Renault 12
Otomobil modeli / From Wikipedia, the free encyclopedia
Renault 12 T Serisi, 1969 yılında üretilmeye başlanan ve son olarak Renault 12 Toros ismiyle 2000 yılına kadar üretilen Renault modelidir. 1968 yılının kasım ayında vizyona çıktığı Paris Otomobil Fuarı’dan bugüne 21 ayrı ülkede üretim lisansı alındı. Fuarın ardından aldığı tepkiler çok etkileyiciydi: Konforlu iç mekân, kendine özgü tasarım, performans ve yakıt ekonomisi. 1965 yılında Renault 8 ve Renault 16 arasındaki boşluğu dolduracak yeni bir model yaratılması adına ortaya atıldı. Fransız kurmayların mühendislerinden istekleri çok netti: Maliyeti ekonomik, iç mekânı geniş, bagajı bulunan ve küçük motor taşıyan bir otomobil yaratın! Bu otomobilin diğer misyonu da dünya otomobili olası, Fransa dışında da satılmalıydı. Üst modeli olarak Renault 18 ve Renault Toros tasarlandı.
Renault 12 | |
---|---|
Renault 12 TL | |
Genel Bakış | |
Üretici | ![]() |
Diğer adı | Renault 1.4 Litre (Avustralya)[1] Renault Virage (Avustralya)[2] Renault 12 Toros (Türkiye) Dacia 1300 |
Üretim yıl(lar)ı | 1969-2000 |
Montaj | Boulogne-Billancourt, Fransa Guarda, Portekiz Santa Isabel, Arjantin (IKA) Heidelberg, Avustralya Saint-Bruno-de-Montarville, Kanada (SoMA) Novo Mesto, Yugoslavya (IMV) Los Andes, Şili Duitama ve Envigado, Kolombiya Ciudad Sahagún, Meksika Mioveni, Romanya Valladolid, İspanya (FASA-Renault) Bursa, Türkiye (Oyak- Renault) Mariara, Venezuela Haren-Vilvoorde, Belçika (RIB) Thames, Yeni Zelanda |
Selefi | Renault 8/10 |
Halefi | Renault 18 |
Gövde ve Şasi | |
Sınıf | Orta sınıf |
Gövde tipi | 4 kapılı sedan 5 kapılı station wagon 3 kapılı panelvan |
Düzen | Önden motorlu, önden çekişli |
Benzerleri | Dacia 1310/1410 Ford Corcel Ford Del Rey |
Teknik Özellikler | |
Motor | 1289 cc 810 I4 1397 cc 847/C1J I4 1565 cc C2L I4 (Arjantin ve Türkiye) 1565 cc A2L/807-20 I4 (ABD/Gordini) 1596 cc 807-G I4 (Gordini) 1647 cc A2M I4 (ABD) |
Şanzıman | 4 ileri manuel 5 ileri manuel |
Dingil mesafesi | 2.440 mm |
Uzunluk | 4.345 mm (sedan) 4.410 mm (station wagon) |
Genişlik | 1.616 mm |
Yükseklik | 1.435 mm |
Otomobilin tasarımı konusunda Renault 16'dan fazlasıyla etkilenildi. Buna rağmen teknolojileri arasında ciddi farklılıklar vardı. Boylamasına yerleştirilmiş motoru, hemen arkasına yerleştirilmiş kompakt boyutlardaki aktarma organları ve önden çekişli yapısıyla farkını ortaya koymaya başladı.
EuroNCAP testleri ilk Renault 12'de uygulanmıştır.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f1/Renault_12_Gordini_1.jpg/640px-Renault_12_Gordini_1.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/R12bronze.jpg/320px-R12bronze.jpg)
İç mekân yapısı da oldukça basitti. Vites kolu kokpitin hiçbir bölgesiyle temas etmiyordu. El freni yine çıplak yapısıyla dikkat çekiyordu. Rijit arka aks ve dört tekerlekteki bağımsız süspansiyon sistemiyle yol tutuş kabiliyeti de etkileyiciydi. Aracın öncelikle L ve TL olarak tanımlanan donanım versiyonları satışa sunuldu. Her iki modelde de 1289 cm³ hacmindeki 54 BG’ndeki motor bulunuyordu. 1970 yılında seriye station wagon model katıldı. Aynı yıl tamamı alüminyumdan üretilen 120 BG'nde ve 1565 cm³ hacmindeki benzinli motor tanıtıldı. Bu motoru serinin performans modeli olarak tanımlanan Gordini taşıyacaktı. Gordini, güçlendirilmiş krank mili, çift karbüratör ağzına, beş ileri vitese, hava kanallı ön disk frenlere ve arka disk frenlere sahipti. 185 km/h gibi o zaman için yüksek sayılabilecek hızlara tırmanabiliyordu. Sadece mavi renkte ve gövdesi üzerinde çift beyaz şeritle satıldı.
1972 yılında TS, 1973'te TR gibi donanım versiyonları satışa sunuldu. Bunun yanı sıra TR versiyonun da direksiyon üzerinden otomatik şanzıman standart olarak bulunuyordu. Renault 12 1975 yılında ciddi bir makyaj geçirdi. Yeni ızgara, farlar, stop grubu ve kokpit günün ihtiyaçları doğrultusunda otomobile monte edildi.