Loading AI tools
อำเภอในจังหวัดชุมพร ประเทศไทย จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หลังสวน เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดชุมพร ในอดีตเคยเป็นอำเภอขันเงิน จังหวัดหลังสวน[1]
อำเภอหลังสวน | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Lang Suan |
คำขวัญ: หลังสวน เมืองผลไม้ พายเรือแข่ง แหล่งทุเรียนกวน สวนสมเด็จ | |
แผนที่จังหวัดชุมพร เน้นอำเภอหลังสวน | |
พิกัด: 9°56′42″N 99°4′42″E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ชุมพร |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 935.0 ตร.กม. (361.0 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 73,521 คน |
• ความหนาแน่น | 78.63 คน/ตร.กม. (203.7 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 86110, 86150 (เฉพาะตำบลปากน้ำ บางน้ำจืด และหมู่ที่ 8, 10-14 ตำบลบางมะพร้าว) |
รหัสภูมิศาสตร์ | 8604 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอหลังสวน ถนนประชาราษฎร์ ตำบลขันเงิน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร 86110 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
อำเภอหลังสวนตั้งอยู่ทางตอนล่างของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ลุ่มน้ำหลังสวนเป็นแหล่งที่มนุษย์เข้ามาอาศัยตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะที่อำเภอพะโต๊ะได้พบหลักฐานทางโบราณคดีที่สำคัญคือ เครื่องมือหินขัดประเภทขวาน แต่เนื่องจากแม่น้ำหลังสวนเป็นแม่น้ำสายสั้น ๆ และมีที่ราบลุ่มน้อย ชุมชนในบริเวณดังกล่าวจึงไม่อาจจะพัฒนาเป็นชุมชนเกษตรกรรมขนาดใหญ่เหมือนเมืองชุมพร ไชยา นครศรีธรรมราช และพัทลุงได้ บทบาทของเมืองหลังสวนในระยะเริ่มแรกจึงเป็นเพียงชุมชนท่าเรือข้ามคาบมหาสมุทร และหมู่บ้านเกษตรกรรมขนาดเล็ก ดังนั้นจึงต้องตกอยู่ภายใต้การปกครองดูแลของศูนย์อำนาจการปกครองท้องถิ่นที่มีอำนาจมากกว่าคือ เมืองชุมพร ตลอดมา
หลังสวนเป็นหัวเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่งในแหลมมลายู เคยได้รับการยกฐานะเป็นหัวเมืองจัตวาขึ้นต่อกรุงเทพมหานครโดยตรงในสมัยต้นรัชกาลที่ 5 ครั้นเมื่อจัดตั้งมณฑลชุมพรใน พ.ศ. 2439 หลังสวนจึงเป็นศูนย์กลางของจังหวัดหลังสวน ส่วนหนึ่งของมณฑลชุมพร และภายหลังได้ยุบจังหวัดหลังสวนและรวมท้องที่เข้ากับจังหวัดชุมพร ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2475 ทำให้อำเภอหลังสวนขึ้นกับจังหวัดชุมพรตราบเท่าทุกวันนี้
เนื่องจากหลังสวนเป็นเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่งมาตั้งแต่สมัยโบราณ ชื่อที่เรียกจึงยากที่จะหาหลักฐานได้ว่ามีที่มาอย่างไร แต่เนื่องจากหลังสวนเป็นเมืองที่มีผลไม้มากจนกลายเป็นสินค้าสำคัญของเมืองนี้ ดังนั้น กระทรวงคมนาคมจึงได้สันนิษฐานในปี พ.ศ. 2459 ว่า คำว่า “หลังสวน“ น่าจะเพี้ยนมากจากคำว่า “รังสวน” หรือ “คลังสวน” ซึ่งหมายถึงแหล่งหรือที่รวมของผลไม้ทุกชนิดนั่นเอง
เมื่อครั้งที่พระยาอุปกิตศิลปสารเดินทางไปตรวจราชการที่เมืองหลังสวน ก็ได้สันนิษฐานเกี่ยวกับที่มาของคำว่า “หลังสวน” ไว้ดังนี้
“…คำว่าหลังสวน จะผิดหรือถูกขอฝากไว้ในที่นี้ด้วยคือ ริมฝั่งทั้งสองของแม่น้ำ ไม่เห็นมีบ้านเรือนอย่างแม่น้ำเรา มีแต่สวนครึ้มทั้งสองฟาก มีแต่ทางขึ้นลงจากแม่น้ำเท่านั้น ถามผู้แจวเรือว่า แถวนี้ไม่มีบ้านดอกหรือ เขาตอบว่า มี แต่อยู่หลังสวนขึ้นไป ภายหลังข้าพเจ้าไปเที่ยวตามบ้านเหล่านั้น ก็ได้เห็นจริงตามที่เขาพูด จึงสันนิษฐานว่า “เมืองหลังสวน” คงมาจากเค้าที่บ้านเมืองอยู่ข้างหลังสวนลึกเข้าไป…”
อำเภอหลังสวนแบ่งเขตการปกครองย่อยเป็น 13 ตำบล 140 หมู่บ้าน ได้แก่
ลำดับ | อักษรไทย | อักษรโรมัน | จำนวนหมู่บ้าน | จำนวนประชากร (ธันวาคม 2565)[2] |
แผนที่ |
---|---|---|---|---|---|
1. | หลังสวน | Lang Suan | – |
2,975 |
|
2. | ขันเงิน | Khan Ngoen | – |
7,033 | |
3. | ท่ามะพลา | Tha Maphla | 9 |
3,330 | |
4. | นาขา | Na Kha | 13 |
8,766 | |
5. | นาพญา | Na Phaya | 19 |
5,293 | |
6. | บ้านควน | Ban Khuan | 17 |
8,139 | |
7. | บางมะพร้าว | Bang Maphrao | 14 |
4,607 | |
8. | บางน้ำจืด | Bang Nam Chuet | 14 |
5,122 | |
9. | ปากน้ำ | Pak Nam | 6 |
6,397 | |
10. | พ้อแดง | Pho Daeng | 10 |
2,277 | |
11. | แหลมทราย | Laem Sai | 12 |
3,528 | |
12. | วังตะกอ | Wang Tako | 13 |
9,044 | |
13. | หาดยาย | Hat Yai | 13 |
6,953 |
ท้องที่อำเภอหลังสวนประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 12 แห่ง ได้แก่
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.