ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิล
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิล (โปรตุเกส: português do Brasil, português brasileiro) เป็นชื่อเรียกโดยรวมของวิธภาษาต่าง ๆ ของภาษาโปรตุเกสที่ใช้กันในประเทศบราซิลซึ่งเป็นภาษาโปรตุเกสรูปแบบที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก[2][3] ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิลพูดโดยผู้อยู่อาศัยในบราซิลเกือบทั้งหมดประมาณ 203 ล้านคน[1] และพูดกันอย่างแพร่หลายในหมู่ชาวบราซิลพลัดถิ่นซึ่งในปัจจุบันประกอบด้วยชาวบราซิลประมาณสองล้านคนที่อพยพไปยังประเทศอื่น
ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิล | |
---|---|
português do Brasil português brasileiro | |
ออกเสียง | [poɾtʊˈɡez dʊ bɾaˈziw] [poɾtʊˈɡez bɾaziˈlejɾʊ] |
ประเทศที่มีการพูด | บราซิล |
จำนวนผู้พูด | [1] |
ตระกูลภาษา | |
ภาษาถิ่น | ตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง
เซอารา
ไกปีรา
มีนัชเจไรช์
กาอูชู
โฟลรียานอโปลิช
เซาเปาลู
กูรีชีบา
|
ระบบการเขียน |
|
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | บราซิล |
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | เฟรนช์เกียนา ปารากวัย ซูรินาม อุรุกวัย โคลอมเบีย |
ผู้วางระเบียบ | บัณฑิตยสถานอักษรศาสตร์บราซิล |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | – |
Linguasphere | 51-AAA-ah |
ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิลมีความแตกต่างจากภาษาถิ่นต่าง ๆ ที่พูดในประเทศโปรตุเกสและประเทศที่พูดภาษาโปรตุเกสในแอฟริกา (โดยเฉพาะในด้านสัทวิทยาและสัทสัมพันธ์) ภาษาโปรตุเกสในประเทศกลุ่มหลังนี้มีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับภาษาโปรตุเกสแบบยุโรปร่วมสมัย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการปกครองระบบอาณานิคมของโปรตุเกสในประเทศเหล่านี้สิ้นสุดลงช้ากว่าในบราซิล แม้จะมีความแตกต่างกันมากระหว่างวิธภาษาพูด แต่ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิลและแบบยุโรปก็มีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยในภาษาเขียนที่เป็นทางการ[4] (คล้ายคลึงกับความแตกต่างที่พบระหว่างภาษาอังกฤษแบบอเมริกันกับแบบบริติชในหลาย ๆ ด้าน) และยังสามารถเข้าใจซึ่งกันและกันได้[5]
ใน ค.ศ. 1990 ประชาคมประเทศผู้ใช้ภาษาโปรตุเกส (Comunidade dos Países de Língua Portuguesa) ซึ่งรวมตัวแทนจากทุกประเทศที่ใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาทางการได้บรรลุความตกลงว่าด้วยการปฏิรูปอักขรวิธีภาษาโปรตุเกสเพื่อรวมมาตรฐานที่ใช้ในบราซิลกับมาตรฐานที่ใช้ในประเทศอื่น ๆ เข้าเป็นหนึ่งเดียว การปฏิรูปอักขรวิธีนี้เริ่มมีผลบังคับในบราซิลตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2552 ส่วนในโปรตุเกส ประธานาธิบดีโปรตุเกสได้ลงนามร่างกฎหมายการปฏิรูปเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 โดยกำหนดให้มีระยะเวลาเปลี่ยนผ่านซึ่งในระหว่างนี้อักขรวิธีจากมาตรฐานทั้งสองจะปรากฏร่วมกัน ระยะเปลี่ยนผ่านในบราซิลสิ้นสุดลงในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 ในขณะที่ระยะเปลี่ยนผ่านในโปรตุเกสได้สิ้นสุดลงก่อนหน้านั้นแล้วในปีเดียวกัน
ภาษาถิ่นต่าง ๆ ของภาษาโปรตุเกสแบบบราซิลอาจแตกต่างกันในด้านต่าง ๆ เช่น การออกเสียงสระ ทำนองเสียงพูด เป็นต้น แม้ว่าจะยังคงเข้าใจซึ่งกันและกันได้ก็ตาม[6]