โจโฉ
From Wikipedia, the free encyclopedia
โจโฉ ในภาษาฮกเกี้ยน (จีน: 曹操; เป่อ่วยยี: Chô Chhò) หรือ เฉา เชา ในภาษาจีนกลาง (พินอิน: Cáo Cāoⓘ; ค.ศ. 155 – 15 มีนาคม ค.ศ. 220)[1] มีชื่อรองว่า เมิ่งเต๋อ (จีน: 孟德; พินอิน: Mèng dé) เป็นรัฐบุรุษ ขุนศึก และกวีชาวจีน เป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ซึ่งได้เถลิงอำนาจในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่น ในฐานะที่เป็นบุคคลสำคัญคนหนึ่งในยุคสามก๊ก โจโฉได้วางรากฐานซึ่งได้ทำให้เกิดรัฐวุยก๊กขึ้นในเวลาต่อมา และได้รับการยกย่องภายหลังมรณกรรมในฐานะเป็น "จักรพรรดิอู่แห่งวุยก๊ก" แม้ว่าเขาจะไม่เคยประกาศตนเองอย่างเป็นทางการว่าเป็นจักรพรรดิจีน หรือโอรสสวรรค์ วรรณกรรมสมัยหลังมักพรรณาว่า โจโฉเป็นทรราชโหดร้ายไร้เมตตา แต่โจโฉก็ได้รับการยกย่องว่า เป็นผู้ปกครองที่ปราดเปรื่อง เป็นอัจฉริยบุคคลด้านการทหาร มีบารมีหาที่เปรียบมิได้ ปฏิบัติต่อผู้ใต้บัญชาดุจครอบครัวของตัว[ต้องการอ้างอิง]
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
โจโฉ (เฉา เชา) 曹操 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ภาพโจโฉจาก สมุดภาพไตรภูมิ (三才圖會) ซึ่งเผยแพร่ในราชวงศ์หมิงเมื่อ ค.ศ. 1609 | |||||||||||||
อัครมหาเสนาบดี (丞相 เฉิงเซี่ยง) | |||||||||||||
วาระ | ค.ศ. 208 – 15 มีนาคม ค.ศ. 220 | ||||||||||||
ถัดไป | โจผี | ||||||||||||
จักรพรรดิ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ | ||||||||||||
เจ้ากรมโยธา (司空 ซือคง) | |||||||||||||
วาระ | ค.ศ. 196–208 | ||||||||||||
จักรพรรดิ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ | ||||||||||||
พระราชสมภพ | ค.ศ. 155 อำเภอเฉียว รัฐเพ่ย์ จักรวรรดิฮั่น | ||||||||||||
สวรรคต | 15 มีนาคม ค.ศ. 220 (64–65 ปี) ลั่วหยาง จักรวรรดิฮั่น | ||||||||||||
ฝังพระศพ | 11 เมษายน ค.ศ. 220 สุสานหลวงของโจโฉ | ||||||||||||
คู่อภิเษก |
| ||||||||||||
พระราชบุตร รายละเอียด | |||||||||||||
| |||||||||||||
พระราชบิดา | โจโก๋ | ||||||||||||
พระราชมารดา | ติงชื่อ | ||||||||||||
ศาสนา | ลัทธิขงจื๊อ |
ในช่วงที่ราชวงศ์ฮั่นตะวันออกล่มสลาย โจโฉสามารถควบคุมท้องที่ส่วนใหญ่ในภาคเหนือของจีนซึ่งมีประชากรมากที่สุด ทั้งยังฟื้นฟูความเรียบร้อยและเศรษฐกิจเป็นผลสำเร็จในฐานะอัครมหาเสนาบดี แต่การที่โจโฉเชิดพระเจ้าเหี้ยนเต้นั้น โดยตนเองบัญชาราชการแผ่นดินเบ็ดเสร็จอยู่เบื้องหลังพระองค์นั้น ถูกวิพากษ์วิจารณ์หนัก การต่อต้านโดยตรงนั้นมาจากขุนศึกเล่าปี่กับซุนกวนซึ่งโจโฉมิอาจปราบลงได้
โจโฉยังมีความสามารถด้านกวีนิพนธ์ อักษรวิจิตร และศิลปะการต่อสู้ ทั้งได้ฝากงานเขียนมากมายในด้านการทหารเอาไว้ ซึ่งรวมถึงอรรถาธิบาย ซุนจื่อปิงฝ่า โจโฉยังเป็นที่จดจำในฐานะผู้ปกครองที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งของจักรวรรดิจีน