สมเด็จพระเจ้าเลออปอลที่ 2 แห่งเบลเยียม
พระมหากษัตริย์แห่งเบลเยียม / From Wikipedia, the free encyclopedia
สมเด็จพระเจ้าเลออปอลที่ 2 (ฝรั่งเศส: Léopold Louis Philippe Marie Victor, ดัตช์: Leopold Lodewijk Filips Maria Victor, 9 เมษายน ค.ศ. 1835 - 17 ธันวาคม ค.ศ. 1909) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งเบลเยียม พระราชสมภพที่กรุงบรัสเซลส์ เป็นพระราชโอรสองค์ที่สอง (แต่มีพระชนมายุมากที่สุดที่ยังมีพระชนม์ชีพ) ของพระเจ้าเลออปอลที่ 1 และสมเด็จพระราชินีหลุยส์-มารี พระองค์สืบราชสมบัติต่อจากพระราชบิดาเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ. 1865 และเป็นพระมหากษัตริย์กระทั่งสวรรคต
สมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโปลด์ที่ 2 | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์เบลเยียม | |||||
ครองราชย์ | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1865 – 17 ธันวาคม ค.ศ. 1909 (44 ปี 0 วัน) | ||||
ก่อนหน้า | สมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 1 | ||||
ถัดไป | สมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 1 | ||||
พระมหากษัตริย์แห่งเสรีรัฐคองโก | |||||
ครองราชย์ | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1885 – 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1908 | ||||
ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง | ||||
ถัดไป | ล้มเลิกตำแหน่ง (คองโกเป็นอาณานิคมเบลเยียม) | ||||
พระราชสมภพ | 9 เมษายน ค.ศ. 1835 บรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม | ||||
สวรรคต | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1909(74 พรรษา) ลาเคิน ประเทศเบลเยียม | ||||
คู่อภิเษก | มารี เฮนรีทเทอแห่งออสเตรีย สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียม | ||||
พระราชบุตร | เจ้าหญิงหลุยส์แห่งเบลเยียม (ประสูติ ค.ศ. 1858) เจ้าชายเลโอโปลด์ ดยุกแห่งบราบันต์ เจ้าหญิงสเตฟานีแห่งเบลเยียม เจ้าหญิงคลิเมนไทน์แห่งเบลเยียม | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าเลออปอลที่ 1 แห่งเบลเยียม | ||||
พระราชมารดา | หลุยส์-มารีแห่งออร์เลอ็อง | ||||
ลายพระปรมาภิไธย |
สมเด็จพระเจ้าเลออปอลที่ 2 ทรงเป็นที่จดจำกันมากที่สุดในฐานะผู้ก่อตั้งและเจ้าของเพียงพระองค์เดียวของรัฐอิสระคองโก ซึ่งเป็นโครงการส่วนพระองค์ที่ดำเนินการในนามของพระองค์ พระองค์ทรงใช้เฮนรี่ มอร์ตัน สแตนเลย์ช่วยพระองค์อ้างสิทธิ์เหนือคองโก พื้นที่ซึ่งปัจจุบันคือสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ชาติต่าง ๆ ที่เข้าร่วมการประชุมเบอร์ลินผูกมัดให้รัฐดังกล่าวพัฒนาชีวิตของประชากร อย่างไรก็ดี นับแต่ต้น สมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโปลด์ที่ 2 ได้ทรงเพิกเฉยต่อเงื่อนไขเหล่านี้และปกครองคองโกอย่างโหดร้าย ทรงใช้กำลังทหารรับจ้าง เพื่อประโยชน์ส่วนพระองค์ พระองค์นำเอาความมั่งคั่งออกจากคองโก เริ่มจากการรวบรวมงาช้าง และหลังจากราคายางขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1890 ก็ทรงบีบบังคับให้ประชากรเก็บน้ำยางจากต้นยาง การปกครองอย่างโหดร้ายของพระองค์ทั้งโดยตรงและโดยอ้อมส่งผลให้มีประชาชนเสียชีวิตหลายล้านคน คองโกได้กลายมาเป็นหนึ่งในกรณีอื้อฉาวระหว่างประเทศที่เสื่อมเสียที่สุดในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 และสมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโปลด์ที่ 2 ท้ายที่สุดทรงถูกบีบให้ยกเลิกและโอนการควบคุมรัฐดังกล่าวให้แก่รัฐบาลเบลเยียม