ลาลิกา
ลีกฟุตบอลอาชีพระดับสูงสุดในสเปน / From Wikipedia, the free encyclopedia
กัมเปโอนาโตนาซิโอนัลเดลิกาเดปริเมราดิบิซิออน (สเปน: Campeonato Nacional de Liga de Primera División) หรือที่เรียกกันนอกประเทศสเปนว่า ลาลิกา (LaLiga) และที่เรียกอย่างเป็นทางการว่า ลาลิกาอีเอสปอร์ต (LaLiga EA SPORTS) ตามชื่อผู้สนับสนุน[1] เป็นการแข่งขันฟุตบอลชายประเภทลีกระดับสูงที่สุดในระบบลีกฟุตบอลสเปน[2] บริหารงานโดยสันนิบาตฟุตบอลอาชีพแห่งชาติ โดยมีทีมแข่งขัน 20 ทีม และจะมีการตกชั้น 3 ทีมหลังจบฤดูกาล และจะถูกแทนที่ด้วยทีมสองอันดับแรกในเซกุนดาดิบิซิออน และทีมชนะรอบเพลย์ออฟเลื่อนชั้น
ก่อตั้ง | 1929 |
---|---|
ประเทศ | สเปน |
สมาพันธ์ | ยูฟ่า |
จำนวนทีม | 20 |
ระดับในพีระมิด | 1 |
ตกชั้นสู่ | เซกุนดาดิบิซิออน |
ถ้วยระดับประเทศ | โกปาเดลเรย์ ซูเปร์โกปาเดเอสปัญญา |
ถ้วยระดับลีก | โกปาเดลาลิกา |
ถ้วยระดับนานาชาติ | ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ยูฟ่ายูโรปาลีก ยูฟ่ายูโรปาคอนเฟอเรนซ์ลีก |
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | เรอัลมาดริด (36 สมัย) (2023–24) |
ชนะเลิศมากที่สุด | เรอัลมาดริด (36 สมัย) |
ผู้ลงเล่นมากที่สุด | อันโดนิ ซูบิซาร์เรตา (622 นัด) |
ผู้ทำประตูสูงสุด | ลิโอเนล เมสซิ (474 ประตู) |
หุ้นส่วนโทรทัศน์ | รายชื่อผู้แพร่ภาพออกอากาศ
บีอินสปอตส์, เอไอเอสเพลย์, ทรูวิชั่นส์ |
เว็บไซต์ | laliga.es |
ปัจจุบัน: ลาลิกา ฤดูกาล 2023–24 |
ลาลิกามีทีมเข้าร่วมแข่งขัน 62 ทีมนับตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง ซึ่งมี 9 ทีมที่ชนะเลิศการแข่งขัน โดยเรอัลมาดริดชนะเลิศมากที่สุดที่ 36 สมัย ตามด้วยบาร์เซโลนา 27 สมัย ในระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1940 บาเลนเซีย อัตเลติโกมาดริด และบาร์เซโลนาได้กลายเป็นสโมสรที่แข็งแกร่งที่สุดและชนะเลิศหลายครั้ง ในระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1950 เรอัลมาดริดและบาร์เซโลนาต่างคว้าแชมป์กันทีมละสี่สมัย ในระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1960 และคริสต์ทศวรรษ 1970 เรอัลมาดริดชนะเลิศถึง 14 ครั้ง ขณะที่อัตเลติโกเดมาดริดชนะเลิศ 4 ครั้ง[3] ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1980 และคริสต์ทศวรรษ 1990 เรอัลมาดริดยังคงรักษาการคว้าแชมป์ 11 ครั้งในช่วง 20 ฤดูกาลนี้ แต่สโมสรจากแคว้นประเทศบาสก์ทั้งอัตเลติกและโซซิเอดัดก็ต่างได้แชมป์กันไปทีมละสองสมัย หลังจากคริสต์ทศวรรษ 1990 เป็นต้นมาถึงปัจจุบัน บาร์เซโลนาได้ครองแชมป์ลาลิกาถึง 16 สมัย[4] ขณะที่เรอัลมาดริดกลับครองแชมป์ได้น้อยกว่าเพียง 9 สมัย ขณะที่อัตเลติโกมาดริดครองแชมป์สามครั้ง บาเลนเซียสองครั้ง และลาโกรุญญาอีกหนึ่งครั้งใน ค.ศ. 2000
ตามค่าสัมประสิทธิ์ของยูฟ่า ลาลิกามีอันดับที่ดีที่สุดถึงเจ็ดปีในระหว่าง ค.ศ. 2013 ถึง 2019 (คำนวณโดยใช้สถิติสะสมจากห้าฤดูกาลก่อนหน้า) สโมสรจากลาลิกาสามารถชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 18 สมัย ยูฟ่ายูโรปาลีก 13 สมัย ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 15 สมัย และฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก 7 สมัย ซึ่งสูงมากกว่าทุกลีกในโลก นอกจากนี้ยังมีนักเตะที่ลงเล่นในลาลิกาได้รับรางวัลบาลงดอร์ 23 ครั้ง รางวัลผู้เล่นชายยอดเยี่ยมของฟีฟ่า รวมถึงรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีของฟีฟ่า 19 สมัย และรางวัลผู้เล่นชายยอดเยี่ยมแห่งปีของยูฟ่า รวมถึงรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของสโมสรยูฟ่ารวมกัน 11 สมัย ซึ่งสูงมากกว่าทุกลีกในโลกเช่นกัน
ลาลิกาเป็นหนึ่งในลีกที่ได้นับความนิยมสูงที่สุดในโลก มีผู้เข้าชมในสนามโดยเฉลี่ย 26,933 คนในฤดูกาล 2018–19[5] และเป็นลีกกีฬาอาชีพในประเทศที่ได้รับความนิยมสูงเป็นอันดับแปดของโลก และเป็นลำดับที่สามในลีกฟุตบอลอาขีพทั่วโลก ตามหลังบุนเดิสลีกาและพรีเมียร์ลีก และได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในลีก "บิกไฟว์" ของยุโรป เข่นเดียวกับเซเรียอาและลีกเอิง[6][7] ลาลิกาเป็นลีกที่มีรายได้สูงที่สุดเป็นลำดับที่หกของโลก เป็นรองจากเอ็นเอฟแอล, เอ็มแอลบี, เอ็นบีเอ, พรีเมียร์ลีก และเอ็นเอชแอล[8]