Bundok Emei

Ang Bundok Emei ([ɰʌ̌.měɪ̯] Tsino: 峨眉山^[1]; pinyin: Éméi shān), kahalili bilang Mount Omei, ay isang 3,099 metro (10,167 tal)^* bundok sa Lalawigan ng Sichuan, Tsina, at ito ang pinakamataas sa Apat na Sagradong Budistang Bundok ng Tsina.^[2] Ang Bundok Emei ay nasa kanlurang gilid ng Lunas ng Sichuan. Ang mga bundok sa kanluran nito ay kilala bilang Daxianglig.^[3] Ang isang malaking nakapaligid na lugar ng kanayunan ay heolohikong kilala bilang Permikong Emeishan Malaking Lalawigang Ignea, isang malaking lalawigang ignea na nabuo ng Bitag Emeishan na mga bulkanikong pagsabog noong panahong Permiko.

Mount Emei
Emei Shan
Pinakamataas na punto
Kataasan	3,099 m (10,167 tal)
Prominensya	1,069 m (3,507 tal)
Mga koordinado	29°31′11″N 103°19′57″E
Heograpiya
Kamalian ng Lua na sa Module:Location_map na nasa linyang 501: Unable to find the specified location map definition. Neither "Module:Location map/data/Sichuan" nor "Template:Location map Sichuan" exists.
Pandaigdigang Pamanang Pook ng UNESCO
Opisyal na pangalan	Mount Emei Scenic Area, including Leshan Giant Buddha Scenic Area
Uri	Mixed
Pamantayan	iv, vi, x
Itinutukoy	1996 (20th session)
Takdang bilang	779
Region	Asia-Pacific

Bundok Emei
"Mount Emei" in Chinese characters
Tsino	峨眉山[1]
Mga transkripsyon Pamantayang Mandarin Hanyu Pinyin Éméi shān Gwoyeu Romatzyh Ermei shan Wade–Giles O2-mei2 shan1 IPA [ɰʌ̌.měɪ̯ ʂán] Wu Romanisasyon Ngu去 me去 sae平 Yue: Kantones Romanisasyong Yale Ngòh-mèih sāan Jyutping Ngo4-mei4 saan1 IPA [ŋɔ̏ː mȅi sáːn] Southern Min Hokkien POJ Ngô-ba̍k-soaⁿ

Sa pangangasiwa, ang Bundok Emei ay matatagpuan malapit sa antas-kondadong lungsod ng parehong pangalan (Lungsod Emeishan), na kung saan ay bahagi naman ng antas-prepekturang lungsod ng Leshan. Ginawa itong Pandaigdigang Pamanang Pook ng UNESCO noong 1996.^[4]

Bilang isang sagradong bundok

Ang Bundok Emei ay isa sa Apat na Sagradong Bundok ng Budismo ng Tsina, at ayon sa kaugalian ay itinuturing na bodhimaṇḍa, o lugar ng kaliwanagan, ng bodhisattva Samantabhadra. Ang Samantabhadra ay kilala sa Mandarin bilang Pǔxián Púsà (普賢菩薩).

Ang mga sanggunian mula noong ika-16 at ika-17 siglo ay tumutukoy sa pagsasanay ng sining pandigma sa mga monasteryo ng Bundok Emei^[5] na ginawa ang pinakamaagang nabubuhay na sanggunian sa Monasteryong Shaolin bilang lugar ng pinagmulan ng Tsinong boxing.^[6]

Budistang arkitektura sa Emei

Ito ang lokasyon ng unang Budistang na templo na itinayo sa Tsina noong unang siglo CE.^[7] Ang pook ay may pitumpu't anim na Budistang monasteryo ng dinastiyang Ming at Qing, karamihan sa mga ito ay matatagpuan malapit sa tuktok ng bundok. Ang mga monasteryo ay nagpapakita ng isang nababaluktot na estilo ng arkitektura na umaangkop sa tanawin. Ang ilan, gaya ng mga bulwagan ng Baoguosi, ay itinayo sa mga terasa na may iba't ibang antas, habang ang iba, kabilang ang mga estruktura ng Leiyinsi, ay nasa mga nakataas na stilts. Dito, binago o binalewala ang mga nakapirming plano ng mga monasteryo ng Budista sa mga naunang panahon upang lubos na magamit ang natural na tanawin. Ang mga gusali ng Qingyinge ay inilatag sa isang hindi regular na lote sa makitid na bahagi ng lupa sa pagitan ng Ilog Itim na Dragon at ng Ilog Puting Dragon. Malaki ang site at ang paikot-ikot na daanang pampaa ay 50 kilometro (31 mi), na tumatagal ng ilang araw sa paglalakad.^[8]

Mga sanggunian

1. In the name "Emei", the character méi 眉 is sometimes written 嵋.
2. Hayes, Holly (2009) Emei Shan, Sacred Destinations. Updated 24 July 2009.
3. E.g., 实用中国地图集 (Shiyong Zhongguo Dituji, "Practical Atlas of China"), 2008, ISBN 978-7-5031-4772-2; map of Sichuan on pp. 142–143
4. "Mount Emei Scenic Area, including Leshan Giant Buddha Scenic Area". UNESCO. Nakuha noong 2007-09-06.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
5. Zhāng Kǒngzhāo 張孔昭 (c. 1784). Boxing Classic: Essential Boxing Methods 拳經拳法備要 Quánjīng Quánfǎ Bèiyào (sa wikang Tsino).{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
6. Henning, Stanley E. (Taglagas 1999). "Academia Encounters the Chinese Martial Arts". China Review International. 6 (2): 319–332. doi:10.1353/cri.1999.0020. ISSN 1069-5834.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link).
7. "Mount Emei Scenic Area, including Leshan Giant Buddha Scenic Area". UNESCO. Nakuha noong 2007-09-06.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
8. Dazhang, Sun (2002). Chinese Architecture -- The Qing Dynasty (ika-English (na) edisyon). Yale University Press. pp. 328–329. ISBN 0-300-09559-7.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)