Mağrip mimarisi

Mağrip mimarisi ya da Moresk mimari; Endülüs, Fas ve Cezayir, Tunus ve Libya'nın olmak üzere Mağrip ülkeleri ve batı İslam dünyasında tarihsel olarak gelişen bir mimari tarzdır.^{[1][2][3][4][5]} Kuzey Afrika'daki Berberi kültüründen, İslam öncesi İberya'dan (Roma, Bizans ve Vizigotik) ve İslami Orta Doğu'daki sanatsal akımlardan etkileri harmanlayarak oluşan Mağrip mimarisi, nalkemer gibi özellikleri içeren bir tarz oluşturdu. Riad bahçeleri (simetrik dört bölümlü avlular), ahşap, sıva ve çini işçiliğinde ayrıntılı geometrik ve arabesk motifler stilin diğer özellikleri arasında yer aldı.^[6] Bu sanatsal gelişimin başlıca merkezleri, Cordoba, Kayrevan, Fes, Marakeş, Sevilla, Granada ve Tilimsan gibi bölge tarihindeki imparatorlukların ve Müslüman devletlerin başkentlerini içeriyordu.

Córdoba, İspanya Camii-Katedrali'nin hipostil salonu

İspanya ve Portekiz'de Müslüman egemenliğinin sona ermesinden sonra bile, İspanya'da Mağribi mimarisinin mirası, Mağribi tekniklerinden ve tasarımlarından yararlanan ve bunları Hristiyan yapılarına uyarlayan Mudéjar tarzında sürdürüldü.^[5][7] Özellikle 19. yüzyılda, Mağribi tarzı sık sık taklit edildi. Avrupa ve Amerika'da "Doğu"ya karşı Romantizmin ilgisinin bir parçası olarak ortaya çıkan "Neo-Mağribi" tarzı bunun örneğidir. Bunun yanı sıra Mağribi mimarisi bu dönemde inşa edilen sinagoglarda da kullanılmıştır.^[8][9]

Kaynakça

1. L'architecture musulmane d'Occident. Paris: Arts et métiers graphiques. 1954.
2. A practical guide to Islamic Monuments in Morocco. Charlottesville, VA: The Baraka Press. 1981.
3. Fès: Joyau de la civilisation islamique. Paris: Les Presse de l'UNESCO: Nouvelles Éditions Latines. 1982. ISBN 2723301591.
4. Le Maroc andalou : à la découverte d'un art de vivre. 2. Ministère des Affaires Culturelles du Royaume du Maroc & Museum With No Frontiers. 2010. ISBN 978-3902782311.
5. Dodds, Jerrilynn D., (Ed.) (1992). Al-Andalus: The Art of Islamic Spain. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN 0870996371.
6. The Almoravid and Almohad Empires. Edinburgh University Press. 2016.
7. López Guzmán, Rafael. Arquitectura mudéjar. Cátedra. 84-376-1801-0.
8. Giese (2016). "Resplendence of al-Andalus: Exchange and Transfer Processes in Mudéjar and Neo-Moorish Architecture". Asiatische Studien – Études Asiatiques. 70 (4): 1307-1353.
9. "Why Moorish? Synagogues and the Moorish Revival". Museum at Eldridge Street (İngilizce). 27 Nisan 2017. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2019.