I. Mervân
Emevilerin dördüncü halifesi (623-685) / From Wikipedia, the free encyclopedia
I. Mervan (Arapça: مروان بن الحكم; Mervân bin Hakem, d. 623 - ö. 685), Emevîlerin dördüncü halifesi. Emeviler halifeliğine 684'te II. Muaviye'nin halifelikten feragat etmesinden sonra geçmiştir. I. Mervan'ın halife olmasıyla Emeviler hanedanın iktidar gücü Ebu Süfyan kolundan "Hakam bin Vail" koluna geçmiştir; Ebu Süfyan ve Hakam bin Vail, Emevîlerin ismini aldığı Ümeyye'nın torunlarıdır. Hakam da Osman bin Affan'ın birinci derece kuzenidir. Dokuz ay süren halifeliği, önce diğer Emevilere karşı iç savaşla geçmiş ve bunda başarı sağlamıştır. Sonra Hicaz'da isyan etmiş ve kendi halifeliğini ilan etmiş olan Abdullah bin Zübeyr'i halife kabul etmiş olan güney Suriye ve Mısır'ı eline geçirmiştir. Fakat Mervan 685'te öldüğünde Abdullah bin Zübeyr hâlâ Irak ve Hicaz'da halife olarak kabul edilmekteydi.
Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Haziran 2020) |
Bu madde önerilmeyen biçimde kaynaklandırılmıştır. (Haziran 2020) |
I. Mervan | |||||
---|---|---|---|---|---|
Emevî Halifesi | |||||
Hüküm süresi | 684 – 7 Mayıs 685 | ||||
Önce gelen | II. Muaviye | ||||
Sonra gelen | Abdülmelik | ||||
Doğum | 28 Mart 623 | ||||
Ölüm | 7 Mayıs 685 | ||||
Çocuk(lar)ı | Liste
| ||||
| |||||
Hanedan | Emevî Hanedanı | ||||
Babası | El-Hakem ibn-i Ebî el-ʿAs | ||||
Dini | Sünni İslam |