แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์

การิบิซเนเดอร์ลันด์ หรือ แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์^[7][8] (ดัตช์: Caribisch Nederland; ออกเสียง: [kaːˌribis ˈneːdərlɑnt]) เป็นเขตเทศบาลพิเศษของเนเธอร์แลนด์ที่ตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียน ประกอบไปด้วยสามเขตคือ หมู่เกาะโบแนเรอ, ซินต์เอิสตาซียึส (สเตเชีย) และซาบา^[9][b] คำว่า "แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์" นั้นบางครั้งอาจถูกใช้ในการกล่าวอ้างถึงทุกเกาะในดัตช์แคริบเบียน ในทางกฎหมายทั้งสามหมู่เกาะยังเป็นที่รู้จักกันในนามกลุ่มเกาะ เบเอเอส (ดัตช์: BES-eilanden) ซึ่งมาจากตัวย่อตัวแรกรวมกันของชื่อหมู่เกาะ โดยปัจจุบันหมู่เกาะทั้งสามเป็นส่วนหนึ่งของเนเธอร์แลนด์ในฐานะหน่วยสาธารณะ (ดัตช์: openbaar lichaam) สามแห่งตั้งแต่วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2553 ก่อนหน้านั้นเกาะเหล่านี้เป็นดินแดนเกาะของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสซึ่งเป็นประเทศในอดีตที่อยู่ในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ การเปลี่ยนแปลงนี้เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิรูปการเมืองภายในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ หมู่เกาะทั้งสามเป็นหนึ่งใน "ประเทศและดินแดนโพ้นทะเลของสหภาพยุโรป" ดังนั้นกฎหมายของสหภาพยุโรปจึงไม่มีผลบังคับใช้โดยอัตโนมัติ

สำหรับดินแดนในแคริบเบียนทั้งหมดที่มีการเชื่อมโยงตามรัฐธรรมนูญกับเนเธอร์แลนด์ ดูที่ ดัตช์แคริบเบียน

แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ Caribisch Nederland (ดัตช์)
ภูมิภาคโพ้นทะเลของประเทศเนเธอร์แลนด์
ธง ตราอาร์ม
ตำแหน่งของแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ (วงกลมสีเขียว) จากซ้ายไปฃวา: โบแนเรอ, ซาบา และ ซินต์เอิสตาซียึส
พิกัด: 12°11′N 68°14′W
ประเทศ	เนเธอร์แลนด์
เทศบาลพิเศษ	โบแนเรอ  ซินต์เอิสตาซียึส  ซาบา
รวมเข้ากับประเทศเนเธอร์แลนด์	10 ตุลาคม พ.ศ. 2553 (การยุบเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส)
การปกครอง (ดู การเมืองของประเทศเนเธอร์แลนด์)
• ผู้แทนราชอาณาจักร (Rijksvertegenwoordiger)	Jan Helmond (ยัน เฮลมงด์)
• ผู้ว่าการ (Gezaghebber)	• Edison Rijna (เอดิซง แรยนา) (โบแนเรอ) • Marcolino Franco (ซินต์เอิสตาซียึส) • Jonathan Johnson (ซาบา)
พื้นที่[1]
• ทั้งหมด	328 ตร.กม. (127 ตร.ไมล์)
ความสูงจุดสูงสุด (เมานต์ซีเนรี)	887 เมตร (2,910 ฟุต)
ประชากร  (1 มกราคม พ.ศ. 2562)[2]
• ทั้งหมด	25,157 คน
• ความหนาแน่น	77 คน/ตร.กม. (200 คน/ตร.ไมล์)
ภาษา
• ราชการ	ดัตช์
• ประจำภูมิภาค	อังกฤษ (ซาบา, ซินต์เอิสตาซียึส) ปาเปียเมนตู (โบแนเรอ)[3]
เขตเวลา	UTC−4 (AST)
รหัสโทรศัพท์	+599
รหัส ISO 3166	BQ, NL-BQ1, NL-BQ2, NL-BQ3
สกุลเงิน	ดอลลาร์สหรัฐ ($) (USD)[4]
โดเมนอินเทอร์เน็ตระดับบนสุด	.nl .bq[a]

ในแง่ของจำนวนประชากร การิบิซเนเดอลันด์เป็นพื้นที่เล็กที่สุด สามในหกแห่งของอาณาเขตในแคริบเบียนที่เป็นของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ (ไม่ใช่ในแง่ของพื้นที่: โบแนเรอมีขนาดใหญ่กว่าซินมาร์เตินมาก)

หมู่เกาะมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมและทางภูมิศาสตร์ที่สำคัญ ตัวอย่างเช่น โบแนเรอ (รวมถึงเกาะไคลน์โบแนเรอ) เป็นหนึ่งในกลุ่มเกาะลีเวิร์ดแอนทิลลีส (อังกฤษ: Leeward Antilles; ดัตช์: Benedenwindse Antillen) ตั้งอยู่ทางตะวันออกของอารูบา และกือราเซา นอกชายฝั่งทวีปอเมริกาใต้ของเวเนซุเอลา ขณะที่ซินต์เอิสตาซียึส และซาบา อยู่ในหมู่เกาะลีเวิร์ด (อังกฤษ: Leeward Islands; ดัตช์: Benedenwindse Eilanden) ตั้งอยู่ทางใต้ของซินต์มาร์เติน และทางตะวันตกเฉียงเหนือของเซนต์คิตส์และเนวิส ทั้งสามหน่วยงานของรัฐ (หรือที่เรียกว่าเทศบาลพิเศษ) รวมกันมีประชากร 25,157 คน^[2] (เดือนมกราคม พ.ศ. 2562) และพื้นที่ 328 ตารางกิโลเมตร เขตเวลาคือเวลามาตรฐานแอตแลนติก (UTC–4) รหัสประเทศสำหรับโทรศัพท์คือ 599 ซึ่งปัจจุบันใช้ร่วมกับกือราเซา หมู่เกาะอยู่ห่างจากดินแดนเนเธอร์แลนด์ในทวีปยุโรป 7,200 กิโลเมตร

สถานะทางกฎหมาย

ทั้งสามเกาะได้รับสถานะปัจจุบัน หลังจากการสลายตัวของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2553^[10] ในเวลาเดียวกันเกาะกือราเซา และซินต์มาร์เติน กลายเป็นประเทศองค์ประกอบที่ปกครองตนเอง (ดัตช์: landen) ภายในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์^[11] เช่นเดียวกับเกาะอารูบา ซึ่งแยกตัวเป็นประเทศที่เป็นส่วนประกอบของราชอาณาจักรก่อนหน้านั้น คำว่า "ดัตช์แคริบเบียน" อาจเป็นการอ้างถึงเขตเทศบาลพิเศษสามแห่ง (เช่น ในตราไปรษณียากร) แต่ก็อาจเป็นการกล่าวอ้างถึงหมู่เกาะแคริบเบียนทั้งหมดที่อยู่ภายในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดที่มีอยู่หรือจัดตั้งขึ้นใหม่ และไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ความตกลงเชงเกน

ประชาชนในหมู่เกาะแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์มีสิทธิ์ลงมติครั้งแรกในการเลือกตั้งทั่วไปของเนเธอร์แลนด์ในปี พ.ศ. 2555^[12]

การบริหารภาครัฐ

เทศบาลพิเศษ (ดัตช์: bijzondere gemeenten) มีหน้าที่หลายอย่างที่ดำเนินการตามปกติเช่นเดียวกับเทศบาลในประเทศเนเธอร์แลนด์ อำนาจบริหารอยู่ที่สภาปกครองซึ่งนำโดยผู้ว่าการเกาะ องค์กรประชาธิปไตยหลักคือสภาเกาะ พลเมืองชาวดัตช์ของทั้งสามเกาะมีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งระดับชาติของเนเธอร์แลนด์และ (ในฐานะเช่นเดียวกับประชาชนชาวเนเธอร์แลนด์ทั้งหมด) มีสิทธิ์ในการเลือกตั้งในรัฐสภายุโรป

อย่างเป็นทางการ หมู่เกาะแห่งนี้ ในกฎหมายของเนเธอร์แลนด์เป็น "openbare lichamen" (แปลตามตัวอักษรว่า "หน่วยงานสาธารณะ") และไม่ใช่เทศบาล (ดัตช์: gemeenten) ต่างจากเทศบาลปกติโดยหมู่เกาะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบจังหวัดของเนเธอร์แลนด์^[13] และบริหารจัดการโดยสภาท้องถิ่นภายในเทศบาล ซึ่งจะแบ่งอำนาจระหว่างรัฐบาลของเกาะ และรัฐบาลกลางในรูปแบบสำนักงานแห่งชาติสำหรับแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ ด้วยเหตุนี้จึงถูกเรียกว่าเป็นเทศบาล"พิเศษ"

มีกฎหมายหลายฉบับของประเทศเนเธอร์แลนด์ที่มีฉบับพิเศษสำหรับดินแดนแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์^[14] ตัวอย่างเช่น การประกันสังคมซึ่งไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับเนเธอร์แลนด์ในยุโรป^[15]

	โบแนเรอ	ซินต์เอิสตาซียึส	ซาบา
เมืองหลวง	กราเลินไดก์	โอรันเยอสตัด	เดอะบ็อตทัม
พื้นที่ (พื้นดิน)[16]	288 กม.²	21 กม.²	13 กม.²
% พื้นน้ำ	–	–	–
ประชากร[2]	20,104	3,338	1,915
ความหนาแน่น	70 คน/กม.²	159 คน/กม.²	147 คน/กม.²
ศาสนา	77% คริสต์โรมันคาทอลิก 16% อื่น ๆ 7% ไม่มี	27% คริสต์เมโทดิสต์ 25% คริสต์โรมันคาทอลิก 21% คริสต์เซเวนต์เดย์แอดเวนทิสต์ 19% อื่น ๆ 8% ไม่มี	58% คริสต์โรมันคาทอลิก 14% คริสต์แองกลิคัน 22% อื่น ๆ 5% ไม่มี
ภาษา	ดัตช์, ปาเปียเมนตู	ดัตช์, อังกฤษ	ดัตช์, อังกฤษ
เพลงชาติ	Volkslied van Bonaire	Golden Rock	Saba Song
วันสำคัญ	6 กันยายน (Dia di Himno y Bandera)	16 พฤศจิกายน (Statia Day)	ศุกร์แรกของเดือน ธ.ค. (Saba Day)
พิกัด	12°9′N 68°13′W	17°30′N 62°58′W	17°38′N 63°14′W

สำนักงานแห่งชาติ

สำนักงานแห่งชาติสำหรับแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ (ดัตช์: Rijksdienst Caribisch Nederland) เป็นผู้รับผิดชอบด้านการเก็บภาษี การตรวจคนเข้าเมือง โครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่ง สุขภาพ การศึกษา และความปลอดภัยทางสังคมในหมู่เกาะ ซึ่งเหล่านี้เป็นการให้บริการในนามของรัฐบาลเนเธอร์แลนด์^[17] หน่วยงานนี้จัดตั้งขึ้นในฐานะศูนย์บริการภูมิภาคในปี พ.ศ. 2551 และกลายเป็นสำนักงานแห่งชาติสำหรับแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์เมื่อวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2553^[18][19] ผู้อำนวยการคนปัจจุบันคือ ยาน เฮลมงด์ (J.N. Helmond)^[20] ผู้แทนผู้มีอำนาจจัดการของหน่วยสาธารณะ โบแนเรอ, ซินเอิสตาซียึส และ ซาบา เป็นตัวแทนของรัฐบาลเนเธอร์แลนด์บนเกาะ (และเขายังเข้ารับหน้าที่รักษาการผู้แทนราชอาณาจักร (ดัตช์: Rijksvertegenwoordiger) ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2561)^[21]

ความสัมพันธ์กับสหภาพยุโรป

ดินแดนสถานะพิเศษของสหภาพยุโรป [en]

แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสหภาพยุโรปและถือเป็น "ประเทศและดินแดนโพ้นทะเล" (สถานะ OCT) ของสหภาพซึ่งเป็นการบังคับใช้บทบัญญัติพิเศษ^[c] สนธิสัญญาลิสบอนนำเสนอกระบวนการที่สภายุโรปอาจเปลี่ยน สถานะของดินแดนโพ้นทะเลของเดนมาร์ก, ฝรั่งเศส หรือเนเธอร์แลนด์ในเรื่องเกี่ยวกับการใช้สนธิสัญญาของสหภาพยุโรปกับดินแดนนั้น^[d] ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2551 รัฐบาลเนเธอร์แลนด์ได้ตีพิมพ์ผลสำรวจทางกฎหมายและเศรษฐกิจถึงผลกระทบหากมีการเปลี่ยนสถานะจาก OCT เป็นสถานะภูมิภาคนอกสุด (outermost region, OMR)^[22][23] สถานภาพของเกาะต่าง ๆ ได้รับการทบทวนเมื่อผ่านช่วงเวลาห้าปี ซึ่งเริ่มต้นจากเมื่อมีการสลายตัวของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2553^[24] การทบทวนได้ดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของการทบทวนกฎหมายของเนเธอร์แลนด์คือ "พระราชบัญญัติสำหรับหน่วยสาธารณะ โบแนเรอ, ซินต์เอิสตาซียึส และ ซาบา" (ดัตช์: "Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba (WolBES)") ซึ่งเปิดทางให้หมู่เกาะมีทางเลือกที่จะเปลี่ยนสถานะให้เป็น OMR และเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพยุโรปโดยตรง^[25] ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2558 การทบทวนสรุปได้นำเสนอว่า โครงสร้างทางกฎหมายในปัจจุบันสำหรับการกำกับดูแลและบูรณาการกับ ยุโรปเนเธอร์แลนด์ ทำงานได้ไม่ดีภายใต้กรอบของ WolBES แต่ไม่มีคำแนะนำใด ๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนสถานะจาก OCT เป็น OMR ว่าจะช่วยปรับปรุงสถานการณ์นี้หรือไม่^{[26][27][28][29]}

ภูมิศาสตร์

แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์เป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะเลสเซอร์แอนทิลลีส โดยภายในกลุ่มเกาะนี้:

• โบแนเรอเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะที่ถูกเรียกชื่อว่ากลุ่มเกาะ อาเบเซ (ดัตช์: ABC-eilanden) ภายในหมู่เกาะลีเวิร์ดแอนทิลลีส (Leeward Antilles) ซึ่งเรียงรายอยู่นอกชายฝั่งประเทศเวเนซุเอลา หมู่เกาะลีเวิร์ดแอนทิลลีสมีต้นกำเนิดทั้งจากภูเขาไฟและแนวปะการัง

• ซาบา และ ซินต์เอิสตาซียึส เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเกาะ เอสเอสเอส (ดัตช์: SSS-eilanden) ตั้งอยู่ทางตะวันออกของปวยร์โตรีโกและหมู่เกาะเวอร์จิน แม้ว่าในบทความภาษาอังกฤษมักจะอธิบายว่าเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะลีเวิร์ด (Leeward Islands) แต่ในภาษาฝรั่งเศส สเปน ดัตช์ และภาษาอังกฤษที่พูดในท้องถิ่น จะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะวินด์เวิร์ด (อังกฤษ: Windward Islands; ดัตช์: Bovenwindse Eilanden) หมู่เกาะวินด์เวิร์ด มีต้นกำเนิดจากภูเขาไฟและภูมิประเทศเป็นเนินเขา ทำให้มีพื้นดินเล็ก ๆ ที่เหมาะสำหรับการเกษตร จุดที่สูงที่สุดคือเมานต์ซีเนรี (Mount Scenery) ความสูงจากระดับน้ำทะเล 887 เมตร (2,910 ฟุต)^[30] บนเกาะซาบา (ยังเป็นจุดที่สูงที่สุดในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ทั้งหมด)

• 
  แผนที่ของโบแนเรอ
• 
  ที่ตั้งของซาบา และ ซินต์เอิสตาซียึส
• 
  กลุ่มเกาะ เบเอเอส ในแคริบเบียนเป็นหน่วยย่อยของประเทศองค์ประกอบ"เนเธอร์แลนด์" จึงถูกเรียกว่า "แคริบเบียนเนเธอร์แลนด์"

ระยะทางสัมพัทธ์

เหตุหนึ่งที่ทำให้หมู่เกาะมีความแตกต่างจากส่วนอื่นของประเทศก็คือ ระยะทางสัมพัทธ์กับส่วนยุโรปที่ค่อนข้างมากและที่ตั้งที่แยกขาดจากกัน

Relatie	Afstand
อัมสเตอร์ดัม – กราเลินไดก์[31]	7,809 กม.
อัมสเตอร์ดัม – โอรันเยอสตัด	6,998 กม.
อัมสเตอร์ดัม – เดอะบ็อตทัม	6,993 กม.
กราเลินไดก์ – โอรันเยอสตัด	814 กม.
กราเลินไดก์ – เดอะบ็อตทัม	816 กม.
โอรันเยอสตัด – เดอะบ็อตทัม	32 กม.
ชายฝั่งโบแนเรอ – ชายฝั่งเวเนซุเอลา	89 กม.

ภูมิอากาศ

หมู่เกาะแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ มีภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อนที่มีอากาศอบอุ่นตลอดทั้งปี หมู่เกาะลีเวิร์ด มีอากาศอบอุ่นและแห้งกว่าหมู่เกาะวินด์เวิร์ด ในฤดูร้อนหมู่เกาะวินด์เวิร์ด อาจมีพายุเฮอริเคนพัดผ่าน

ภาษา

ภาษาแม่ที่ใช้พูดกว้างขวางที่สุด (ร้อยละของประชากร)^[32]

พื้นที่	ปาเปียเมนตู	อังกฤษ	ดัตช์	สเปน	อื่น ๆ
โบแนเรอ	60.2	6.6	16.1	15.2	1.2
ซาบา	–	80.1	4.5	9.5	5.8
ซินต์เอิสตาซียึส	1.4	80.3	3.0	13.1	2.2

หน่วยเงินตรา

จนถึงวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554 หมู่เกาะทั้งสามใช้สกุลเงินตรา กิลเดอร์เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส (อังกฤษ: the Netherlands Antillean guilder; ดัตช์: Antilliaanse gulden) หลังจากนั้นทั้งสามได้เปลี่ยนมาใช้เป็นเงินดอลลาร์สหรัฐแทนที่จะเป็นเงินยูโร (ซึ่งใช้ในยุโรปเนเธอร์แลนด์) หรือกิลเดอร์แคริบเบียน (อังกฤษ: Caribbean guilder; ดัตช์: Caribische gulden) ซึ่งถูกนำมาใช้ในอีกสองเกาะของอดีตเนเธอร์แลนด์แอนทีลลีสคือ กือราเซา และซินต์มาร์เติน^[33]

รหัสมาตรฐาน

• รหัสสำหรับโทรศัพท์ระหว่างประเทศยังคงใช้ 599 ซึ่งเป็นของเนเธอร์แลนด์แอนทิลลีสในอดีต และใช้ร่วมกับ กือราเซา
• องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐานได้กำหนดรหัสประเทศและดินแดน ISO 3166-1 alpha-2 และรหัสส่วนการปกครองในแต่ละประเทศ ISO 3166-2 เป็น BQ สำหรับหมู่เกาะเหล่านี้^[34]
• องค์การกำหนดหมายเลขอินเทอร์เน็ต (IANA) ไม่ได้สร้างโครงสร้างระบบชื่อโดเมน (DNS) ระดับบนสุด (Root zone) สำหรับโดเมนระดับบนสุดตามรหัสประเทศ (Internet ccTLD) ของ .bq และไม่ทราบว่าจะใช้งานหรือไม่

• 
  เกาะซินต์เอิสตาซียึส
• 
  โรงแรมบนชายฝั่งของโบแนเรอ
• 
  ที่ทำการฝ่ายบริหารของ ซาบา

ดูเพิ่ม

• สถานีย่อยภูมิศาสตร์

• nl:Koninkrijkseiland – ชื่อที่เคยได้รับการเสนอสำหรับดินแดนเกาะทั้งสาม
• nl:Beschermd monument (Caribisch Nederland) – อนุสรณ์สถานที่ได้รับการปกป้องในแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์
• en:ABC Islands (Leeward Antilles) – หมู่เกาะอาเบเซ
• en:Bonaire constitutional referendum, 2010 – การลงประชามติรัฐธรรมนูญของโบแนเรอ พ.ศ. 2553
• en:Dutch Caribbean – ดัตช์แคริบเบียน
• en:Identity card BES – บัตรประจำตัวประชาชนของโบแนเรอ, ซินต์เอิสตาซียึส และซาบา
• en:ISO 3166-2:BQ – รหัส ISO สำหรับดินแดนส่วนการปกครองแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์
• en:Postage stamps and postal history of the Caribbean Netherlands –ตราไปรษณียากร และประวัติการไปรษณีย์ของแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์
• en:SSS Islands – หมู่เกาะเอสเอสเอส

เชิงอรรถ

1. .bq ได้รับการกำหนดสำหรับแคริบเบียนเนเธอร์แลนด์ แต่ไม่มีการใช้งาน^[5][6] โดย .nl ถูกใช้เป็นหลัก เช่นเดียวกับส่วนอื่นของเนเธอร์แลนด์
2. "Bonaire, Sint Eustatius and Saba" เป็นการสะกดชื่อในภาษาอังกฤษของกลุ่มดินแดนสำหรับมาตรฐาน ISO 3166-1 ขององค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐาน ซึ่งการแก้ไขการสะกดได้ถูกเผยแพร่ในจดหมายข่าว ISO 3166-1 Newsletter VI-9
3. ตามภาคผนวก II ของสนธิสัญญาว่าด้วยการทำหน้าที่ของสหภาพยุโรป
4. ปัจจุบันบรรจุอยู่ในมาตรา 355 (6) ของสนธิสัญญาว่าด้วยการปฏิบัติหน้าที่ของสหภาพยุโรป

อ้างอิง

1. "Waaruit bestaat het Koninkrijk der Nederlanden?" (ภาษาดัตช์). De Rijksoverheid. Voor Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 September 2019.
2. "Caribisch Nederland; bevolking; geslacht, leeftijd, burgerlijke staat". CBS Open data StatLine (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 16 April 2020.
3. "Invoeringswet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba" (ภาษาดัตช์). wetten.nl. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 January 2015. สืบค้นเมื่อ 2012-10-14.
4. "Wet geldstelsel BES". Dutch government. 30 September 2010. สืบค้นเมื่อ 11 January 2014.
5. "BQ – Bonaire, Sint Eustatius and Saba". ISO. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 June 2016. สืบค้นเมื่อ 29 August 2014.
6. "Delegation Record for .BQ". IANA. 20 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 July 2012. สืบค้นเมื่อ 30 December 2010.
7. "Changes per 10.10.10". Rijksdienst Caribisch Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2015. สืบค้นเมื่อ 16 August 2015. Bonaire, St. Eustatius and Saba (the Caribbean Netherlands)
8. Island guide Caribbean Netherlands – Bonaire, Sint Eustatius, Saba (PDF) (ภาษาดัตช์, ปาเปียเมนโต และ อังกฤษ). Rijksdienst Caribisch Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 7 September 2015. สืบค้นเมื่อ 16 August 2015. We proudly present you the Island Guide Caribbean Netherlands. This information booklet has been published by the Rijksdienst Caribisch Nederland for all the three islands: Bonaire, St. Eustatius and Saba.
9. "Nature Policy Plan The Caribbean Netherlands" (PDF). Ministry of Economic Affairs of the Netherlands. 3 February 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-11-20. สืบค้นเมื่อ 20 November 2018. ... while the other islands, Bonaire, St. Eustatius, and Saba, are Dutch overseas public bodies and as such are part of the country of the Netherlands. Collectively these three islands are known as the Caribbean Netherlands ...
10. "Besluit van 23 september 2010 tot vaststelling van het tijdstip van inwerkingtreding van de artikelen I en II van de Rijkswet wijziging Statuut in verband met de opheffing van de Nederlandse Antillen" (ภาษาดัตช์). Overheid.nl. 1 October 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2011. สืบค้นเมื่อ 27 June 2011.
11. "Caribbean Parts of the Kingdom". Government.nl. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2016.
12. "Verkiezingen Caribische graadmeter – Binnenland – Telegraaf.nl". www.telegraaf.nl. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2017. สืบค้นเมื่อ 2 May 2018.
13. "31.954, Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba" (ภาษาดัตช์). Eerste kamer der Staten-Generaal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 November 2010. สืบค้นเมื่อ 2010-10-15. De openbare lichamen vallen rechtstreeks onder het Rijk omdat zij geen deel uitmaken van een provincie. (The public bodies (...), because they are not part of a Province).
14. "Wet- en regelgeving" (ภาษาดัตช์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 May 2011.
15. Rob Bijl; Evert Pommer. "Summary and conclusions – The Caribbean Netherlands five years after the transition" (PDF). kennisopenbaarbestuur.nl. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-09-24. สืบค้นเมื่อ 2020-04-19.
16. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/caribische-deel-van-het-koninkrijk/vraag-en-antwoord/waaruit-bestaat-het-koninkrijk-der-nederlanden
17. "Vacatures". Rijksdienst Caribisch Nederland. สืบค้นเมื่อ 29 May 2013.
18. "Rijksdienst Caribisch Nederland". Rijksdienst Caribisch Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 29 May 2013.
19. "FAQ". Rijksdienst Caribisch Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 29 May 2013.
20. "Agreement on labor conditions Civil servants Rijksdienst Caribisch Nederland". Rijksdienst Caribisch Nederland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2016. สืบค้นเมื่อ 30 September 2016.
21. "Benoeming waarnemend Rijksvertegenwoordiger Caribisch Nederland". Rijksoverheid.nl. 3 November 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-14. สืบค้นเมื่อ 2020-04-19.
22. "Schurende rechtsordes: Over juridische implicaties van de UPG-status voor de eilandgebieden van de Nederlandse Antillen en Aruba (Rijksuniversiteit Groningen)" (PDF). Eerstekamer.nl (ภาษาดัตช์). 19 June 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 April 2015.
23. "Economische gevolgen van de status van ultraperifeer gebied voor de Nederlandse Antillen en Aruba / SEOR" (PDF). Eerstekamer.nl (ภาษาดัตช์). 19 June 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 July 2014.
24. "Tweede Kamer, vergaderjaar 2008–2009, 31700 IV, nr.3: Brief van de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties met het kabinetsstandpunt over de rapporten over de UPG status voor de eilandgebieden van de Nederlandse Antillen en Aruba" (PDF). Eerstekamer.nl (ภาษาดัตช์). 21 October 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 July 2014.
25. "Kamerstuk 31954 nr.7: Regels met betrekking tot de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba (Wet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba)". Overheid.nl (ภาษาดัตช์). 14 October 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 July 2014.
26. Pro Facto – Rijksuniversiteit Groningen (August 2015). "Vijf jaar Caribisch Nederland: De werking van wetgeving" (PDF) (ภาษาดัตช์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 26 March 2017.
27. DSP-Groep (23 September 2015). "Vijf jaar Caribisch Nederland: Werking van de nieuwe bestuurlijke structuur" (PDF) (ภาษาดัตช์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 26 March 2017.
28. Sociaal en Cultureel Planbureau (October 2015). "Vijf jaar Caribisch Nederland: Gevolgen voor de bevolking" (PDF) (ภาษาดัตช์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 26 March 2017.
29. Evaluatiecommissie Caribisch Nederland (12 October 2015). "VIJFJAAR VERBONDE BONAIRE, SINT EUSTATIUS, SABA EN EUROPEES NEDERLAND (Rapport van de commissie evaluatie uitwerking van de nieuwe staatkundige structuur Caribisch Nederland)" (PDF) (ภาษาดัตช์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 March 2017.
30. "Saba". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution. สืบค้นเมื่อ 6 August 2013.
31. "Distance between Amsterdam, Netherlands and Kralendijk, Bonaire, Sint Eustatius and Saba". dateandtime.info. สืบค้นเมื่อ 16 April 2020.
32. Caribisch Nederland; gesproken talen en voertaal, persoonskenmerken, Centraal Bureau voor de Statistiek, 16-11-2019
33. "The Dutch Caribbean". Dutch Caribbean Legal Portal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 June 2014.
34. "ISO 3166-1 decoding table". International Organization for Standardization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2012. สืบค้นเมื่อ 2010-12-16.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ – The National Office for the Caribbean Netherlands
• เว็บไซต์ทางการ – The government of Bonaire
• เว็บไซต์ทางการ – The government of Saba
• เว็บไซต์ทางการ – The government of St. Eustatius