Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เราะฟีก บะฮาอ์ อัดดีน อัลฮะรีรี (อาหรับ: رفيق بهاء الدين الحريري, Rafic Baha El Deen Al Hariri, ออกเสียง: [rafiːq al ħariːriː]; 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 – 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2005) เป็นนักธุรกิจมหาเศรษฐีและอดีตนายกรัฐมนตรีเลบานอน นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1992 ถึง 1998 และอีกวาระในปี ค.ศ. 2000 จนถึงการลาออกของเขาในวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ. 2004 เขาเป็นผู้นำของคณะรัฐมนตรีรวมห้าคณะตลอดการดำรงตำแหน่ง อัลฮะรีรีเป็นผู้ที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในฐานะผู้ก่อร่างข้อตกลงอัฏฏออิฟที่เป็นการสิ้นสุดสงครามกลางเมืองเลบานอนที่กินระยะเวลาไป 15 ปี และก่อสร้างเมืองหลวงเบรุตขึ้นใหม่ เขาเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกหลังสงครามกลางเมืองและเป็นนักการเมืองที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดในเลบานอนจนกระทั่งเขาถูกลอบสังหาร
เราะฟีก อัลฮะรีรี | |
---|---|
رفيق الحريري | |
นายกรัฐมนตรีเลบานอน | |
ดำรงตำแหน่ง 23 ตุลาคม 2000 – 21 ตุลาคม 2004 | |
ประธานาธิบดี | เอมีล ละฮูด |
ก่อนหน้า | ซะลีม อัลฮุศ |
ถัดไป | อุมัร กะรอมี |
ดำรงตำแหน่ง 31 มกราคม 1992 – 2 ธันวาคม 1998 | |
ประธานาธิบดี | เอเลียส ฮราวี เอมีล ละฮูด |
ก่อนหน้า | เราะชีด อัศศุลห์ |
ถัดไป | ซะลีม อัลฮุศ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | เราะฟีก บะฮาอ์ อัดดีน อัลฮะรีรี (Rafic Baha El Deen Al Hariri) 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 ไซดอน ประเทศเลบานอน |
เสียชีวิต | 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2005 ปี) เบรุต ประเทศเลบานอน | (60
เชื้อชาติ | เลบานอนและซาอุดีอาระเบีย |
พรรคการเมือง | ขบวนการอนาคต |
คู่สมรส | Nidal Bustani, นาซิก อัลฮะรีรี |
บุตร | บะฮาอ์, ซะอด์, ฮุซาม, อัยมัน, ฟะฮด์, ฮินด์ |
อัลฮะรีรีถูกลอบสังหารเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2005 โดยการวางระเบิดฆ่าตัวตายบนรถบรรทุกในเบรุต ผู้ต้องหาคดีนี้ประกอบด้วยสมาชิกของฮิซบุลลอฮ์ห้าคนและยังอยู่ระหว่างการพิจารณาคดีโดยปราศจากตัวจำเลยโดยศาลพิเศษเลบานอน ในขณะที่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องบางส่วนมีความเกี่ยวโยงกับรัฐบาลซีเรีย การลอบสังหารนี้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองครั้งสำคัญในเลบานอน ประชาชนได้ออกมาประท้วงในการปฏิวัติซีดาร์ที่ท้ายที่สุดนำไปสู่การถอนกำลังทหารซีเรียออกจากเลบานอนและการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลในที่สุด
เขาเคยถูกจัดอันดับให้เป็นบุคคลที่มั่งคั่งที่สุด 100 คนของโลก[1] และนักการเมืองที่ร่ำรวยที่สุดเป็นอันดับสี่ของโลก[2]
อัลฮะรีรีเกิดเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 ในครอบครัวมุสลิมซุนนีที่พอมีกินมีใช้ในเมืองท่าไซดอน เขามีพี่น้องสองคนคือชะฟีก (Shafic) และบะฮียะฮ์ (Bahia)[3] เขาจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนในไซดอน[3] และจบการศึกษาระดับอุดมศึกษาด้านบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยอาหรับเบรุต[4]
ในปี ค.ศ. 1965 อัลฮะรีรีเดินทางไปประเทศซาอุดีอาระเบียเพื่อทำงาน[4] เขาเป็นอาจารย์สอนหนังสืออยู่ระยะหนึ่งก่อนเปลี่ยนไปทำงานในสาขาอุตสาหกรรมก่อสร้าง[5] ในปี ค.ศ. 1978 เขาได้รับสัญชาติพลเมืองซาอุดีอาระเบีย[4][6] ควบคู่กับสัญชาติเลบานอนของเขา
ในปี ค.ศ. 1969 อัลฮะรีรีก่อตั้งบริษัทชื่อ ซิโกเนสต์ (Ciconest) เป็นบริษัทรับเหมาช่วงขนาดเล็ก ซึ่งได้ปิดตัวในเวลาต่อมา จากนั้นเขาจึงเข้าทำธุรกิจกับบริษัทก่อสร้างสัญชาติฝรั่งเศส Oger ในการก่อสร้างโรงแรมแห่งหนึ่งในอัฏฏออิฟ ประเทศซาอุดีอาระเบีย ที่ซึ่งได้รับพระราชกระแสชื่นชมจากสมเด็จพระราชาธิบดีคอลิด ต่อมาอัลฮะรีรีได้เข้าดูแลบริษัท Oger แทนและก่อตั้งบริษัท Saudi Oger ที่ซึ่งต่อมาเป็นบริษัทก่อสร้างหลักที่ได้รับไว้วางพระราชหฤทัยจากราชวงศ์ซาอุดีในการก่อสร้างชิ้นสำคัญต่าง ๆ อัลฮะรีรีจึงใช้เวลาก่อร่างสร้างตัวเพียงไม่กี่ปีก่อนขึ้นเป็นมหาเศรษฐีหลายพันล้าน
หลังเขาสะสมความมั่งคั่งมากมาย เขาได้เริ่มงานบริจาคเงิน เช่น การก่อสร้างโรงเรียนในเลบานอน การก่อตั้งหน่วยงานเกี่ยวกับการศึกษาในเลบานอน ในปี ค.ศ. 1979 เขาตั้งหน่วยงานแรกขึ้นคือสมาคมอิสลามเพื่อวัฒนธรรมและการศึกษา (Islamic Association for Culture and Education)[7] ที่ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นมูลนิธิอัลฮะรีรี[7] อัลฮะรีรีเข้ามาเกี่ยวข้องกับการเมืองอย่างรวดเร็ว การอุทธรณ์ต่อสหประชาชาติของเขาและงานบริการในฐานะผู้แทนต่อราชวงศ์ซาอุดีทำให้เขาเป็นที่รู้จักในแวดวงการเมือง
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อัลฮะรีรีเดินทางกลับมายังเลบานอนในต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 ในฐานะชายผู้ร่ำรวย พร้อมทั้งบริจาคเงินให้กับหน่วยงานจำนวนมากในเลบานอน อย่างไรก็ตาม เขายังถวายงานรับใช้เจ้าชายบันดาร์ บิน สุลต่าน ในปี ค.ศ. 1983[8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.