsil ettiğini iddia eden rakip hükûmetlerle sonuçlandı; Fetih yalnızca Batı Şeria üzerinde yetki kullanmakta ve BM üye devletleri tarafından çoğunluk tarafından tanınmakta ve ayrı bir Hamas liderliği yalnızca Gazze bölgesi üzerinde yetki kullanmaktadır (2014'ten 2016'ya kadar kısa bir süre hariç).[lower-alpha 2] Filistin şu anda 145 BM üyesi devlet,[40] Kutsal Makam[41] ve Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti[42] tarafından resmen devlet olarak tanınmaktadır. İsrail de dâhil olmak üzere geri kalan BM üyesi devletler Filistin Devleti'ni tanımamaktadır. Birleşmiş Milletler, Filistin'e ait olduğu iddia edilen toprakları İsrail tarafından "işgal edilmiş" olarak tanımlamakta[43] ve 2012 yılında Filistin'e üye olmayan gözlemci devlet statüsü vermiştir[44] (bkz. Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 67/19 sayılı kararı). Filistin ayrıca Arap Birliği, İslam İşbirliği Teşkilatı ve UNESCO üyesidir.[45]	İsrail, Filistin tarafından talep edilen bölgeyi "tartışmalı" topraklar (yani yasal olarak herhangi bir devlete ait olmayan topraklar) olarak görmektedir.[46][lower-alpha 2]	Filistin'in dış ilişkileri (Filistin Devleti'nin diplomatik temsilcilikleri, Filistin Devleti'ndeki diplomatik temsilcilikler) Uluslararası tanınma, İsrail-Filistin barış süreci

En az bir BM üye devleti tarafından tanınmayan BM ihtisas kuruluşu üye devletleri

Ad	Kuruluş yılı	Tanınma durumu	Diğer iddia sahipleri	Daha fazla bilgi
Cook Adaları	1965	Cook Adaları 1965 yılında Yeni Zelanda ile serbest ilişki içinde bir devlet haline gelmiştir. Cook Adaları tamamen kendi kendini yönetiyor ve uluslararası hukukta egemen bir devlet gibi davranıyor olsa da tüm Cook Adaları vatandaşlarının Yeni Zelanda vatandaşı olduğu ve ülkenin devlet başkanının Yeni Zelanda Hükümdarı olduğu düşünüldüğünde, anayasal statüleri tam bağımsız bir devletten farklıdır.[55][56][57] 2015 yılı itibarıyla Cook Adaları 43 devletle diplomatik ilişki kurmuşken,[58] Nisan 2023 itibarıyla bu sayı en az 53 BM üye devletinin yanı sıra Kutsal Makam, Kosova, Niue ve Avrupa Birliği'dir. Amerika Birleşik Devletleri gibi diplomatik ilişki kuran bazı ülkeler Cook Adaları'nı tamamen egemen bir devlet olarak tanırken, Fransa gibi bazıları tanımamıştır.[59][60] Cook Adaları dokuz Birleşmiş Milletler uzmanlık kuruluşunun üyesidir ve Birleşmiş Milletler şu anda Cook Adaları'nı yalnızca kendisine ve Niue'ye özgü bir kategori olan "üye olmayan devlet" olarak sınıflandırmaktadır.[61][62][63][64]	Bazıları tarafından uluslararası egemenliğe sahip olmadığı kabul edilen ve  Yeni Zelanda ile serbest ilişki içinde olan devlet.	Cook Adaları'nın dış ilişkileri (Cook Adaları'nın diplomatik temsilcilikleri, Cook Adaları'ndaki diplomatik temsilcilikler Siyasi durum
Kosova	2008	Kosova 2008 yılında bağımsızlığını ilan etmiştir.[65] Halihazırda 102 BM üyesi, Tayvan, Cook Adaları ve Niue tarafından tanınmaktadır. Diğer 12 BM üyesi Kosova'yı tanımış ve daha sonra tanımayı geri çekmiştir. Birleşmiş Milletler, Güvenlik Konseyinin 1244 sayılı kararında öngörüldüğü üzere, 1999 yılından bu yana bölgeyi Birleşmiş Milletler Kosova Geçici Yönetim Misyonu aracılığıyla yönetmektedir.[66] 2008 yılından bu yana Avrupa Birliği ile işbirliği yapılmaktadır. Kosova, Birleşmiş Milletlerin iki uzman kuruluşunun (Uluslararası Para Fonu ve Dünya Bankası Grubu) yanı sıra Venedik Komisyonu, Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası ve Uluslararası Olimpiyat Komitesinin de üyesidir.	Sırbistan Kosova'nın kendi egemenlik alanının bir parçası olduğunu iddia etmektedir.	Kosova'nın dış ilişkileri (Kosova'nın diplomatik temsilcilikleri, Kosova'daki diplomatik temsilcilikler) Uluslararası tanınma, siyasi durum
Niue	1974	Niue, 1974 yılında yapılan anayasa referandumunun ardından Yeni Zelanda ile serbest ilişki içinde bir devlet haline gelmiştir. Niue tamamen kendi kendini yönetmesine ve uluslararası hukukta egemen bir devlet gibi davranmasına rağmen, tüm Niue vatandaşlarının Yeni Zelanda vatandaşı olduğu ve ülkenin devlet başkanının Yeni Zelanda Hükümdarı olduğu düşünüldüğünde, anayasal statüsü tam bağımsız bir devletten farklıdır.[56][67] Nisan 2023 itibarıyla Niue, en az 26 BM üyesi devletin yanı sıra Cook Adaları ve Avrupa Birliği ile diplomatik ilişkiler kurmuştur. Niue, sekiz Birleşmiş Milletler uzmanlık kuruluşunun üyesidir ve Birleşmiş Milletler şu anda Niue'yi yalnızca kendisine ve Cook Adaları'na özgü bir kategori olan "üye olmayan devlet" olarak sınıflandırmaktadır.[61][62][63][64]	Bazıları tarafından uluslararası egemenliğe sahip olmadığı kabul edilen ve  Yeni Zelanda ile serbest ilişki içinde olan devlet.	Niue'nin dış ilişkileri (Niue'nin diplomatik temsilcilikleri, Niue'deki diplomatik temsilcilikler) Siyasi durum

Birleşmiş Milletler Sistemi içinde taraf olmayan devletler

En az bir BM üye devleti tarafından tanınan BM üyesi olmayan devletler

Ad	Kuruluş yılı	Tanınma durumu	Diğer iddia sahipleri	Daha fazla bilgi
Abhazya	1999	Abhazya 1999 yılında bağımsızlığını ilan etmiştir.[68] Günümüzde 5 BM üyesi devlet (Rusya, Suriye, Nikaragua, Venezuela ve Nauru) ve iki BM üyesi olmayan devlet (Güney Osetya ve Transdinyester) tarafından tanınmaktadır.[69][70][71][72][73] İki BM üyesi devlet (Tuvalu ve Vanuatu) daha Abhazya'yı tanımış, ancak daha sonra tanımalarını geri çekmişlerdir.[74][75][76][77][78][79]	Gürcistan Abhazya'nın kendi egemenlik alanının bir parçası olduğunu iddia etmektedir.	Abhazya'nın dış ilişkileri (Abhazya'nın diplomatik temsilcilikleri listesi,Abhazya'daki diplomatik temsilcilikler) Uluslararası tanınma
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti	1983	Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) 1983 yılında bağımsızlığını ilan etmiştir. Bir BM üyesi olan Türkiye tarafından tanınmaktadır. İslam İşbirliği Teşkilatı ve Ekonomik İşbirliği Teşkilatı KKTC'ye "Kıbrıs Türk Devleti" adı altında gözlemci statüsü vermiştir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyinin 541 sayılı kararı Kuzey Kıbrıs'ın bağımsızlık ilanını hukuken geçersiz olarak tanımlamaktadır.[80] Uluslararası Adalet Divanı, 2010 yılında Kosova'nın bağımsızlık ilanına ilişkin istişari görüşünde "Güvenlik Konseyinin istisnai bir karakterde KKTC'nin bağımsızlık ilanına hukuka aykırılık atfettiğini çünkü bunun hukuka aykırı güç kullanımıyla bağlantılı olduğunu veya olacağını" belirtmiştir.[81]	Kıbrıs Cumhuriyeti, KKTC'nin Kıbrıs'ın egemen topraklarının bir parçası olduğunu iddia etmektedir.	Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin dış ilişkileri (Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin diplomatik temsilcilikleri, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ndeki diplomatik temsilcilikler) Kıbrıs Sorunu
Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti	1976	Fas, Batı Sahra'nın büyük bölümünü istila ve ilhak ederek İspanya'yı 1975 yılında bölgeden çekilmeye zorladı.[82] 1976 yılında Polisario Cephesi, Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti (SDAR) olarak Batı Sahra'nın bağımsızlığını ilan etti.[83] SDAR büyük ölçüde Cezayir'de bulunan ve Batı Sahra'nın tamamında hak iddia eden ancak sadece küçük bir bölümünü kontrol eden sürgündeki bir hükümettir. SDAR, 46 BM üyesi devlet ve Güney Osetya tarafından tanınmaktadır. Diğer 38 BM üyesi devlet SDAR'yi tanımış ancak daha sonra kendi kaderini tayin konusunda yapılacak bir referandumun sonucunu beklemek üzere tanımayı geri çekmiş ya da askıya almıştır.[84][85] Fas da dahil olmak üzere geri kalan BM üyesi devletler SDAR'yi hiçbir zaman tanımamıştır. SDAR, Afrika Birliğinin bir üyesidir. Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 34/37 sayılı kararı Batı Sahra halkının kendi kaderini tayin hakkını tanımış ve Polisario Cephesini de Batı Sahra halkının temsilcisi olarak kabul etmiştir.[86] Batı Sahra, Birleşmiş Milletlerin kendi kendini yönetemeyen bölgeler listesinde yer almaktadır. Fas ve Amerika Birleşik Devletleri[87] dışında hiçbir devlet Fas'ın Batı Sahra'yı ilhakını resmen tanımamakla birlikte bazı devletler Fas'ın özerklik planını desteklemektedir. Arap Birliği, Fas'ın Batı Sahra topraklarının tamamı üzerindeki hak iddiasını desteklemektedir.[88]	Fas, Batı Sahra'nın (SDAR tarafından kontrol edilen bölge de dâhil olmak üzere) kendi egemenlik alanının bir parçası olduğunu iddia etmektedir.	Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti'nin dış ilişkileri (Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti'nin diplomatik temsilcilikleri, Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti'ndeki diplomatik temsilcilikler Uluslararası tanınma, siyasi durum
Güney Osetya	1992	Güney Osetya 1992 yılında bağımsızlığını ilan etmiştir.[89] Günümüzde 5 BM üyesi devlet (Rusya, Suriye, Nikaragua, Venezuela ve Nauru) ve üç BM üyesi olmayan devlet (Abhazya, Transdinyester ve Sahra Demokratik Arap Cumhuriyeti) tarafından tanınmaktadır.[69][70][71][72] Bir BM üyesi devlet (Tuvalu) daha Güney Osetya'yı tanımış ancak daha sonra tanımasını geri çekmiştir.[75][76]	Gürcistan, Güney Osetya'nın kendi egemenlik alanının bir parçası olduğunu iddia etmektedir.	Güney Osetya'nın dış ilişkileri (Güney Osetya'nın diplomatik temsilcilikleri, Güney Osetya'daki diplomatik temsilcilikler) Uluslararası tanınma
Tayvan	1912/1949	Tayvan (resmi adıyla Çin Cumhuriyeti), BM üyesi devletlerin çoğunluğunun kademeli olarak Çin Halk Cumhuriyeti'ni (ÇHC) tanımaya başladığı yaklaşık 1950'lerin sonu/1960'lara kadar Çin'in tek hükûmeti olarak çoğunluk tarafından tanınmıştır.[90] Birleşmiş Milletler de ÇHC'yi 1971 yılına kadar Çin'in tek temsilcisi olarak tanımış ve bu tarihten sonra bu tanıma kararını ÇHC'ye vermiştir (bkz. Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 2758 sayılı kararı). ÇC ve ÇHC birbirlerinin devlet olma niteliğini tanımamaktadır ve her biri Tek Çin politikasının kendi versiyonunu uygulamaktadır, yani hiçbir devlet aynı anda her ikisini de tanıyamaz.[lower-alpha 1] ÇHC şu anda 12 BM üyesi ve Kutsal Makam tarafından tanınmaktadır. Geriye kalan tüm BM üyesi devletler ile Cook Adaları ve Niue, ÇC yerine ÇHC'yi tanımakta ve ÇHC'nin Tayvan üzerindeki toprak iddiasını kabul etmekte ya da Tayvan'ın statüsü konusunda bağlayıcı olmayan bir tutum sergilemektedir. ÇHC'yi tanıyan BM üyesi devletlerin önemli bir kısmı ve Somaliland Cumhuriyeti, yine de ÇHC ile resmi olarak diplomatik olmayan ilişkiler yürütmekte ve ÇC'yi "Taipei" veya "Tayvan" olarak tanımlamaktadır. ÇC, 1990'ların başından bu yana "Tayvan" da dahil olmak üzere çeşitli isimler altında ayrı bir Birleşmiş Milletler üyeliği arayışına girmiştir.[93]	Çin Halk Cumhuriyeti kendisini tüm Çin'in tek meşru hükûmeti olarak görmekte ve bu nedenle Tayvan tarafından kontrol edilen tüm topraklar üzerinde münhasır egemenlik iddia etmektedir.[23] Ayrıca bkz: Tek Çin politikası.	Tayvan'ın dış ilişkileri (Tayvan'ın diplomatik temsilcilikleri, Tayvan'daki diplomatik temsilcilikler) Siyasi durum

Sadece diğer BM üyesi olmayan devletler tarafından tanınan BM üyesi olmayan devletler

Ad	Kuruluş yılı	Tanınma durumu	Diğer iddia sahipleri	Daha fazla bilgi
Somaliland	1991	Somaliland 1991 yılında bağımsızlığını ilan etmiştir. Somaliland, 26 Haziran 1960'tan (İngiliz Somaliland Protektorası'nın Birleşik Krallık'tan tam bağımsızlığını kazandığı tarih) 1 Temmuz 1960'a (Somaliland Devleti'nin Somali Cumhuriyeti'ni kurmak üzere Somali ile birleştiği tarih) kadar varlığını sürdüren kısa ömürlü egemen bir devlet olan Somaliland Devleti'nin halefi olduğunu iddia etmektedir.[94][95] Tayvan (Çin Cumhuriyeti) tarafından tanınmaktadır ve Dışişleri Bakanlığı Somaliland'i 2023 itibarıyla bir ülke olarak tanımlamaktadır.[96] Tayvan ve Somaliland'ın, Tayvan'ın kendisini tanımayan diğer ülkelerle ilişkilerini yürütmesine benzer şekilde, birbirlerinin ülkelerinde karşılıklı temsilcilikleri bulunmaktadır.[97][98] Somaliland hiçbir BM üyesi devlet tarafından resmi olarak tanınmamakla birlikte, sınırlı sayıda devletle gayriresmi ilişkilerini sürdürmektedir.	Somaliland genel olarak  Somali'nin egemen topraklarının bir parçası olarak kabul edilmektedir.	Somaliland'ın dış ilişkileri (Somaliland'in diplomatik temsilcilikleri, Somaliland'deki diplomatik temsilcilikler)
Transdinyester	1990	Transdinyester (resmi olarak Transdinyester Moldova Cumhuriyeti) 1990 yılında bağımsızlığını ilan etti. BM üyesi olmayan iki ülke tarafından tanınmaktadır: Abhazya ve Güney Osetya.[94][99]	Transdinyester genellikle  Moldova'nın bir parçası olarak kabul edilmektedir.	Transdinyester'in dış ilişkileri, (Transdinyester'in diplomatik temsilcilikleri, Transdinyester'deki diplomatik temsilcilikler) Uluslararası tanınma, Transdinyester sorunu

Ayrıca bakınız

• Diplomatik tanıma
• Tanınan veya kısmen tanınan ülkelerin bayrakları
• Tarihteki tanınmayan ülkeler listesi
• Mikro uluslar listesi
• Birleşmiş Milletler kendi kendini yönetemeyen bölgeler listesi
• Temsil Edilmeyen Milletler ve Halklar Organizasyonu (UNPO)
• Tanınmayan Devletler Topluluğu

Notlar

1. Hem Çin Cumhuriyeti hem de Çin Halk Cumhuriyeti resmi olarak Çin'in tamamını temsil ettiklerini iddia etmekte ve Çin'in hem ÇHC tarafından kontrol edilen bölgeyi hem de ÇC tarafından kontrol edilen bölgeyi kapsayan tek bir egemen varlık olduğunu belirtmektedir. ÇHC ve ÇC birbirlerinin devlet olma iddialarını resmen tanımamakta ve diğer devletler arasında Çin'in tek meşru temsilcisi olarak diplomatik tanınma için rekabet etmektedirler. Tarihsel olarak, hem ÇHC hem de ÇC, diplomatik ilişkilerde bulunan veya diğerini tanıdığını iddia eden herhangi bir devletle diplomatik ilişkilerini kesmiştir, ancak ÇC 1990'larda demokrasiye geçtiğinden beri bazı durumlarda ikili tanımayı kabul etmiştir. Ancak 2021 itibarıyla hiçbir devlet hem ÇC'yi hem de ÇHC'yi resmi olarak tanımamaktadır.^[91][92]
2. İsrail, özel bölge sınıflandırmasına bağlı olarak FUY'un Filistin topraklarında bazı işlevleri yerine getirmesine izin vermektedir. İsrail, Gazze Şeridi'nde (iç kesimleri ve kara sınırının Mısır kısmı Hamas'ın kontrolünde) minimum, "C Bölgesi"nde maksimum ve diğer yerlerde değişen derecelerde müdahale (sınırların kontrolünü elinde tutarak: hava,^[47] iç suların ötesinde deniz,^[47][48] kara^[49]) sürdürmektedir.^{[50][51][52][53][54]} Ayrıca bakınız İsrail işgali altındaki topraklar.

Kaynakça

1. Grant, Thomas D., The recognition of states: law and practice in debate and evolution (Westport, Connecticut: Praeger, 1999), chapter 1.
2. Lauterpacht, Hersch (2012). Recognition in International Law. Cambridge University Press. s. 64. ISBN 9781107609433. 15 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2018.
3. "Introduction: The Strange Endurance of De Facto States". Carnegie Endowment for International Peace. 3 Aralık 2018. Erişim tarihi: 12 Ekim 2023.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
4. Grzybowski, Janis (2017). "To Be or Not to Be: The Ontological Predicament of State Creation in International Law". European Journal of International Law. Oxford University Press (OUP). 28 (2): 409-432. doi:10.1093/ejil/chx031. ISSN 0938-5428.
5. Lemkin, Raphaël (2008) [1944]. Axis Rule in Occupied Europe: Laws of Occupation, Analysis of Government, Proposals for Redress. The Lawbook Exchange, Ltd. s. 11. ISBN 978-1-58477-901-8. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019. The creation of puppet states or of puppet governments does not give them any special status under international law in the occupied territory. Therefore the puppet governments and puppet states have no greater rights in the occupied territory than the occupant himself. Their actions should be considered as actions of the occupant and hence subject to the limitations of the Hague Regulations.
6. Middlebush, Frederick A. (1934). "The Effect of the Non-Recognition of Manchukuo". American Political Science Review. Cambridge University Press (CUP). 28 (4): 677-683. doi:10.2307/1947199. ISSN 0003-0554.
7. Rudolf, Beate (1997). "Loizidou v. Turkey (Merits)". American Journal of International Law. Cambridge University Press (CUP). 91 (3): 532-537. doi:10.2307/2954189. ISSN 0002-9300.
8. Mälksoo, Lauri (2003). Illegal annexation and state continuity: the case of the incorporation of the Baltic states by the USSR. M. Nijhoff Publishers. s. 76. ISBN 978-90-411-2177-6. 17 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2023. incorporation into the Soviet Union in 1940 took place against the will of the population, and was never recognised de jure by most countries
9. "Non-member States and Entities" (İngilizce). Birleşmiş Milletler. 26 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2009.
10. "Germany – Countries A to Z". Auswaertiges-amt.de. 28 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
11. "Ambasciate Consolati e Uffici di promozione". Esteri.it. Erişim tarihi: 29 Nisan 2011.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link) ^{[ölü/kırık bağlantı]}
12. U.S. Department of State Websites of U.S. Embassies, Consulates, and Diplomatic Missions 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved 3 February 2011
13. "Find an Embassy". Fco.gov.uk. 14 Mart 2008. 26 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
14. "Foreign Missions in Kosovo". Government of Kosovo, Ministry of Foreign Affairs. 24 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2010.
15. "Representative Offices Abroad". Turkish Republic of Northern Cyprus, Public Information Office. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2010.
16. "Abkhazia in the system of international relations". Government of Abkhazia, Ministry of Foreign Affairs. 24 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2017.
17. "Pagina nueva 1". 10 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
18. "Contacts and addresses of the Somaliland Representative Offices around the world". Government of Somaliland. 24 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2015.
19. "Embassies, Missions, General and Special Delegations of Palestine abroad". WebGaza.net. 26 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2010.
20. Pakistan Worldview - Report 21 - Visit to Azerbaijan 19 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Senate of Pakistan - Senate foreign relations committee, 2008
21. Nilufer Bakhtiyar: "For Azerbaijan Pakistan does not recognize Armenia as a country" 13 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 13 September 2006 [14:03] - Today.Az
22. "Constitution of the People's Republic of China" (İngilizce). International Human Rights Treaties and Documents Database. 25 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
23. Horton, Chris (8 Temmuz 2019). "Taiwan's Status Is a Geopolitical Absurdity". The Atlantic. 16 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2023.
24. European Parliament Directorate-General External Policies Policy Department "Turkey and the problem of the recognition of Cyprus" 19 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 20 January 2005 Retrieved 3 February 2011
25. CIA World Factbook (28 Şubat 2008). "Cyprus". Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
26. "Cyprus exists without Turkey's recognition: president". Xinhua Online. XINHUA. 1 Ekim 2005. 13 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2008.
27. European Parliament's Committee on Foreign Affairs "The influence of Turkish military forces on political agenda-setting in Turkey, analysed on the basis of the Cyprus question" 22 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 18 February 2008 Retrieved 3 February 2011
28. Government of Israel (14 Mayıs 1948). "Declaration of Israel's Independence 1948". Yale University. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
29. United States Congress (5 Haziran 2008). "H. RES. 1249" (PDF). 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Kasım 2011.
30. "'Reply' Online Book Chapter 1". Mythsandfacts.org. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
31. "Khartoum Resolution". Council on Foreign Relations. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
32. Government of Israel. "Israel's Diplomatic Missions Abroad: Status of relations". Ministry of Foreign Affairs. 5 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2011.
33. Bachner, Michael. "Top Palestinian body calls for revoking recognition of Israel, nixing agreements". www.timesofisrael.com. 20 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2021.
34. "PA's Mahmoud Abbas declares suspension of all deals with Israel". Al Jazeera. 26 Temmuz 2019. 15 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2019.
35. "PLO suspends recognition of Israel". Middle East Monitor. 30 Ekim 2018. 25 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2019.
36. Scofield, David (4 Ocak 2005). "Seoul's double-talk on reunification". Asia Times. Archived from the original on 4 Ocak 2005. Erişim tarihi: 29 Şubat 2008.KB1 bakım: Uygun olmayan url (link)
37. US Library of Congress (7 Ekim 2000). "World War II and Korea". Country Studies. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
38. Sterngold, James (3 Eylül 1994). "China, Backing North Korea, Quits Armistice Commission". The New York Times. 5 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2008.
39. Staff writers (20 Şubat 2008). "Palestinians 'may declare state'". BBC News. British Broadcasting Corporation. 25 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2011.:"Saeb Erekat, disagreed arguing that the Palestine Liberation Organisation had already declared independence in 1988. "Now we need real independence, not a declaration. We need real independence by ending the occupation. We are not Kosovo. We are under Israeli occupation and for independence we need to acquire independence".
40. "International Recognition of the State of Palestine". Official website of the Palestinian National Authority. November 1988. 10 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi.. The PNA has publicly acknowledged recognition from 94 states, including the former Yugoslavia.
41. Bannoura, Saed (28 Ağustos 2011). "124 Out Of 193 Countries Recognize Palestinian Independence". IMEMC News. International Middle East Media Center. 15 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2011.
42. Shelley, Toby (1988). "Spotlight on Morocco". West Africa. Londra: West Africa Publishing Company Ltd (3712–3723: 5–31 December): 2282. "... the SADR was one of the first countries to recognise the state of Palestine."
43. Heaney, Christopher. "Committee on Exercise of Inalienable Rights of Palestinian People – GA Resolution (A/RES/73/18)". 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2019.
44. "Palestinians win upgraded UN status by wide margin". BBC News. 29 Kasım 2012. 30 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2012.
45. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. "Arab States: Palestine". United Nations. 4 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2011.
46. "Disputed Territories- Forgotten Facts About the West Bank and Gaza Strip". Israel Ministry of Foreign Affairs. 1 Şubat 2003. 27 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2021.
47. "Israel's control of the airspace and the territorial waters of the Gaza Strip". btselem.org. 28 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
48. "Map of Gaza fishing limits, "security zones"". dissidentvoice.org. December 2009. 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
49. Israel's Disengagement Plan: Renewing the Peace Process 3 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "Israel will guard the perimeter of the Gaza Strip, continue to control Gaza air space, and continue to patrol the sea off the Gaza coast. ... Israel will continue to maintain its essential military presence to prevent arms smuggling along the border between the Gaza Strip and Egypt (Philadelphi Route), until the security situation and cooperation with Egypt permit an alternative security arrangement."
50. Dore Gold (26 Ağustos 2005). "Legal Acrobatics: The Palestinian Claim that Gaza is Still "Occupied" Even After Israel Withdraws". Jerusalem Issue Brief. Jerusalem Center for Public Affairs. 21 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
51. Bell, Abraham (28 Ocak 2008). "International Law and Gaza: The Assault on Israel's Right to Self-Defense". Jerusalem Issue Brief. Jerusalem Center for Public Affairs. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
52. "Address by Foreign Minister Livni to the 8th Herzliya Conference" (Basın açıklaması). Ministry of Foreign Affairs of Israel. 22 Ocak 2008. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
53. Zak M. Salih (17 Kasım 2005). "Panelists Disagree Over Gaza's Occupation Status". University of Virginia School of Law. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
54. "Israel: "Disengagement" Will Not End Gaza Occupation". Human Rights Watch. 28 Ekim 2004. 23 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
55. "About Cook Islands". New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade. 11 Şubat 2021. 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
56. "Home Page - Pacific Islands Report". pidp.eastwestcenter.org. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2017.
57. Smith, Stephen Eliot. "Uncharted Waters: Has the Cook Islands become Eligible for Membership in the United Nations" (PDF). New Zealand Journal of Public and International Law. 8: 169-215. 26 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Temmuz 2017.
58. "Cook Islands' application for membership" (PDF). intaff.gov.ck. 13 Kasım 2019. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
59. "U.S confirms recognition of the Cook Islands as a sovereign state". PINA. 30 Eylül 2022. 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
60. "Cook Islands". La France en Nouvelle Zélande. 21 Aralık 2018. 7 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
61. "United Nations - The World Today". Un.org. 1 Eylül 2019. 3 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
62. "UN: "data for 197 countries: all 193 member states, two observer states (the Holy See and Palestine) and two non-member states (Cook Islands and Niue)"" (PDF). Un.org. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Temmuz 2017.
63. Perrier, Marine Mulcey, translated by Lucie. "A World Tour of the States not recognized by the UN". 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2015.
64. "United Nations Treaty Collection". Treaties.un.org. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2017.
65. "Kosovo MPs proclaim independence". BBC News. 17 Şubat 2008. 15 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
66. "Kosovo" (PDF). 16 Şubat 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
67. Affairs, New Zealand Ministry of Foreign (7 Kasım 2022). "Niue". New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade. 21 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2023.
68. "Regions and territories: Abkhazia". BBC News. 8 Şubat 2011. 5 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2011.
69. "Russia recognises Georgian rebels". 26 Ağustos 2008. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016 – news.bbc.co.uk vasıtasıyla.
70. "Venezuela's Chavez draws closer to Moscow". Reuters. 10 Eylül 2009. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2009.
71. "Syria formally recognizes Abkhazia and South Ossetia". Eurasianet. 29 Mayıs 2018. 29 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2018.
72. Clogg, Rachel (2001). "Abkhazia: Ten Years On" (PDF). Conciliation Resources. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2008.
73. "South Ossetia opens embassy in Abkhazia". The Tiraspol Times. 22 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
74. Government of Tuvalu (20 Eylül 2011). "On the establishment of diplomatic relations between Republic of Abkhazia and Tuvalu". Ministry of Foreign Affairs. 11 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2011.
75. "Tuvalu takes back recognition of independence of Abkhazia and so-called South Ossetia". 31 Mart 2014. 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014.
76. "Ministry of Foreign Affairs of Georgia – Ministry's Statements". 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2014.
77. Government of Vanuatu (17 Haziran 2011). "Vanuatu's recognition to the Republic of Abkhazia". 24 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2011.
78. "Natapei withdraws recognition of Abkhazia | Vanuatu Daily Post". web.archive.org. 21 Ocak 2012. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2023.
79. "Georgia Says Vanuatu Has Withdrawn Recognition of Abkhazia". Bloomberg L.P. 20 Mayıs 2013. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2014.
80. "Security Council resolution 541 (1983) on Cyprus". Un.int. 28 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2010.
81. "Accordance with International Law of the Unilateral Declaration of Independence in Respect of Kosovo, Paragraph 81" (PDF). International Court of Justice. 22 Temmuz 2010. 21 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
82. Zunes, Stephen; Mundy, Jacob (4 Ağustos 2010). Western Sahara: War, Nationalism, and Conflict Irresolution. Syracuse University Press. ss. 5-6. ISBN 978-0-8156-3219-1. Erişim tarihi: 3 Kasım 2020.
83. "Sahrawi Arab Democratic Republic". 27 Şubat 1976. 2 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2008.
84. "Here the states which recognize the SADR. It is a non-official list, with dates of recognition and cancellation". ARSO. 16 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2011.
85. "About Western Sahara". Australia Western Sahara Association. November 2006. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2010.
86. "Resolutions : General Assembly (GA), 34th session : United Nations (UN)". web.archive.org. 10 Ekim 2011. 10 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2023.
87. "Proclamation on Recognizing The Sovereignty Of The Kingdom Of Morocco Over The Western Sahara". whitehouse.gov. 10 Aralık 2020. 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2021 – National Archives vasıtasıyla.
88. "Morocco king rejects independence for Western Sahara". Arab News. 7 Kasım 2017. 10 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2019.
89. "A reply of the Minister of Foreign Affairs of the Republic of South Ossetia to IA "Res" Question Concerning the Act of Adoption of RSO State Independence on 29 of May 1992". Ministry of Foreign Affairs of the Republic of South Ossetia. 29 Mayıs 2010. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2022.
90. Global Investment and Business Center, Inc. Staff Taiwan Foreign Policy and National Security Yearbook 2011 Second Edition International Business Publications, USA 0-7397-3660-4
91. "Routledge Handbook of State Recognition". Routledge & CRC Press. 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021.
92. "Taiwan cuts ties with Costa Rica over recognition for China". The New York Times. 7 Haziran 2007. 18 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2016.
93. Winkler, Sigrid (20 Haziran 2012). "Taiwan's UN Dilemma: To Be or Not To Be". 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2019.
94. Ker-Lindsay, James (2012). The Foreign Policy of Counter Secession: Preventing the Recognition of Contested States. Oxford University Press. s. 53. ISBN 9780199698394. 15 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2015. ...there are three other territories that have unilaterally declared independence and are generally regarded as having met the Montevideo criteria for statehood but have not been recognized by any states: Transnistria, Nagorny Karabakh, and Somaliland.
95. "Somaliland profile". BBC News (İngilizce). 11 Temmuz 2011. 16 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2023.
96. Asia West and Africa Department. "Republic of Somaliland". Ministry of Foreign Affairs of the Republic of China. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2023.
97. "Taiwan opens representative office in Somaliland". 1 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2023.
98. "Somaliland launches representative office in Taiwan". 1 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2023.
99. "Abkhazia: Ten Years On". BBC 2. 2001. 21 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2008.

Dış bağlantılar

• Pridnestrovya'nın Birleşmiş Milletler davası, diğer iki tanınmayan ülke (İngilizce)
• Uluslararası hukuka göre tanınmayan ülkelerin durumu (İngilizce)
• Hasan Kahvecioğlu: Tanınmayan devletler ve Kosova (1) (Türkçe)
• Hasan Kahvecioğlu: Tanınmayan devletler ve Kosova (2) (Türkçe)