ภาษาฮินดูสตานี
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฮินดูสตานี (อักษรเทวนาครี: हिंदुस्तानी,[8][lower-alpha 1] Hindustānī / อักษรเปอร์เซีย-อาหรับ:[a] ہندوستانی, Hindūstānī, แปลว่า ของฮินดูสถาน)[9][2][3] เป็นภาษากลางในอินเดียเหนือและปากีสถาน[10][11] ในทางภาษาศาสตร์และเนื้อหาบางส่วน มีชื่อเรียกว่า ภาษาฮินดี–อูรดู[12][13][14] (อักษรเทวนาครี: हिंदी-उर्दू,[15] อักษรเปอร์เซีย-อาหรับ: ہندی-اردو)[9]
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาฮินดูสตานี, ออกเสียง ...
ภาษาฮินดูสตานี | |
---|---|
ฮินดี–อูรดู | |
| |
ออกเสียง | สัทอักษรสากล: [ɦɪnd̪ʊst̪aːniː] |
ประเทศที่มีการพูด | อินเดียเหนือ, ที่ราบสูงเดกกัน, ปากีสถาน |
ภูมิภาค | เอเชียใต้ |
จำนวนผู้พูด | ประมาณ 250 ล้านคน (2011 & 2017 censuses)[1] ภาษาที่สอง: ประมาณ 500 ล้านคน (1999–2016)[1] |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
รูปแบบก่อนหน้า | Shauraseni Prakrit
|
รูปแบบมาตรฐาน | |
ภาษาถิ่น | เดกกัน
ไฮเดอราบาด
Dhakaiya
|
ระบบการเขียน |
|
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | |
ผู้วางระเบียบ | |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | hi |
ISO 639-2 | hin |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:hin – Hindiurd – Urdu |
Linguasphere | 59-AAF-qa to -qf |
พื้นที่ที่ภาษาฮินดูสตานี (Delhlavi หรือ Kauravi) เป็นภาษาแม่ (แดง) |
ปิด
แนวคิดภาษาฮินดูสตานีในฐานะ "ภาษาที่รวมกัน" หรือ "ภาษาผสม" ได้รับการรับรองจากมหาตมา คานธี[16] การสนทนาระหว่างฮินดีกับอูรดู (หรืออื่น ๆ) มักใช้วิธีการทับศัพท์ระหว่างสองอักษร แทนที่จะเขียนด้วยอักษรของตนเอง[17]