Andrej Hlinka
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Andrej Hlinka (27 Eylül 1864 - 16 Ağustos 1938) İkinci Dünya Savaşı'ndan önce Çekoslovakya'daki en önemli Slovak kamu aktivistlerinden biri olan Slovak Katolik rahip, gazeteci, bankacı ve politikacıydı. Hlinka Slovak Halk Partisi'nin lideriydi.
Andrej Hlinka | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 27 Eylül 1864 Černová Liptó County, Macaristan Krallığı, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu |
| Ölüm | 16 Ağustos 1938 (73 yaşında) Ružomberok, Çekoslovakya |
| Siyasi parti | Katolik Halk Partisi (1914'e kadar) Slovak Ulusal Partisi Slovak Halk Partisi (1914–1938)o |
Macaristan Krallığı'nın Liptó İlçesinde (bugünkü Slovakya ) Černová'da (bugün Ružomberok şehrinin bir parçası) doğan Hlinka, Spišská Kapitula'dan ilahiyat mezunudur ve 1889'da papaz olarak görevlendirilmiştir. Cemaatlerinin sosyal statüsünü iyileştirmeye çalıştı, alkolizme karşı savaştı ve eğitim konferansları ve tiyatro gösterileri düzenledi. Sıradan insanlara yardım etmek için kredi ve gıda bankası dernekleri kurdu ve nasıl bulacağına dair bir el kitabı yazdı. Siyasi görüşlerine göre, 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başında Macaristan Krallığı'nın ekonomik ve politik liberalizmi ile bağlantılı tüm laikleştirici eğilimlere karşı Katolik etiğinin güçlü bir savunucusuydu. Kont Zichy liderliğindeki Macar Katolikus Néppárt (Katolik Halk Partisi) ile benzer bir konumdaydı, bu yüzden Hlinka bu partinin aktivisti oldu. Ancak, parti Slovakların Hlinka'dan ayrıldığını ve František Skyčák ile birlikte Slovak Halk Partisi'ni kurdu.
Sosyal aktiviteleri sayesinde yaygınlaştı. 1905'te Macar piskoposu Alexander Párvy'nin isteklerine karşı Ružomberok'ta papaz seçildi. 1906'daki Macaristan parlamento seçimlerinde Slovak adayı Vavro Šrobár'ı destekledi ve Slovak ulusal hareketi lehine yer aldı. Faaliyetleri, onu bir rahip olarak askıya alan kilise hiyerarşisinden onay vermeyerek bir araya geldi. 27 Haziran 1906'da hapse atıldı ve daha sonra ayaklanmadan hüküm giydi. Hlinka askıya alınmış ve hapishaneye kabul edilmesini beklerken, Bishop Sándor Párvy linernová'da, Hlinka'nın inşasında kullanılan bir kilisenin Macarca konuşan rahipler tarafından kutlanmasını emretti. Bu durum, protestolar ve yerel halkın direnişi ile karşılandı ve Černová katliamına yol açtı ve bu da Macaristan Krallığı'ndaki Slovak azınlığın durumuna uluslararası dikkat çekti. Hapishanede Hlinka, Eski Ahit'in Slovak diline çevrilmesi yönündeki çalışmalara öncülük etti. Arkadaşları rehabilitasyonunda çalıştı ve Holy See'ye askıya alınmasından şikâyet eden Hlinka sonunda piskopos davasını kazandı.
1907'de Ľudová banka'ı kurdu ve üç yıl sonra yönetim kurulu başkanı oldu. Slovak Halk Partisi 1913'te Slovak Ulusal Partisinden ayrıldı. Hlinka parti başkanı oldu ve hayatının geri kalanında bu pozisyonda kaldı. I. Dünya Savaşı'nın sonunda, Hlinka Çekoslovakya'nın kurulmasında önemli katkıda bulundu. 24 Mayıs 1918'de Slovak Ulusal Partisi'nin gizli toplantısında, açık bir pozisyon aldı ve kararsız katılımcıların uzun süreli tartışmasını sonlandırdı (" Macarlarla bin yıllık evlilik yanlış gidiyor. Boşanmalıyız. " ) Slovak Ulusal Konseyi'ne üye oldu ve Çek ulusuyla siyasi birliği savunan Martin Deklarasyonunu imzaladı. Çekoslovakya'nın erken döneminde, Kilise hiyerarşisinin bir kısmı hala Macaristan Krallığı'nı tercih ettiğinde, yoğun bir şekilde yeni devlet için lobi yaptı. Hlinka, eski meslektaşı Vavro Šrobár'ın (Slovakya işleri Bakanı-tam yetkili), bazı din karşıtı eylemleri ve Slovakya'nın eşit olmayan konumu yüzünden çabucak hayal kırıklığına uğradı. Başbakan'a şikâyette bulundu ve bu sorunları Paris barış konferansına ileteceği konusunda uyardı. Hlinka, sorunların Çekoslovakya içinde Slovakya özerkliği vadeden Pittsburgh Anlaşması temelinde çözülebileceğine inanıyordu. 28 Ağustos 1918'de Hlinka'nın körü körüne güvendiği František Jehlička'nın etkisi altında Paris'e gerçekten gitti. Hlinka daha sonra gazetecilere ve diplomatlara Slovakya ile ilgili bir muhtıra dağıttı, ancak kilit karar vericilerle görüşemedi. [1] Sahte pasaportla gelen Hlinka, Fransız polisi tarafından tutuklandı ve Paris'ten alıkonuldu. Bu kötü zamanlanmış ve organize yolculuk konferansta Çekoslovakya'nın çıkarlarına ciddi zarar verebilir ve Slovak otonomistlerinin imajına zarar verebilirdi. Hlinka dışında tüm katılımcılar yurt dışında kaldı ve daha sonra Macar irredentizmi için çalıştı. [2] Slovak Halk Partisi bile liderinin eylemlerinden uzaklaştı. Hlinka hapsedildi ve siyasi olarak tecrit edildi ayrıca SĽS'in harekete geçme yeteneği sınırlıydı. Hata ne olursa olsun, Hlinka Slovak Halk Partisi seçmenleri arasında popülerliğini korudu. Nisan 1920'de Çekoslovak Parlamentosu'na seçildi ve hapishaneden serbest bırakıldı. Daha sonra, özerklik ve bağımsız bir Slovak ulusunun neredeyse 20 yıldır kabulü mücadelesine önderlik etti. Onun motivasyonu dini ve dil temeline dayanıyordu. [1] Hlinka ortak Çekoslovak siyasi ulusu fikrini kabul etti [1] ancak merkeziyetçilik ve etnik Çekoslovakizmin Slovak çıkarlarını ve ulusal ve kültürel kimliklerini tehdit ettiğine inanıyordu (" Biz Çekler ve Slovakların ortak devleti içiniz, ama biz Her iki kurucu ülkenin de ulusal bireysellik uygulamasıyız. " [1] ) Partisi hızla Slovakya'da% 25-35 arası potansiyele sahip en popüler parti oldu.
Hlinka karizması, mizaç, inatçılık ve keskin dili ile biliniyordu. Aynı nitelikler onu müzakere için zor bir ortak yaptı. Hlinka düzenli olarak muhaliflerine hakaret etti ve sıklıkla ilkelcilik için eleştirildi. Yüksek öğrenim eksikliği onu şüpheli iş arkadaşlarından bazılarına eleştirel olmayan bir hayranlık uyandırdı. [2] Bu, özellikle birkaç kez partinin çıkarlarını baltalayan, ancak HSLS'nin direnişine bakılmaksızın Hlinka'nın güvenini koruyan Vojtech Tuka'nın durumuydu. Yaşamının sonunda, Hlinka gerçek bir politika yapıcıdan ziyade partinin canlı bir simgesiydi. 1930'larda parti yavaş yavaş yetkili ve demokratik olmayan siyasi fikirlere yaklaştı. Hlinka, her ikisi de Katolik din adamlığının merkezi bir rol oynadığı Salazar'ın Portekiz'i veya Dollfuss'un Avusturya'sı gibi otoriter rejimlere sempati duydu. Katolik rahibi liderliğindeki muhafazakârlar - hayatının son yıllarında, partisinin içten iki kanadı bölündü Jozef Tiso ve radikaller, çoğunlukla genç memnun üyeleri. Hlinka onları dengelemeye çalıştı ve taktik nedenlerle dönüşümlü olarak destekledi. Dış politikayı hiç iyi anlamayan Hlinka, Konrad Henlein ve János Esterházy ile işbirliğini destekliyordu. [2] 5 Haziran 1938'de Hlinka, Bratislava'daki bir gösteride bir konuşma yaptı ve burada Slovak özerkliğine tekrar talep edildi. Otonomi için üçüncü teklifi imzaladı, ancak amacına ulaşmadan öldü. Çekoslovakya'nın Nazi hakimiyetine girmesi, Çek sınır bölgesinin kaybı ve Macaristan'ın toprak talepleri tehdidi altında kaldığı Münih Anlaşması'ndan sonra HSLS, devletin zayıflığını sömürdü ve iki aydan kısa bir süre sonra 6 Ekim 1938'de özerklik ilan etti.Özerkliğin kazanılmasının kısa süre sonrasında Hlinka hayatını kaybetti.
Nazi Almanyası'nın hakimiyeti altında olan ilk Slovak Cumhuriyeti (1939-1945) sırasında Hlinka, rejim tarafından ulusal bir kahraman olarak kabul edildi. Hlinka'nın Slovak Halk Partisi'nde yardımcısı ve halefi Josef Tiso, faşist ilk Slovak Cumhuriyeti'nin başkanı oldu. Hlinka'nın Slovak Halk Partisi tarafından sürdürülen milisler Hlinka'nın ölümünden kısa süre önce oluşturulan Hlinka Muhafızları, daha sonra Slovakya'daki Holokost'a katıldı. Komünist Çekoslovakya'da Hlinka bir " clerofascist " olarak tasvir edildi. Komünizmin çöküşünden sonra Hlinka, çoğunlukla milliyetçi sempatizanlara ve Hristiyan demokratik örgütlerce saygı duyulan bir kişi olurken, mevcut Slovak toplumunun geri kalanı Hlinka'nın anısına çoğunlukla kayıtsız görünüyor. Hlinka'nın imajı, Slovakya'nın 2009 yılında Euro'yu kabul etmesinden önce Slovak 1000-kuron banknotunda yer almaktaydı. Slovakya Parlamentosu'nda "ulusun babası" ilan etme hareketi neredeyse Eylül 2007'de geçti.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
