สภาปฏิรูปแห่งชาติ
From Wikipedia, the free encyclopedia
สภาปฏิรูปแห่งชาติ (6 ตุลาคม พ.ศ. 2557 – 6 กันยายน พ.ศ. 2558) หรือ สปช. เป็นสภาที่ตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557 มาตรา 27 มีหน้าที่ศึกษาและเสนอแนะเพื่อให้เกิดการปฏิรูปในด้านต่าง ๆ มีสมาชิกไม่เกิน 250 คน มาจากคณะกรรมการสรรหาจังหวัดจำนวน 77 คน และคณะกรรมการสรรหาจากผู้ทรงคุณวุฒิที่หัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติแต่งตั้ง รวม 11 คณะ จำนวน 173 คน
สภาปฏิรูปแห่งชาติ | |
---|---|
ผู้บริหาร | |
ประธาน | |
รองประธานคนที่ 1 | |
รองประธานคนที่ 2 | |
เลขาธิการ | จเร พันธุ์เปรื่อง |
สมาชิก | ไม่เกิน 250 คน |
กลุ่มการเมือง | แต่งตั้ง |
ที่ประชุม | |
อาคารรัฐสภา |
วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีพระบรมราชโองการแต่งตั้งสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติจำนวน 250 คน ซึ่งประกาศไว้ในราชกิจจานุเบกษา วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2557
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557 ในการประชุมสภาปฏิรูปแห่งชาติได้เลือกเทียนฉาย กีระนันทน์ เป็นประธาน บวรศักดิ์ อุวรรณโณ เป็นรองประธานคนที่ 1 และทัศนา บุญทองเป็นรองประธานคนที่ 2[1] และได้มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งประธานและรองประธาสภาปฏิรูปต่อมาในวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557[2]
สภานี้คล้ายกับข้อเรียกร้องของคณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (กปปส.) ในห้วงวิกฤตการณ์การเมืองไทย พ.ศ. 2556–2557 ที่ให้มีสภาประชาชนมิได้มาจากการเลือกตั้งเพื่อดำเนินการปฏิรูปประเทศโดยมุ่งกำจัดอิทธิพลของทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ในการเมืองไทย[3]
6 กันยายน พ.ศ. 2558 สมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติมีมติไม่เห็นชอบรับร่างรัฐธรรมนูญ 135 ต่อ 105 เสียง งดออกเสียง 7 เสียง[4] โดยหลังจากเสร็จสิ้นการประชุม สภาได้ถูกยุบลงโดยทันทีตามมาตรา 38 ของรัฐธรรมนูญชั่วคราวแม้ว่าจะเห็นชอบหรือไม่เห็นชอบร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ก็ตาม[5]