II. Muâviye
emevilerin üçüncü halifesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
II. Muaviye (Arapça: أبو ليلى معاوية بن يزيد; Ebu Laylâ Muâviye bin Yezîd, d. 661 - ö. 684), Emeviler'in üçüncü halifesi. Halifeliğe babası I. Yezid'in ölümünden sonra geçmiştir.
II. Muaviye | |||||
---|---|---|---|---|---|
Emevî Halifesi | |||||
Hüküm süresi | 683 – 684 | ||||
Önce gelen | I. Yezid | ||||
Sonra gelen | I. Mervan | ||||
Doğum | 661 | ||||
Ölüm | 684 | ||||
| |||||
Hanedan | Emevî Hanedanı | ||||
Babası | I. Yezid | ||||
Dini | İslam |
Hükümdarlığa geçeciği sırada Emevi Devleti büyük bir siyasi kriz içindeydi. Abdullah bin Zübeyr Hicaz'da kendini halife ilan etmişti ve Emevi devletinin birçok diğer bölgeleri de bu isyana katılma taraflısıydı. Babasının Hicaz'a gönderdiği Suriyeli ordu Medine'yi talan etmiş, Mekke'ye ve Kabe'ye büyük zarar vermiş olarak geri dönmüştü. II. Muaviye savaş ve Hicaz'a hücum taraflısı değildi ve sadece 40 gün halifelik yaptıktan sonra tahtından ve halifelikten feragat etti, Bundan iki hafta sonra da öldü. Kisa bir müddet halifelik yaptığı için ve bu dönemde önemli bir icraatının olmaması nedeni ile "Ebu Leyla" künyesi ile tanınmaktadır.