อักษรลนตารา
From Wikipedia, the free encyclopedia
อักษรลนตารา หรือ อักษรมากาซาร์ (Lontara or Makasar alphabet) พัฒนามาจากอักษรพราหมี คำว่าลนตาราเป็นภาษามลายูหมายถึงชื่อของใบปาล์มลนตราที่ใช้เขียนหนังสือในอินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้จนถึงอินโดนีเซีย ตรงกับใบลานในภาษาไทยใช้เขียน ภาษาบูกิส ภาษามากาซาร์ และภาษามันดาร์ ภาษากลุ่มออสโตรนีเซียน มีผู้พูดในเกาะซูลาเวซี ปัจจุบันใช้เขียนเฉพาะภาษามากาซาร์
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรลนตารา, ชนิด ...
อักษรลนตารา | |
---|---|
![]() | |
ชนิด | |
ช่วงยุค | ประมาณ พ.ศ. 2243–ปัจจุบัน |
ทิศทาง | Left-to-right ![]() |
ภาษาพูด | ภาษาบูกิส ภาษามากาซาร์ ภาษามันดาร์ |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | อักษรโปรโต-คานาอันไนต์ |
ระบบพี่น้อง | อักษรบาหลี อักษรบาตัก อักษรบายบายิน อักษรบูฮิด อักษรฮานูโนโอ อักษรชวา อักษรซุนดา อักษรเรนชอง อักษรเรชัง อักษรตักบันวา |
ISO 15924 | |
ISO 15924 | Bugi (367), Buginese |
ยูนิโคด | |
ยูนิโคดแฝง | Buginese |
ช่วงยูนิโคด | U+1A00–U+1A1F |
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ |
ปิด